Działalność badawczo-rozwojowa obejmuje twórczą, systematyczną działalność prowadzącą do zwiększenia zasobów wiedzy oraz tworzenia nowych zastosowań. Koszty projektów B+R mogą być uznane za koszty kwalifikowane, o ile wykazują bezpośredni związek z działalnością innowacyjną. Przekazywanie informacji handlowych nie spełnia kryteriów działalności B+R.

Wydatki poniesione na określoną działalność nie mogą w pełni zostać uznane za koszty kwalifikowane w ulgach B+R, jeżeli są również przeznaczane na inne cele niż działalność badawczo-rozwojowa i brak wyraźnego wyodrębnienia w jej ewidencji. Specyficzne składniki kosztowe, takie jak składki pracownicze, odpisy amortyzacyjne, muszą być powiązane bezpośrednio z działalnością B+R.

Działalność polegająca na projektowaniu i konstruowaniu maszyn przez Wnioskodawcę stanowi działalność badawczo-rozwojową, zgodnie z art. 4a pkt 26 UPDOP, umożliwiającą skorzystanie z ulgi na działalność B+R. Koszty wynagrodzeń, odpisów amortyzacyjnych oraz nabycia materiałów są kosztami kwalifikowanymi w rozumieniu art. 18d UPDOP.

Składki na Fundusz Pracy oraz Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych oraz pełne odpisy amortyzacyjne z tytułu działalności badawczo-rozwojowej nie mogą w pełni stanowić kosztów kwalifikowanych w PIT. Koszty kwalifikowane ograniczają się do wyżej wymienionych pozycji pod warunkiem ich powiązania z działalnością B+R.

Podstawę opodatkowania w podatku VAT z tytułu wniesienia aportem wkładu niepieniężnego stanowi wartość nominalna objętych udziałów, jeżeli tak uzgodniono w transakcji. Wartość rynkowa przedmiotu aportu nie stanowi podstawy opodatkowania, a agio nie jest jej składnikiem.

Działalność obejmująca projektowanie, rozwój i optymalizację nowych technologii i produktów przez Spółkę stanowi działalność badawczo-rozwojową w rozumieniu art. 4a pkt 26-28 ustawy o CIT, co umożliwia skorzystanie z ulgi podatkowej na działalność badawczo-rozwojową zgodnie z art. 18d tej ustawy.

Działalność programistyczna w postaci tworzenia i rozwijania oprogramowania, spełniająca cechy twórcze i prowadzona systematycznie, uznawana jest za działalność badawczo-rozwojową, co umożliwia zastosowanie preferencyjnego opodatkowania dochodów z praw IP Box stawką 5% zgodnie z art. 30ca ustawy o PIT.

Działalność spółki w ramach projektu, co do zasady, stanowi działalność badawczo-rozwojową, uprawniającą do ulgi podatkowej na podstawie art. 18d ustawy o CIT, a ponoszone koszty wynagrodzeń, materiałów oraz odpisy amortyzacyjne od licencji są uznane za koszty kwalifikowane, jeśli spełniają wymogi ustawowe.

Działalność wnioskodawcy w zakresie budowy prototypu stanowi działalność badawczo-rozwojową, spełniając definicję zawartą w art. 4a pkt 26) ustawy o CIT. Niemniej, brak jednolitego podejścia do rozliczeń kosztów uniemożliwia uznanie części z nich za koszty kwalifikowane w świetle ulgi B+R.

Działalność wnioskodawcy w zakresie projektowania i budowy prototypów kwalifikuje się jako działalność badawczo-rozwojowa zgodnie z art. 4a pkt 26 ustawy CIT; jednakże, dla celów ulgi badawczo-rozwojowej, koszty projektów muszą być rozliczane jako koszty uzyskania przychodów w sposób jednolity wg metody wskazanej w art. 15 ust. 4a ustawy CIT.

Działalność Spółki związana z budową Prototypu spełnia przesłanki prowadzenia działalności badawczo-rozwojowej, zgodnie z art. 4a pkt 26 ustawy CIT, lecz ujmowanie kosztów prac badawczo-rozwojowych musi być jednolite dla celów podatkowych, a zastosowanie ulg na B+R wymaga spełnienia warunku jednolitego ich rozliczenia.

Działalność polegająca na budowie prototypu spełnia definicję działalności badawczo-rozwojowej zawartą w art. 4a pkt 26 ustawy CIT, jednakże koszty tego projektu nie stanowią kosztów kwalifikowanych do ulgi B+R, gdyż zastosowano niewłaściwe zasady rozliczania podatkowego w ramach jednego projektu.

