Odsprzedaż opłat eksploatacyjnych w formie mediów, jako niezależne świadczenia od usługi najmu, podlega wliczeniu do limitu zwolnienia podmiotowego z VAT. Nieobjęcie ich tym limitem stanowi naruszenie przepisów art. 113 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług.

Wprowadzenie przez Gminę do sieci energetycznej nadwyżki energii rozliczanej w systemie net-metering nie stanowi odpłatnej dostawy towarów podlegającej VAT, gdyż energia nie przechodzi na własność Przedsiębiorstwa energetycznego, a brak wynagrodzenia wyklucza istnienie odpłatnego charakteru czynności.

Saldo Dodatnie, jako koszt pośredni uzyskania przychodu, może zostać rozpoznane jako koszt w dacie jego ostatecznego potwierdzenia przez zarządcę rozliczeń po zakończeniu 3-letniego okresu rozliczeniowego, a nie w trakcie prowadzenia bieżących raportów do operatora.

Saldo Dodatnie, powstające w wyniku aukcji OZE i wynikające z wyższej rynkowej ceny energii w stosunku do ceny aukcyjnej, kwalifikuje się jako pośredni koszt uzyskania przychodów, ponoszony w celu zabezpieczenia działalności gospodarczej; jego rozpoznanie jako koszt podatkowy winno nastąpić dopiero po jego ostatecznym ustaleniu po zakończeniu okresu rozliczeniowego.

Kwota Salda Dodatniego, w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy o CIT, stanowi dla wnioskodawcy koszt uzyskania przychodów, ujmowany w księgach po ostatecznym rozliczeniu trzyletnim okresie, jako koszt pośredni, nie bezpośredni. Organ zaakceptował tę interpretację, uznając stanowisko za prawidłowe.

Wprowadzanie przez prosumenta energii elektrycznej do sieci w systemie net-billing stanowi odpłatną dostawę towarów podlegającą VAT. Obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wystawienia faktury, przy braku faktury - z upływem terminu płatności. Podstawą opodatkowania jest iloczyn energii i rynkowej ceny z uwzględnieniem korekty prosumenckiego depozytu.

Saldo Dodatnie powstałe w systemie aukcyjnym OZE podlega uznaniu za koszt uzyskania przychodu w momencie jego ostatecznego ujawienia po zakończeniu okresu rozliczeniowego, zgodnie z przepisami ustawy o CIT.

Dochody ze sprzedaży nadwyżek energii elektrycznej uzyskiwane przez osobę mieszkającą w Polsce podlegają opodatkowaniu wyłącznie w Polsce, zgodnie z art. 21 Konwencji polsko-ukraińskiej, jako 'inne dochody', bez zastosowania metody unikania podwójnego opodatkowania.

Usługi wynikające z instrumentu finansowego opartego na umowie vPPA zwolnione są z podatku VAT, jednak nie są klasyfikowane jako transakcje pomocnicze, tym samym powinny być uwzględnione przy kalkulacji proporcji VAT Wnioskodawcy.

Podmiot nabywający gaz i energię elektryczną, posiadający koncesję wydaną przez Prezesa Urzędu Regulacji Energetyki, spełnia warunki, o których mowa w art. 145e ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, co uzasadnia stosowanie mechanizmu odwrotnego obciążenia VAT niezależnie od przewagi konsumpcji nad odsprzedażą.

Otrzymane zaliczki (rekompensaty) w związku ze stosowaniem maksymalnej ceny energii elektrycznej, zgodnie z art. 10 ust. 2 ustawy o środkach nadzwyczajnych, nie stanowią dotacji podlegającej opodatkowaniu VAT, ponieważ art. 29a ust. 1 ustawy o VAT ich nie obejmuje.

Opłaty przyłączeniowe do sieci energetycznej, choć związane z inwestycją, nie zwiększają wartości początkowej środka trwałego, lecz stanowią koszty bieżącej działalności, ponoszone w celu zapewnienia dostaw energii i odliczane zgodnie z art. 15 ust. 4-4e ustawy o CIT.

