Wydatki ponoszone przez podatnika nie kwalifikują się jako koszty uzyskania przychodu zgodnie z przepisami podatkowymi, co uniemożliwia ich objęcie ulgą podatkową.

Podatnik niemający wystarczającego zaplecza personalnego i technicznego w państwie członkowskim nie posiada w nim stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej w rozumieniu art. 11 rozporządzenia 282/2011. Miejscem świadczenia usług nabywanych przez takiego podatnika pozostaje miejsce jego siedziby.

E-karty podarunkowe kwalifikują się jako bony różnego przeznaczenia w rozumieniu art. 2 pkt 44 ustawy o VAT; obowiązek podatkowy powstaje w momencie realizacji bonu. Miejsce opodatkowania transakcji B2C z użyciem bonów ustala się w kontekście dostawy towarów, a nie świadczenia usług.

Zwolnieniu od podatku dochodowego na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 152 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych podlega podatnik, który przeniósł miejsce zamieszkania do Polski po dniu 31 grudnia 2021 r., podlega w Polsce nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu, nie korzystał wcześniej z takiej ulgi, a sposród przesłanek prawnych spełnia m.in. posiadanie Karty Polaka.

Spółka zagraniczna, nie posiadająca w danym państwie członkowskim UE własnego zaplecza personalnego i technicznego, działająca poprzez miejscową spółkę wykonującą czynności pomocnicze, nie posiada w tym państwie stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej, skutkującego powstaniem w nim obowiązku podatkowego VAT.

Podatnik mający zamiar stałego zamieszkania w Polsce i spełniający ustawowe warunki, w tym brak wcześniejszej rezydencji na terytorium RP oraz posiadanie Karty Polaka, jest uprawniony do ulgi na powrót. Zwolnienie obejmuje przychody do 85 528 zł rocznie przez cztery lata podatkowe.

Sprzedaż e-booków przez Muzeum Internetowe, jako usługę elektroniczną zgodnie z art. 2 pkt 26 ustawy o VAT i rozporządzeniem 282/2011, podlega regulacjom dotyczącym miejsca świadczenia: dla podatników wg siedziby usługobiorcy (art. 28b), dla nie-podatników wg miejsca zamieszkania (art. 28k).

Umorzenie wierzytelności kredytowej związanej z nabyciem lokalu mieszkalnego kwalifikuje się do zaniechania poboru podatku dochodowego na podstawie rozporządzenia Ministra Finansów, jednakże zaniechanie to nie obejmuje umarzanych kwot dotyczących miejsc postojowych, uznawanych za odrębne nieruchomości.

Umorzona wierzytelność z tytułu kredytu hipotecznego na lokal mieszkalny może podlegać zaniechaniu poboru podatku dochodowego na podstawie rozporządzenia MF, jeżeli spełnia określone warunki. Miejsce postojowe, jako odrębna nieruchomość, nie spełnia tych kryteriów i podlega opodatkowaniu.

Ulga na powrót, zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 152 ustawy o PIT, przysługuje podatnikom tylko przy spełnieniu wszystkich wymogów formalnych, w tym zamieszkiwania przez pełne 3 lata kalendarzowe w państwie członkowskim UE przed przeniesieniem na terytorium RP.

Wnioskodawca, który przeniósł miejsce zamieszkania do Polski po 31 grudnia 2021 r., nie spełnia warunków do skorzystania z ulgi na powrót zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 152 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jeśli nie posiada certyfikatu rezydencji podatkowej lub odpowiednich dokumentów za cały okres wymagany do ustalenia prawa do zwolnienia.

Dochód belgijskiego rezydenta ze sprzedaży udziałów w polskiej spółce, nieuznanej za spółkę nieruchomościową, podlega opodatkowaniu wyłącznie w Belgii, zgodnie z art. 13 ust. 5 polsko-belgijskiej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania.

Dochód ze sprzedaży udziałów w polskiej spółce przez belgijskiego rezydenta podatkowego podlega opodatkowaniu wyłącznie w Belgii na mocy polsko-belgijskiej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania, zważywszy na status spółki i klauzulę nieruchomościową rozszerzoną przez Konwencję MLI.

Przeniesienie przez podatnika centrum interesów życiowych do Polski we wrześniu 2021 roku wyklucza możliwość skorzystania z ulgi na powrót od 2022 roku, pomimo wcześniejszego związku gospodarczego z Białorusią i deklaracji podatkowych sugerujących rezydencję na Białorusi.

Niemiecka spółka A. GmbH, nie posiadając w Polsce stałego miejsca prowadzenia działalności, nie jest zobowiązana odprowadzać polskiego podatku VAT od usług wsparcia sprzedaży i posprzedażowych nabywanych od B. Sp. z o.o. oraz nie jest objęta obowiązkiem stosowania KSeF. Miejscem świadczenia usług jest siedziba spółki w Niemczech.

Spółka B. BV nie posiada stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium Polski, w związku z czym miejsce świadczenia usług należy ustalać zgodnie z siedzibą, co skutkuje nieobowiązywaniem polskiego VAT dla usług świadczonych przez Wnioskodawcę.

Spółka posiadająca siedzibę za granicą, nieposiadająca na terytorium Polski ani zaplecza personalno-technicznego, ani kontroli nad nim, nie jest uznawana za posiadającą stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej w Polsce, co wyklucza opodatkowanie VAT usług nabywanych w Polsce; należy stosować zasadę odwrotnego obciążenia.

Spółka nie posiada stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej w Polsce dla celów podatku od towarów i usług, gdyż brak jej odpowiedniego zaplecza personalnego i technicznego, które charakteryzowałoby się wystarczającą samodzielnością oraz stałością zgodnie z przepisami unijnymi i polskim orzecznictwem.

A. B.V., prowadząc działalność w Polsce polegającą jedynie na współpracy logistycznej bez własnego zaplecza personalnego i technicznego oraz bez kontroli nad polskim dostawcą usług, nie posiada stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej na terenie Polski w rozumieniu przepisów o VAT.

Przepis art. 21 ust. 43 pkt 3 lit. a) ustawy o PIT wymaga, aby podatnik posiadał Kartę Polaka w momencie przeniesienia miejsca zamieszkania do Polski, co jest konieczne do skorzystania z ulgi na powrót.

Osobie, która przeniosła miejsce zamieszkania do Polski na podstawie Karty Polaka, przysługuje ulga na powrót w odniesieniu do dochodów z działalności gospodarczej zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 152 u.p.d.o.f., niezależnie od momentu złożenia formalnego wniosku o ulgę.

Obecność nieruchomości w Polsce przez podmiot zagraniczny, bez odpowiedniego zaplecza kadrowego oraz technicznego, jak również przy ograniczonym wpływie na lokalne działania biznesowe, nie skutkuje posiadaniem stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej w rozumieniu przepisów o VAT.

Podatnik, który w momencie przeniesienia miejsca zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej nie spełnia wymogów dotyczących posiadania Karty Polaka oraz ciągłego zamieszkania w określonym państwie, nie jest uprawniony do skorzystania z ulgi na powrót przewidzianej w art. 21 ust. 1 pkt 152 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Prawo do ulgi na powrót, zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 152 ustawy o PIT, przysługuje podatnikowi, który po 31 grudnia 2021 r. przeniósł miejsce zamieszkania na terytorium Polski, podlegając nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu, i spełnia dodatkowe wymogi ustawowe; zwolnienie obejmuje przychody do 85 528 zł rocznie z wybranych źródeł.