Wydatki poniesione przez A S.A. na nabycie akcji oraz koszty związane z wdrożeniem programu motywacyjnego nie mogą być uznane za koszty uzyskania przychodów w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy o CIT, ponieważ nie istnieje związek przyczynowy między tymi wydatkami a przychodami tejże spółki, lecz odnoszą się one do korzyści spółek portfelowych.

Program akcyjny "Q" wdrażany przez zagraniczną spółkę dominującą jest uznany za program motywacyjny, a przychód z niego powstaje przy sprzedaży akcji, zwalniając X Polska Sp. z o.o. z obowiązków płatnika.

Dochody uzyskane ze sprzedaży akcji, nabytych w ramach realizacji opcji na akcje będących częścią planu motywacyjnego, w okresie polskiej rezydencji podatkowej, stanowią przychody z kapitałów pieniężnych opodatkowane w Polsce według stawki 19%, z możliwością uwzględnienia zapłaconych wcześniej podatków w USA jako kosztów uzyskania przychodu.

Moment przekształcenia jednostek RSU w akcje powoduje powstanie przychodu z działalności gospodarczej, opodatkowanego 3% ryczałtem. Dochód z odpłatnego zbycia tych akcji zalicza się do kapitałów pieniężnych i podlega 19% „podatkowi Belki”. Kurs NBP z dnia poprzedniego wpływa na przeliczenia przychodów i kosztów.

Nieodpłatne przyznanie warunkowych opcji na akcje w ramach programu motywacyjnego nie generuje przychodu podatkowego po stronie wnioskodawcy przed ich realizacją, zgodnie z art. 11 ustawy o PIT.

Przychód z przekształcenia opcji A w B nie występuje w momencie spełnienia warunków umowy, lecz w momencie realizacji opcji. Różnica między ceną nabycia a rynkową wartością akcji jest opodatkowana jako przychód z działalności gospodarczej, natomiast zysk ze zbycia akcji jest przychodem z kapitałów pieniężnych.

Świadczenie pieniężne otrzymane z tytułu umorzenia opcji na akcje, w ramach programu motywacyjnego, zrealizowanego zamiast przyznania akcji, nie spełnia warunków programu motywacyjnego określonego w art. 24 ust. 11-11b ustawy o PIT i powinno zostać zaliczone do przychodów z innych źródeł.

Moment uzyskania przychodu z tytułu nabycia akcji po preferencyjnej cenie powstaje przy transakcji nabycia, jako przychód z innych źródeł, niezależny od momentu zbycia akcji.

Nieodpłatne przyznanie warunkowego prawa do otrzymania akcji w przyszłości oraz samo nabycie akcji nie generuje przychodu podatkowego. Obowiązek podatkowy powstaje dopiero w momencie odpłatnego zbycia tych akcji lub otrzymania dywidendy, co klasyfikuje się jako przychody z kapitałów pieniężnych.

Nieodpłatne otrzymanie akcji w ramach programu motywacyjnego, który nie został utworzony uchwałą walnego zgromadzenia, stanowi przychód podatkowy w momencie ich przekazania pracownikowi, kwalifikowany do przychodów z innych źródeł oraz generujący obowiązek podatkowy reinwestowane dywidendy.

Świadczenie pieniężne wynikające z anulowania opcji i RSU w ramach programu motywacyjnego nie stanowi przychodu z kapitałów pieniężnych ani ze stosunku pracy, lecz jest przychodem z innych źródeł podlegającym opodatkowaniu według skali podatkowej.

Program motywacyjny utworzony na mocy uchwały Rady Dyrektorów spółki akcyjnej prawa państwa, z którym Polska zawarła umowę o unikaniu podwójnego opodatkowania, nie spełnia wymogu uchwały walnego zgromadzenia, co skutkuje opodatkowaniem przychodu z objęcia akcji jako przychodu z innych źródeł w momencie ich otrzymania.

Przychód podlegający opodatkowaniu z tytułu uczestnictwa w programie motywacyjnym powstaje dopiero w momencie odpłatnego zbycia akcji nabytych w tym programie, zgodnie z art. 24 ust. 11 Ustawy o PIT. Przychód ten klasyfikowany jest jako przychód z kapitałów pieniężnych opodatkowany według stawki 19%.

Świadczenie pieniężne uzyskane z realizacji praw z akcji fantomowych nie stanowi przychodu z kapitałów pieniężnych. Wobec specyfiki oraz ograniczenia akcji fantomowych, przychód ten kwalifikuje się jako przychód z innych źródeł, podlegający opodatkowaniu na zasadach ogólnych, zgodnie z ustawą o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Przychód z dopuszczalnych przez art. 24 ustawy o PIT planów motywacyjnych utworzonych w zgodzie z normami prawa szwajcarskiego powstaje w momencie odpłatnego zbycia akcji, a nie ich przyznania, co skutkuje opodatkowaniem przychodu jako kapitałów pieniężnych.

Polska spółka nie ma obowiązku pełnić roli płatnika podatku dochodowego w związku z zagranicznym programem motywacyjnym RSU, gdyż przychód podatkowy powstaje w momencie zbycia akcji, nie przy ich przyznaniu.

Przychód z tytułu objęcia akcji w ramach programu motywacyjnego powstaje w momencie ich nabycia i stanowi przychód z pozarolniczej działalności gospodarczej. Przychód ze zbycia akcji to kapitały pieniężne, gdzie koszty uzyskania określa się na podstawie wartości przychodu z momentu nabycia.

Długoterminowe programy motywacyjne spełniają wymogi art. 24 ust. 11b ustawy o p.d.o.f., a przychód z tytułu nabycia akcji w wyniku tych programów powstaje w momencie ich odpłatnego zbycia, podlegając opodatkowaniu jako przychód z kapitałów pieniężnych.

Objęcie akcji po cenie preferencyjnej w programie motywacyjnym stanowi przychód z działalności gospodarczej stanowiący różnicę między wartością rynkową a nabycia. Przychód powstaje w momencie objęcia akcji.

Przychód ze zbycia akcji nabytych w ramach programu motywacyjnego powstaje dopiero w momencie ich sprzedaży. Na spółce polskiej nie ciążą obowiązki płatnika ani informacyjne, gdyż nie jest stroną dokonującą świadczeń na rzecz uczestników programu.

Przychód podatkowy uczestników programu motywacyjnego powstaje dopiero w momencie odpłatnego zbycia akcji, co zwalnia polskiego wnioskodawcę z obowiązków płatnika i informacyjnych.

W procesie realizacji programu motywacyjnego przychód podatkowy, jako element działalności gospodarczej, powstaje dopiero przy nieodpłatnym objęciu akcji, nie zaś na etapie przyznania uprawnień; zbycie akcji generuje przychód kapitałowy pomniejszony o koszty uzyskania z tytułu nabycia.

Objęcie akcji w ramach programu motywacyjnego poniżej wartości rynkowej stanowi przychód z innych źródeł podlegający opodatkowaniu według skali podatkowej, który należy rozpoznać w momencie objęcia akcji, zgodnie z art. 11 ust. 2a-2b oraz art. 20 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.