Wynagrodzenie z tytułu zawarcia umowy faktoringowej, w przypadku braku definitywnego charakteru transakcji, nie podlega korekcie przychodowej ani kosztowej w trybie wstecznym, lecz bieżąco. Ponadto wynagrodzenie to, nie mające charakteru kredytowego, nie podlega podatkowi "u źródła". Interpretacja wskazuje brak obowiązków korygujących z tego tytułu w przeszłości, zgodnie z art. 12 ust. 3j oraz art.

Kwoty uzyskane z umowy faktoringu pełnego stanowią przychód, który wlicza się do limitu określonego w art. 28j ust. 1 pkt 2 ustawy o CIT, co może wpływać na możliwość stosowania estońskiego CIT. Przychody z faktoringu powinny być uznane za część przychodów z wierzytelności.

Przychody uzyskane ze zbycia własnych wierzytelności w ramach umowy faktoringu należy wliczać do limitu przychodów pasywnych przewidzianego w art. 28j ust. 1 pkt 2 lit. a ustawy o CIT. W przypadku przekroczenia progu 50%, dochody te mogą pozbawić spółkę możliwości stosowania ryczałtu od dochodów spółek.

Przychody i koszty wynikające z umów faktoringu, związanych z wierzytelnościami z działalności zwolnionej z opodatkowania, przypisuje się do działalności opodatkowanej, ponieważ umowy te nie są integralną częścią działalności objętej wsparciem, co wyklucza ich zwolnienie na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34a UPDOP.

Przychód podatkowy z tytułu sprzedaży towarów powstaje w najwcześniejszym momencie zdefiniowanym w Art. 12 ust. 3a uCIT, niezależnie od późniejszej zapłaty przez Faktora. Sprzedaż wierzytelności na rzecz Faktora powoduje dodatkowy przychód na podstawie Art. 14 ust. 1 uCIT. Skonto uwzględnia się przy sprzedaży wierzytelności.

W zakresie podatku dochodowego od osób prawnych, cena zbycia wierzytelności stanowi przychód, zaś koszty faktoringu mogą być zaliczane do kosztów uzyskania przychodów, zgodnie z ustawą o CIT. Wynagrodzenie na rzecz faktora z tytułu faktoringu nie podlega obowiązkowi pobierania podatku u źródła.

Wynagrodzenie zagranicznego podmiotu świadczącego na rzecz polskiego kontrahenta dodatkowe usługi w ramach umowy faktoringu, takie jak analiza należności i usługi scoringowe, podlega opodatkowaniu podatkiem u źródła w Polsce na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 2a ustawy o CIT, chyba że umowa o unikaniu podwójnego opodatkowania stanowi inaczej.

Usługi faktoringowe świadczone przez E. na rzecz Ex. Polska stanowią import usług faktoringowych, które podlegają opodatkowaniu VAT w Polsce. Podstawą opodatkowania jest kwota dyskonta i innych opłat, a usługobiorca Ex. Polska ma prawo do odliczenia VAT naliczonego.

Uznanie usług oraz otrzymywanych prowizji w związku z ich świadczeniem za opodatkowane podatkiem VAT, niekorzystające ze zwolnienia od podatku VAT.

Uznanie czy koszty wynagrodzenia Faktora ponoszone przez Spółkę na podstawie umowy faktoringu pełnego stanowią koszty finansowania dłużnego.

Przychód uzyskany ze zbycia wierzytelności (faktoring) powinien być rozpoznany jako przychód opodatkowany na zasadach ogólnych, oraz na potrzebę ustalenia klucza alokacji kosztów przypisany do przychodów opodatkowanych.

Czy koszt Wynagrodzenia Faktora ponoszony przez Spółkę stanowi koszt finansowania dłużnego i podlega ograniczeniom wskazanym w art. 15c ustawy o CIT.

Czy płatności wypłacane przez Spółkę na rzecz faktorów w ramach Umów Faktoringu nie podlegają podatkowi u źródła w Polsce i w związku z tym, Spółka nie jest zobowiązana do poboru podatku u źródła od tych płatności?

Czy objęcie należności umową faktoringu mieszanego spowoduje u Wnioskodawcy osiągnięcie przychodu ze zbycia wierzytelności, o którym mowa art. 28j ust. 1 pkt 2 lit. a ustawy o CIT, uniemożliwiając w rezultacie – w razie przekroczenia proporcji określonej w tym przepisie – stosowanie opodatkowania ryczałtem od dochodów spółek, czyli tzw. estońskiego CIT, o którym mowa w rozdziale 6b ustawy o CIT

Czy cesja wierzytelności własnych w wyniku zawarcia przez Wnioskodawcę z Faktorem Umowy Faktoringu, na warunkach opisanych w zdarzeniu przyszłym, niestanowiąca umowy sprzedaży wierzytelności w rozumieniu kodeksu cywilnego, będzie skutkować dla Wnioskodawcy (jako faktoranta) powstaniem przychodu podatkowego, w sytuacji gdy wierzytelność ta zostanie uprzednio opodatkowana jako przychód należny, a otrzymana

Obowiązki płatnika z tytułu zawarcia umowy faktoringu z włoską spółką.

Obowiązki płatnika z tytułu zawarcia umowy faktoringu z włoską spółką.

Czy w opisanym zdarzeniu przyszłym, Wnioskodawca utraci prawo do opodatkowania w formie ryczałtu od dochodów spółek, o którym mowa w rozdziale 6b u.p.d.o.p., gdy przekroczenie limitu 50% przychodów zgodnie z art. 28j ust. 1 będzie dotyczyło wierzytelności przekazanych do faktoringu.

Brak zastosowania ograniczenia, o którym mowa w art. 15c ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, dotyczącego kosztów finansowania dłużnego, w odniesieniu do kwoty Dyskonta wypłacanego na podstawie umów faktoringu.

Dotyczy ustalenia, czy kwota rozliczenia otrzymana przez X od Banku w wyniku Transakcji stanowi przychód Wnioskodawcy, który powinien zostać rozpoznany przez Wnioskodawcę na zasadzie kasowej tj. w dniu otrzymania płatności zgodnie z treścią art. 12 ust. 3e ustawy o CIT; czy kwoty faktycznie uzyskanych spłat z wierzytelności objętych subpartycypacją przekazywane Bankowi (tj. Wpływy Objęte Zakresem Przepływów

Wypłacane dyskonto (oraz ewentualne inne opłaty) stanowi wynagrodzenie należne w zamian za przystąpienie do transakcji faktoringu albo sekurytyzacji. Wypłata dyskonta (oraz innych opłat) na rzecz podmiotów wymienionych we wniosku stanowi dla Spółki koszt związany z uzyskaniem środków finansowych i z korzystaniem z nich.

Czy Spółka powinna uwzględniać w kalkulacji klucza przychodowego o którym mowa w art. 15 ust. 2 i art. 15 ust. 2a ustawy o CIT, przychody uzyskiwane w ramach usług faktoringu tj. czy Spółka powinna przychody takie uwzględniać w ogólnej kwocie przychodów, o których mowa w art. 15 ust. 2 ustawy o CIT?

Moment zaliczania do kosztów uzyskania przychodów - opłaty związanej z umową faktoringu.

Moment zaliczania do kosztów uzyskania przychodów - opłaty związane z umową faktoringu.