Działalność polegająca na budowie prototypów maszyn i urządzeń może być uznana za działalność badawczo-rozwojową kwalifikującą do ulgi B+R, jeśli jest podejmowana systematycznie, w sposób twórczy, jednakże różne metody księgowe stosowane do rozliczenia kosztów uniemożliwiają pełne skorzystanie z ulgi na jednym projekcie.

Realizacja Projektu UE 1 i UE 2 spełnia przesłanki działalności badawczo-rozwojowej zgodnie z art. 4a pkt 26 ustawy o CIT, co uprawnia do odliczenia związanych z nimi odpisów amortyzacyjnych, proporcjonalnie do wkładu własnego Spółki, zgodnie z art. 18d ust. 2a i 3 ustawy o CIT.

Działalność Spółki w zakresie budowy prototypu jest działalnością badawczo-rozwojową, jednakże koszty kwalifikowane muszą być jednolicie ujęte w kosztach uzyskania przychodów; ich różne ujmowanie w jednym projekcie uniemożliwia skorzystanie z ulgi B+R.

Działalność obejmująca budowę prototypu spełnia definicję działalności badawczo-rozwojowej zgodnie z art. 4a pkt 26 ustawy CIT. Jednakże, aby wydatki związane z taką działalnością mogły być uznane za koszty kwalifikowane, ich rozliczanie musi być dokonane w sposób jednolity dla całego projektu prac rozwojowych.

Działalność wnioskodawcy w zakresie budowy prototypu stanowi działalność badawczo-rozwojową w rozumieniu art. 4a pkt 26 ustawy CIT. Jednakże niektóre wydatki związane z tą działalnością nie spełniają warunków do uznania ich za koszty kwalifikowane w ramach ulgi B+R ze względu na niewłaściwe zastosowanie różnych metod zaliczenia kosztów uzyskania przychodów.

Działalność Wnioskodawcy w zakresie tworzenia prototypów spełnia warunki działalności badawczo-rozwojowej zgodnie z art. 4a pkt 26 ustawy CIT. Jednakże, aby uznać koszty z nią związane za kwalifikowane, konieczne jest jednolite traktowanie tych kosztów w ramach metody jednej zrozumiale wybranej na podstawie art. 15 ust. 4a CIT.

Działalność polegająca na budowie Prototypu stanowi działalność badawczo-rozwojową w rozumieniu art. 4a pkt 26 ustawy CIT. Jednakże odliczenie wydatków poniesionych na tę działalność w ramach ulgi B+R wymaga jednolitego uznania tych kosztów zgodnie z art. 15 ust. 4a CIT, bez kombinacji różnych metod księgowych.

Spółka prowadzi działalność badawczo-rozwojową w zakresie budowy prototypu w rozumieniu art. 4a pkt 26 ustawy CIT, jednakże formy rozliczania kosztów prac rozwojowych muszą być jednolite (według art. 15 ust. 4a) w ramach jednego projektu, co warunkuje możliwość skorzystania z ulgi B+R.

Działalność Wnioskodawcy w zakresie tworzenia oprogramowania kwalifikuje się jako działalność badawczo-rozwojowa w rozumieniu art. 18d ust. 1 ustawy o CIT. Niektóre koszty, w tym wynagrodzenia z tytułów B2B, nie spełniają przesłanek uznania ich za kwalifikowane w ramach ulgi B+R, zgodnie z art. 18d ust. 2 pkt 1 i 1a CIT.

Działalność związana z projektowaniem nietypowych szalunków i deskowań stanowi działalność badawczo-rozwojową w rozumieniu art. 4a pkt 26-28 updop, co uprawnia do korzystania z ulgi badawczo-rozwojowej. Koszty związane z tymi projektami, spełniając warunki określone w art. 18d ust. 2-3 updop, mogą być kwalifikowane jako koszty podlegające odliczeniu od podstawy opodatkowania.

Koszty prac rozwojowych w ramach ulgi B+R muszą być jednolicie klasyfikowane jako koszty uzyskania przychodów zgodnie z jednym z dopuszczalnych sposobów rozliczania prac rozwojowych na podstawie art. 15 ust. 4a CIT, bez równoczesnego stosowania różnych metod w ramach tego samego projektu.

Wydatki na produkcję gry mogą być rozpatrywane jako koszty uzyskania przychodów związane z zyskami kapitałowymi z aportu, jeżeli nie były wcześniej uznane. Koszty należy rozpoznać na podstawie art. 15 ust. 1j ustawy o CIT, co umożliwia ich zaliczenie w momencie objęcia akcji w zamian za aport.