Spółka brytyjska nie posiada w Polsce stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej według definicji unijnej, co zwalnia ją z obowiązku wystawiania faktur w KSeF po 1 lutego 2026 roku, z uwagi na brak odpowiednich zasobów personalnych i technicznych oraz niezależności.

Spółka niemiecka, nieposiadająca w Polsce stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej, z uwagi na brak odpowiednich zasobów ludzkich i technicznych, nie jest obowiązana do wystawiania faktur ustrukturyzowanych przy użyciu Krajowego Systemu e-Faktur od 1 lutego 2026 r.

Podatnik nieposiadający w Polsce siedziby działalności gospodarczej ani stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej, w rozumieniu przepisów o VAT, nie jest zobowiązany do stosowania Krajowego Systemu e-Faktur (KSeF) od 1 lutego 2026 r., zgodnie z art. 106ga ust. 2 pkt 1 ustawy o VAT.

Za miejsce świadczenia usług nabywanych przez podatnika nieposiadającego stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej w kraju należy uznać siedzibę podatnika; brak stałego miejsca prowadzenia działalności w Polsce zwalnia z KSeF.

Szwajcarska spółka prowadząca działalność dystrybucyjną na terenie Polski nie posiada stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium Polski w rozumieniu przepisów VAT, a tym samym nie jest zobligowana do wystawiania faktur ustrukturyzowanych przy użyciu KSeF.

Brak spełnienia przesłanek istnienia stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej w Polsce przez spółkę zagraniczną powoduje, że miejsce świadczenia usług przypisuje się siedzibie na Islandii, co wyłącza obowiązek korzystania z polskiego systemu e-faktur oraz opodatkowania VAT w Polsce.

Podmiot zagraniczny, który nie posiada w Polsce wystarczającej struktury zaplecza personalnego i technicznego ani nie sprawuje nad nimi kontroli, nie ma stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej w świetle przepisów o VAT. Usługi świadczone na rzecz takiego podmiotu opodatkowane są w miejscu jego siedziby.

Nie spełniając warunków stałego miejsca prowadzenia działalności w Polsce, brytyjska spółka nie podlega obowiązkowi wystawiania faktur w polskim Krajowym Systemie e-Faktur (KSeF). Decyzje operacyjne i zasoby znajdują się poza Polską, a kontrahent jedynie świadczy usługi pomocnicze.

Zagraniczny podatnik, który nie dysponuje zapleczem personalnym ani technicznym na terytorium Polski i którego decyzje operacyjne są podejmowane poza granicami Polski, nie posiada stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej w Polsce w rozumieniu art. 11 rozporządzenia UE nr 282/2011.

Spółka zagraniczna nie posiada stałego miejsca prowadzenia działalności na terytorium Polski w rozumieniu przepisów ustawy o VAT, a więc nie jest zobligowana do stosowania KSeF, o ile nie dysponuje infrastrukturą i personelem pozwalającymi na samodzielne prowadzenie działalności gospodarczej w Polsce.

Spółka zagraniczna, nieposiadająca realnej kontroli nad zasobami ludzkimi i technicznymi oraz odpowiedniej struktury w danym państwie członkowskim, nie posiada stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej w rozumieniu art. 11 Rozporządzenia UE nr 282/2011, co zwalnia ją z obowiązku korzystania z KSeF od 1 lutego 2026 r.

Podatnik, który nie posiada stałego miejsca na terytorium Polski, nie jest zobowiązany do stosowania Krajowego Systemu e-Faktur i zachowuje prawo do odliczenia VAT z faktur nieustrukturyzowanych w przypadku, gdy transakcje są rzeczywiste i merytoryczne przesłanki odliczenia są spełnione.

Spółka GmbH nie posiada na terytorium Polski stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej w rozumieniu art. 11 ust. 1 Rozporządzenia wykonawczego 282/2011, a tym samym nie jest zobowiązana do wystawiania ani odbierania faktur ustrukturyzowanych przez Krajowy System e-Faktur.

Podmiot z siedzibą działalności gospodarczej poza terytorium kraju, który nie posiada na terytorium Polski zasobów osobowych i technicznych umożliwiających samodzielne prowadzenie działalności gospodarczej, nie jest zobowiązany do wystawiania faktur ustrukturyzowanych przy użyciu KSeF, zgodnie z art. 106ga ust. 2 pkt 1 ustawy o VAT.

A. B.V. z siedzibą w Holandii, nie posiadając w Polsce stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej ani zasobów umożliwiających jej samodzielne funkcjonowanie, jest zwolniona z obowiązku używania Krajowego Systemu e-Faktur wg art. 106ga ust. 2 ustawy o VAT.

Noty uznaniowe dokumentujące rabaty pośrednie nie podlegają obowiązkowemu dokumentowaniu w KSeF od 1 lutego 2026 r., ponieważ nie stanowią faktur ustrukturyzowanych zgodnie z definicją zawartą w ustawie o VAT, a dokumentują czynności wyłączone z opodatkowania.

Niemiecka spółka A. GmbH nie posiada stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium Polski, co zwalnia ją z obowiązku wystawiania faktur ustrukturyzowanych za pomocą Krajowego Systemu e-Faktur (KSeF) od 1 lutego 2026 r., zgodnie z art. 11 i 53 Rozporządzenia 282/2011.

Podatnik nie posiada stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej w Polsce, co wyklucza możliwość odliczania polskiego VAT oraz obowiązek wystawiania e-faktur przez KSeF. Obecność przedsiębiorcy w formie zleceń dla lokalnych podmiotów nie spełnia przesłanek "stałego miejsca" w rozumieniu VAT.

Podatnik, który nie posiada w Polsce stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej, nie jest zobowiązany do wystawiania faktur ustrukturyzowanych poprzez Krajowy System e-Faktur, o ile nie korzysta z infrastruktury technicznej ani personalnej w sposób umożliwiający niezależne prowadzenie działalności gospodarczej w tym kraju.

Podatnik zagraniczny, który nie posiada w Polsce zasobów technicznych i personalnych umożliwiających niezależne prowadzenie działalności, nie posiada stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej, a tym samym nie jest zobowiązany do wystawiania faktur ustrukturyzowanych w Krajowym Systemie e-Faktur od 1 lutego 2026 roku.

Zagraniczna spółka nie posiada na terytorium Polski stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej w rozumieniu przepisów o VAT, co powoduje, że usługi produkcyjne świadczone na jej rzecz w Polsce nie podlegają opodatkowaniu VAT w tym państwie, a także nie wprowadza obowiązku korzystania ze zintegrowanego systemu e-Faktur w Polsce.

Podmiot z siedzibą zagraniczną, prowadzący działalność poprzez usługi logistyczne w Polsce, nie jest uznawany za posiadający stałe miejsce prowadzenia działalności, jeżeli nie kontroluje lokalnego zaplecza personalnego i technicznego. W rezultacie, taki podmiot nie podlega obowiązkowi wystawiania i odbierania faktur przez KSeF od lutego 2026 r.

Dokumenty rozliczeniowe wysyłane przez Spółkę, nie oznaczone jako faktury VAT oraz wysyłane równolegle z wprowadzeniem faktur do KSeF, nie są uznawane za faktury VAT i nie nakładają na Spółkę obowiązku rozliczania VAT na podstawie art. 108 ustawy o VAT.

Zagraniczny podatnik nie posiada w Polsce stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej, gdy nie kontroluje ani nie wykorzystuje do celów gospodarczych struktury personalnej i technicznej na terytorium Polski. W związku z tym, nie jest zobowiązany do stosowania Krajowego Systemu e-Faktur od 2026 roku.