Niedostarczenie urządzeń przez kontrahenta nie może być uznane za zdarzenie losowe, które uzasadnia zaliczenie strat do kosztów uzyskania przychodów, gdyż nie spełnia przesłanek staranności oraz właściwego udokumentowania, zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o CIT.

W przypadku otrzymania świadczenia pieniężnego, które nie wpisuje się bezpośrednio w kategorie przychodów zwolnionych określone w ustawie o PIT, należy uznać je za przychód podlegający opodatkowaniu, o ile nie istnieją szczególne przepisy zwalniające dany przychód.

Wniesienie wierzytelności jako wkładu niepieniężnego przez czeskiego rezydenta do polskich spółek podlega opodatkowaniu w Czechach, z wyjątkiem konwersji odsetek, które są traktowane jako wypłata i opodatkowane w Polsce.

Zwolnienie z długu, zgodnie z art. 508 Kodeksu cywilnego, przez EB i FB wobec CB i DB skutkuje powstaniem przychodu podatkowego, który podlega opodatkowaniu PIT jako przychód z innych źródeł na mocy art. 20 ust. 1 ustawy o PIT, niezależnie od rzekomego ekwiwalentu w postaci cofnięcia pozwu o zachowek.

Częściowe umorzenie zobowiązań przez wierzycieli prowadzi do powstania przychodu zakwalifikowanego jako przychód z innych źródeł. Przychód podlega opodatkowaniu na zasadach ogólnych, a umorzenie nie uprawnia do zaliczenia wartości umorzonych wierzytelności do kosztów uzyskania przychodów, jako że nie stanowią one odpłatności wymienionej w art. 22 ust. 1 ustawy PIT.

Umorzenie kredytu przeznaczonego na spłatę zobowiązań związanych z jedną inwestycją mieszkaniową kwalifikuje się do zaniechania poboru podatku, jeśli kredyt był udzielony przed 15 stycznia 2015 r., a podatnik nie korzystał wcześniej z podobnego zwolnienia. Część umorzenia odnosząca się do odrębnej inwestycji mieszkaniowej nie korzysta z zaniechania poboru.

Zaniechanie poboru podatku dochodowego od umorzonych wierzytelności w zakresie kredytu hipotecznego możliwe jest wyłącznie w odniesieniu do kredytu zaciągniętego na jedną inwestycję mieszkaniową, przy czym rozporządzenie nie przewiduje podziału na dwie inwestycje mieszkaniowe w obrębie jednego kredytu.

Umorzenie zadłużenia kredytu hipotecznego na cele mieszkaniowe, nawet przy prowadzeniu działalności gospodarczej w danej nieruchomości, spełnia przesłanki zwolnienia z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych, o ile są spełnione warunki rozporządzenia Ministra Finansów.

Otrzymane środki z sekurytyzacji wierzytelności leasingowych jako sprzedaż samej wierzytelności są neutralne podatkowo; jednakże dochód z opłat leasingowych rozpoznaje się w dniu ich wymagalności, a dyskonto związane z transakcją stanowi jednorazowy koszt uzyskania przychodów w chwili sprzedaży transzy.

Przychód z tytułu sprzedaży wierzytelności dotyczących nakładów na nieruchomość dzierżawioną stanowi przychód ze źródła praw majątkowych, podlegający opodatkowaniu PIT na podstawie art. 10 ust. 1 pkt 7 i art. 18 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, niezależnie od upływu 5-letniego terminu obowiązującego dla nieruchomości.

Umorzenie kredytu konsolidacyjnego może korzystać ze zwolnienia podatkowego tylko w tej części, która odpowiada kwocie spłaconego kredytu mieszkaniowego przeznaczonego na cele mieszkaniowe, zgodnie z rozporządzeniem Ministra Finansów z dnia 11 marca 2022 r., jeśli spełnione są wszystkie warunki tego rozporządzenia.

Zaniechaniu poboru podatku dochodowego od osób fizycznych podlegają kwoty umorzonego kredytu hipotecznego, jeśli spełnione zostaną przesłanki z rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 11 marca 2022 r., w tym dotyczące celu mieszkaniowego kredytu i daty jego zaciągnięcia.

