Podatnik jest uprawniony do skorzystania ze zwolnienia z CIT zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 34a Ustawy CIT, począwszy od miesiąca osiągnięcia przychodu z nowej inwestycji, spełniając warunki Decyzji o wsparciu, niezależnie od wskazanej w niej formalnej daty zakończenia inwestycji.
Zmiana statusu przedsiębiorcy w toku realizacji inwestycji w Polskiej Strefie Inwestycji, po wydaniu decyzji o wsparciu, nie wpływa na wskaźnik intensywności pomocy publicznej ani wysokość przysługującego zwolnienia z podatku CIT, ustalaną na dzień przyznania pomocy.
Dochody z działalności gospodarczej osiągnięte z realizacji nowej inwestycji, polegającej na zwiększeniu zdolności produkcyjnych istniejącego zakładu, mogą być zwolnione z podatku dochodowego w oparciu o udział tych dochodów w ogólnych wynikach finansowych zakładu, zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 34a ustawy o CIT.
Zwolnienie z podatku dochodowego na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 63b ustawy o PIT dotyczy wyłącznie dochodu uzyskanego z realizacji nowej inwestycji, wyodrębnionego zgodnie z kryteriami funkcjonalnymi i ekonomicznymi, a wspólne koszty alokuje się wg klucza przychodowego.
W przypadku posiadania przez przedsiębiorcę dwóch decyzji o wsparciu, każda z decyzji musi być rozliczana w kolejności jej wydania, zgodnie z art. 13 ust. 6 ustawy o wspieraniu nowych inwestycji; przedsiębiorca nie może korzystać z udzielonego wsparcia równolegle dla różnych inwestycji, jeśli obie decyzje dotyczą różnych obszarów technologicznych.
Momentem poniesienia wydatków kwalifikujących się do objęcia pomocą publiczną na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34a ustawy o PDOP jest moment faktycznej zapłaty zgodnie z zasadą kasową. Płatności częściowe są uznane za poniesione z chwilą ich faktycznej realizacji, zaś zaliczki w momencie uiszczenia pełnej należności.
Wydatek na nabycie maszyn i urządzeń od podmiotu powiązanego, dokonany po cenie rynkowej, może stanowić koszt kwalifikowany nowej inwestycji w rozumieniu § 8 rozporządzenia ws. pomocy publicznej, na cel zwolnienia określonego w art. 17 ust. 1 pkt 34a u.p.d.o.p., pod warunkiem spełnienia przesłanek formalnych i materiałowych określonych w prawie podatkowym.
Podatnik posiada prawo do rozpoczęcia korzystania ze zwolnienia podatkowego od miesiąca poniesienia kosztów kwalifikowanych inwestycji po uzyskaniu decyzji o wsparciu, niezależnie od oddania środków trwałych do używania; jednakże nie może dowolnie decydować o momencie rozpoczęcia korzystania z tego zwolnienia w ramach jego okresu obowiązywania.
Podatnik jest uprawniony do korzystania ze zwolnienia z podatku dochodowego, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 34a ustawy o CIT, począwszy od miesiąca, w którym wykazano pierwszy przychód (dochód) z nowej inwestycji realizowanej na podstawie decyzji o wsparciu, niezależnie od daty poniesienia pierwszych kosztów kwalifikowanych.
Do momentu zakończenia inwestycji określonego w decyzji o wsparciu, dochody i koszty działalności inwestycyjnej kwalifikują jako opodatkowane, a spółka może korzystać z ulg o ile koszty nie zmniejszają dochodu zwolnionego. Straty przed zakończeniem inwestycji rozlicza się według generalnych reguł CIT.
Dochody z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie strefy ekonomicznej mogą korzystać ze zwolnienia podatkowego jedynie w zakresie, w jakim są generowane przez nową inwestycję opisano w decyzji o wsparciu, a nie wyłącznie na podstawie poniesienia kosztów kwalifikowanych.
Zwrotne koszty kwalifikowane na nowe inwestycje, które uzależniają prawo do zwolnienia podatkowego, muszą zostać faktycznie poniesione i ujawnione jako środki trwałe w ewidencji. Zwolnienie może być realizowane od momentu generowania dochodów z działalności powstałej na podstawie tych inwestycji, a nie wyłącznie na etapie ponoszenia kosztów.
Zwolnienie podatkowe na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34a ustawy o CIT przysługuje od miesiąca poniesienia kosztów kwalifikowanych po decyzji o wsparciu, lecz wielkość dochodu wolnego od podatku w danym roku jest uzależniona od wysokości tych kosztów.
Dochód uzyskany z komplementarnej działalności gospodarczej w ramach wspieranej inwestycji, proporcjonalnie do prawa do udziału w zysku i przypadającej części limitu wsparcia, może korzystać ze zwolnienia podatkowego zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 63b Ustawy PIT.
Wydatki poniesione na budowę budynku, w tym przestrzeni biurowej związanej z działalnością produkcyjną określoną w decyzji o wsparciu, mogą być traktowane jako koszty kwalifikowane inwestycji, zwiększające limit pomocy publicznej, zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 34a ustawy o PDOP.
Z dniem zakończenia inwestycji wskazanym w DOW, spółka nie jest zobowiązana do wpłacania zaliczek na podatek dochodowy z tytułu dochodu zwolnionego, a ulga B+R przysługuje do kosztów poniesionych przed tym dniem, z zastrzeżeniem braku ich uwzględnienia w dochodach zwolnionych.
Cena netto nabycia środków trwałych wykorzystywanych na podstawie leasingu finansowego, w tym opłaty wstępne, raty leasingowe oraz wartość końcowa, stanowią koszty kwalifikowane inwestycji na cele ulgi podatkowej, pod warunkiem spełnienia wszystkich kryteriów określonych w przepisach rachunkowych i Rozporządzeniu PSI.
Budynek socjalno-biurowy, instalacja infrastruktury budynku oraz instalacja fotowoltaiczna nie stanowią koszty kwalifikowane nowej inwestycji w ramach decyzji o wsparciu na zwiększenie zdolności produkcyjnych.
Spółka nie może zaliczyć koszty związane z zakupem gruntów do kosztów kwalifikowanych decyzji o wsparciu.
Przekształcenie spółki jawnej nie wpłynie na uprawnienie do stosowania zwolnienia z podatku dochodowego od osób prawnych na podstawie decyzji o wsparciu.
Przychody uzyskiwane z tytułu opłaty podlegają zwolnieniu z opodatkowania na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34a ustawy o CIT jako przychody z realizacji nowej inwestycji określonej w decyzji.
Możliwość skorzystania ze zwolnienia o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 63b w przypadku przekształceń działalności gospodarczej.
Obowiązki i konsekwencje podatkowe spółki w przypadku, gdy posiada dwie decyzje o wsparciu, a jedna z nich jest wygaszona na wniosek spółki