Kwota salda dodatniego ponoszona przez wytwórcę energii OZE jest kosztem uzyskania przychodów rozpoznawanym w księgach rachunkowych po zamknięciu 3-letniego okresu rozliczeniowego, zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o CIT.

Saldo Dodatnie, wynikające z różnicy między rynkowymi a aukcyjnymi cenami energii, stanowi koszt uzyskania przychodów, przy czym rozpoznanie podatkowe powinno nastąpić po zakończeniu 3-letniego okresu rozliczeniowego jako koszt pośredni związany z działalnością opartą na systemie wsparcia OZE.

Czynności gminy związane z inwestycją szkolną, z wyłączeniem instalacji, nie podlegają VAT. Prawo do odliczenia VAT od wydatków na instalację przysługuje, gdy są związane z działalnością gospodarczą podlegającą opodatkowaniu.

Kwota stanowiąca Saldo Dodatnie, ustalona po zakończeniu danego okresu rozliczeniowego, stanowi koszt uzyskania przychodu na gruncie CIT, z uwagi na jej definitywny charakter i związek z prowadzoną działalnością gospodarczą. Momentem jej rozpoznania jest zakończenie okresu rozliczeniowego, a nie tylko raporty miesięczne.

Profesjonalni uczestnicy rynku energii posiadający koncesję, wymienieni w art. 145e ust. 2 Ustawy o VAT, są objęci mechanizmem odwrotnego obciążenia przy nabyciach tego rodzaju towarów, niezależnie od przesłanek wymienionych w ust. 1, takich jak nieznaczne własne zużycie.

Saldo Dodatnie, ustalone po zakończeniu trzyletniego okresu rozliczeniowego jako niezmienne rozliczenie sprzedaży energii elektrycznej, stanowi pośredni koszt uzyskania przychodu na podstawie art. 15 ust. 1 ustawy o CIT, będąc efektem działań zabezpieczających przyszłe przychody podatnika.

Saldo Dodatnie, nie rozliczone z Saldem Ujemnym, stanowi koszt uzyskania przychodu z tytułu zabezpieczenia źródła przychodu, rozpoznawany podatkowo po zakończeniu 3-letniego okresu rozliczeniowego.

Saldo Dodatnie powstałe z aukcyjnej sprzedaży energii elektrycznej, uznawane jest za pośredni koszt uzyskania przychodu, rozpoznawany po zakończeniu 3-letniego okresu rozliczeniowego, pod warunkiem ostatecznego potwierdzenia jego wartości.

W systemie podatku dochodowego od osób prawnych, Saldo Dodatnie stanowi koszt uzyskania przychodu podlegający rozpoznaniu po zakończeniu 3-letniego okresu rozliczeniowego, co pozwala na jego klasyfikację jako koszt pośredni, niezależnie od miesięcznych raportów do organu rozliczeniowego. Interpretacja gwarantuje stabilność podatnika w ramach aukcyjnego systemu wsparcia OZE.

Odpłatne udostępnienie nieruchomości przez gminę i wprowadzanie energii elektrycznej do sieci stanowią działalność gospodarczą podlegającą VAT, a gmina ma prawo do częściowego odliczenia VAT na podstawie prewspółczynnika. (Art. 15, art. 86 ustawy o VAT)

Zgodnie z regulacją art. 9 ust. 1 pkt 3 i art. 11 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku akcyzowym, obowiązek podatkowy z tytułu akcyzy od energii elektrycznej powstaje z chwilą jej zużycia przez podmiot posiadający koncesję, niezależnie od wystawienia faktury dokumentującej zakup tej energii.

Podmiot nabywający energię elektryczną z naliczoną już akcyzą od Wynajmującego nie ma obowiązku ponownego zadeklarowania i zapłaty podatku, ani wykazywania jej w ilościowej ewidencji energii elektrycznej, gdyż nie wpływa to na rozliczenia akcyzowe.