Konwersja wierzytelności z tytułu niewypłaconych dywidend na udziały spółki z o.o. nie stanowi przychodu z tytułu dywidend, co zwalnia spółkę z obowiązków płatnika podatku zryczałtowanego, natomiast wierzytelności te nie mogą być uwzględnione jako koszt uzyskania przychodu z uwagi na brak faktycznego wydatku.

Umorzenie wierzytelności z tytułu kredytu mieszkaniowego może stanowić przychód podlegający zaniechaniu poboru podatku dochodowego, natomiast zwrot wpłaconych środków nie stanowi przychodu podatkowego, z uwagi na brak przysporzenia majątkowego i jest neutralny podatkowo.

Przeniesienie wierzytelności w ramach datio in solutum generuje przychód podatkowy odpowiadający wartości zobowiązania. Otrzymanie wierzytelności przez beneficjentów nie powoduje powstania przychodu podatkowego z uwagi na brak przysporzenia majątkowego.

Nabycie wierzytelności w związku z likwidacją spółki kapitałowej skutkuje powstaniem przychodu podatkowego wyłącznie w części przekraczającej koszt nabycia lub objęcia udziałów, zaś wygaśnięcie wierzytelności wskutek konfuzji nie rodzi takiego obowiązku. Przekazanie majątku likwidacyjnego in natura stanowi przychód podatkowy w wysokości rynkowej wartości przekazanych aktywów.

Nabycie wierzytelności w ramach likwidacji spółki z o.o. tworzy przychód podatkowy po otrzymującej stronie w wartości netto przekraczającej koszt nabycia udziałów. Wygaśnięcie wierzytelności przez konfuzję nie stanowi przychodu, w braku przełomowej korzyści majątkowej. Przekazanie majątku likwidacyjnego z kolei prowadzi do powstania przychodu równemu wartości rynkowej przekazanych składników.

Przekazanie przedmiotu zastawu rejestrowego w formie przejęcia przez wierzyciela, w przypadku niewykonania zobowiązania, spełnia definicję dostawy towarów podlegającej opodatkowaniu VAT wg art. 7 ust. 1 ustawy o VAT. Dopuszczalna jest korekta podstawy opodatkowania i podatku należnego na podstawie art. 89a ust. 1 ustawy w przypadku uprawdopodobnienia nieściągalności wierzytelności.

Umorzenie kredytu mieszkaniowego, nawet jeśli generuje przychód podatkowy, nie skutkuje obowiązkiem zapłaty podatku, gdy zastosowanie znajduje rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 11 marca 2022 r. regulujące zaniechanie poboru podatku od umorzonych wierzytelności kredytów mieszkaniowych.

Podatnik, przy ustalaniu podstawy obliczenia daniny solidarnościowej, nie jest zobowiązany do uwzględnienia opłaconych wierzytelności określonych w art. 26i ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, gdyż nie są one wymienione w art. 30h ust. 2 tej ustawy jako wpływające na podstawę daniny.

Konwersja wierzytelności pożyczkowej na udziały w spółce tworzy po stronie pożyczkodawcy przychód podatkowy odpowiadający wartości rynkowej wierzytelności pożyczkowej, a wszelkie skapitalizowane odsetki mogą każdorazowo stanowić koszt uzyskania przychodu dla pożyczkobiorcy.

Przychody i koszty wynikające z umów faktoringu, związanych z wierzytelnościami z działalności zwolnionej z opodatkowania, przypisuje się do działalności opodatkowanej, ponieważ umowy te nie są integralną częścią działalności objętej wsparciem, co wyklucza ich zwolnienie na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34a UPDOP.

Zaniechanie poboru podatku dochodowego odnosi się do przychodu wynikającego z umorzenia kredytu mieszkaniowego, zaciągniętego na realizację jednej inwestycji mieszkaniowej, przy czym zwrot nadpłaconych rat oraz kosztów zastępstwa procesowego nie generują przychodu podlegającego opodatkowaniu.

Sprzedaż wierzytelności leasingowych do spółki celowej, bez przenoszenia własności przedmiotu leasingu, nie generuje przychodu podatkowego dla zbywającej spółki, która nadal musi wykazywać przychody z opłat leasingowych w chwili ich wymagalności. Uzyskanie przyszłych nadwyżek nie wpływa na pierwotnie rozpoznane dyskonto. Odpisy wierzytelności mogą być kosztem uzyskania przychodu dopiero po ich odkupie