Interpretacje
Dochody uzyskiwane przez polskiego rezydenta podatkowego z pracy najemnej na statku wiertniczym na wodach międzynarodowych podlegają opodatkowaniu według polskich przepisów bez możliwości zastosowania metody zaliczenia proporcjonalnego i ulgi abolicyjnej, w przypadku braku odpowiedniej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania oraz niemożności udokumentowania zapłaty podatku za granicą.
Dochody uzyskane z działalności zarobkowej na statkach, wykonywanej osobiście, przez polskiego rezydenta podatkowego, podlegają opodatkowaniu w Polsce, jeżeli w krajach wykonania pracy brak stałej placówki oraz niespełnione są kryteria umów o unikaniu podwójnego opodatkowania dotyczące długości pobytu.
Wydatki ponoszone przez podatnika nie kwalifikują się jako koszty uzyskania przychodu zgodnie z przepisami podatkowymi, co uniemożliwia ich objęcie ulgą podatkową.
Podatnik mający zamiar stałego zamieszkania w Polsce i spełniający ustawowe warunki, w tym brak wcześniejszej rezydencji na terytorium RP oraz posiadanie Karty Polaka, jest uprawniony do ulgi na powrót. Zwolnienie obejmuje przychody do 85 528 zł rocznie przez cztery lata podatkowe.
Darowizna środków pieniężnych przez obywatela obcego państwa na rzecz rezydenta podatkowego Polski, przy braku stałego miejsca pobytu w Polsce, nie jest obciążona podatkiem od spadków i darowizn, lecz stanowi przychód z innych źródeł opodatkowany na zasadach ogólnych PIT.
Wynagrodzenie członka zarządu będącego polskim rezydentem podatkowym, uzyskiwane ze spółki z siedzibą na Białorusi, podlega opodatkowaniu w Polsce z możliwością zastosowania zwolnienia z progresją. Dochody te, choć opodatkowane na Białorusi zgodnie z Umową, wpływają na ustalenie stopy procentowej podatku dochodowego w Polsce.
Osoba fizyczna, która przeniosła miejsce zamieszkania do Polski i posiadała Kartę Polaka, spełniając kryteria z art. 21 ust. 43 ustawy o PIT, ma prawo do ulgi na powrót. Zwolnienie przychodów do kwoty 85 528 zł obowiązuje przez cztery kolejne lata podatkowe, licząc od roku zmiany rezydencji podatkowej na nieograniczoną w Polsce.
Ulga na powrót, zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 152 ustawy o PIT, przysługuje podatnikom tylko przy spełnieniu wszystkich wymogów formalnych, w tym zamieszkiwania przez pełne 3 lata kalendarzowe w państwie członkowskim UE przed przeniesieniem na terytorium RP.
Wnioskodawca, który przeniósł miejsce zamieszkania do Polski po 31 grudnia 2021 r., nie spełnia warunków do skorzystania z ulgi na powrót zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 152 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jeśli nie posiada certyfikatu rezydencji podatkowej lub odpowiednich dokumentów za cały okres wymagany do ustalenia prawa do zwolnienia.
Obywatel Polski i Białorusi, który w 2025 r. przebywa głównie na Białorusi, gdzie ma centrum interesów gospodarczych, nie jest polskim rezydentem podatkowym i podlega w Polsce jedynie ograniczonemu obowiązkowi podatkowemu.
Renta rodzinna przyznana wnioskodawczyni z Belgii podlega opodatkowaniu w Polsce według skali podatkowej, z uwzględnieniem metody proporcjonalnego odliczenia. Przepisy o zwolnieniu podatkowym dla rent osób represjonowanych nie są tu aplikowalne.
Osoba, która przeniosła miejsce zamieszkania do Polski i podlega nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu, może skorzystać z ulgi na powrót, o ile spełnia warunki dotyczące wcześniejszej rezydencji i posiadania Karty Polaka, nawet jeśli karta utraciła ważność z mocy prawa.
Darowizna pieniężna otrzymana przez cudzoziemca rezydującego czasowo w Polsce od zagranicznego darczyńcy, niemającego stałego pobytu ani obywatelstwa polskiego, nie podlega opodatkowaniu podatkiem od spadków i darowizn, lecz stanowi przychód z innych źródeł w podatku dochodowym od osób fizycznych.
Osoba fizyczna będąca obywatelką polską, posiadająca centrum interesów osobistych oraz gospodarczych w Polsce, spełnia kryteria rezydencji podatkowej zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy PIT, nawet jeśli prowadzi część działań gospodarczych i utrzymuje relacje rodzinne poza Polską. dualna rezydencja podatkowa nie występuje, jeśli brak zaistnienia spełnienia przesłanek w dwóch państwach.
Podatnik, który nie posiadał ważnej Karty Polaka w momencie przeniesienia miejsca zamieszkania do Polski, nie kwalifikuje się do skorzystania z ulgi na powrót określonej w art. 21 ust. 1 pkt 152 ustawy o PIT.
Podatnik, który utracił Kartę Polaka przed relokacją do Polski, nie spełnia warunku do skorzystania z ulgi na powrót, nawet w przypadku nieprzerwanego zamieszkania w Białorusi, państwie spoza UE, przed przeprowadzką.
Podatnik, który od 1 stycznia roku podlega ograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w Polsce, to osoba, która realizuje swoje centrum interesów życiowych i gospodarczych za granicą oraz przebywa poza terytorium Polski przez większość roku, w świetle odpowiednich przepisów krajowych oraz konwencji o unikaniu podwójnego opodatkowania.
Osobie przenoszącej miejsce zamieszkania do Polski po 31 grudnia 2021 r., przysługuje ulga na powrót pod warunkiem spełnienia kryteriów określonych w art. 21 ust. 43 ustawy o PIT, w tym nieprzerywanego zamieszkania za granicą oraz nieograniczonego obowiązku podatkowego w Polsce.
Kwota wypłacona wnioskodawczyni jako beneficjentowi polisy ubezpieczeniowej zmarłego, zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 4 ustawy o PIT, nie podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym i nie jest wykazywana w PIT. Nie stanowi także spadku na gruncie ustawy o podatku od spadków i darowizn.
Osoba fizyczna, która przeniosła miejsce zamieszkania do Polski po 31 grudnia 2021 r., posiadając Kartę Polaka i nieograniczony obowiązek podatkowy, może skorzystać z ulgi na powrót zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 152 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, niezależnie od pracy dochodowej w pierwszych latach rezydencji.