Środki finansowe otrzymane w ramach Polsko-Szwajcarskiego Programu Współpracy jako udział w projekcie korzystają ze zwolnienia z CIT na mocy art. 17 ust. 1 pkt 53 ustawy o CIT. Koszty amortyzacji środków dofinansowanych nie mogą być zaliczone do kosztów uzyskania przychodu.

Wydatki poniesione przez A S.A. na nabycie akcji oraz koszty związane z wdrożeniem programu motywacyjnego nie mogą być uznane za koszty uzyskania przychodów w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy o CIT, ponieważ nie istnieje związek przyczynowy między tymi wydatkami a przychodami tejże spółki, lecz odnoszą się one do korzyści spółek portfelowych.

Odpisy amortyzacyjne od ulepszonych środków trwałych, sfinansowane dodatkowo ze środków własnych, wymagają ponownego ustalenia proporcji KUP/NKUP, z uwzględnieniem finansowania dotacyjnego. Każdy przypadek zmiany wartości środka trwałego musi respektować zasadę rozdziału kosztów według źródeł finansowania, niezależnie od późniejszego finansowania ulepszeń.

Prace Fit-out wykonywane w wynajmowanej powierzchni biurowej nie stanowią inwestycji w obcym środku trwałym zgodnie z art. 16a ust. 2 pkt 1 ustawy o CIT. Wydatki te mogą być rozpoznane jako pośrednie koszty uzyskania przychodów, potrącalne jednorazowo w dacie ich poniesienia zgodnie z art. 15 ust. 4d ustawy o CIT.

Wydatki spółki na artykuły spożywcze, gastronomiczne i cateringowe, które przyczyniają się do poprawy komfortu pracy i efektywności procesu biznesowego, mogą być kwalifikowane jako koszty uzyskania przychodów zgodnie z art. 15 ust. 1 PDOP, pod warunkiem, że nie są wydatkami na działalność socjalną oraz spełniają przesłanki określone przez ustawę PDOP.

Zaliczenie do kosztów uzyskania przychodów wydatków na benefity dla współpracowników jest uzasadnione, gdy benefity te stanowią dodatkowy element wynagrodzenia za usługi i są ujęte w umowach współpracy. "Benefity nieujęte w takich umowach oraz te, które obciążają współpracowników, nie mogą być kosztem podatkowym."

Podatnik, mogący zidentyfikować cenę nabycia papierów wartościowych sprzedawanych z określonej transzy zakupowej, jest uprawniony do ustalania kosztów uzyskania przychodów na podstawie tej ceny, bez konieczności stosowania zasady FIFO, obowiązującej jedynie w przypadkach nieokreślonej ceny nabycia.

Odpisy amortyzacyjne od części budynku sklasyfikowanego jako mieszkalny, nawet jeśli wykorzystywanej w działalności gospodarczej, nie stanowią kosztów uzyskania przychodów zgodnie z art. 16c pkt 2a ustawy o CIT.

Odpisy amortyzacyjne od sprzętu przekazywanego klientom w ramach umów nie stanowią nieodpłatnego udostępnienia środków trwałych w rozumieniu art. 16 ust. 1 pkt 63 lit. c ustawy o CIT i mogą być zaliczane do kosztów uzyskania przychodów, gdyż wspierają osiąganie i zabezpieczanie przychodów Spółki.

Wydatki poniesione na aplikację adwokacką przed rozpoczęciem działalności gospodarczej nie mogą być uznane za koszty uzyskania przychodów. Natomiast wydatki poniesione w roku rozpoczęcia działalności mogą być zakwalifikowane jako koszty podatkowe, jeżeli zostały poniesione po powstaniu źródła przychodów.

Wydatki na wynagrodzenia doradców transakcyjnego i prawnego, jako koszty uzyskania przychodów, związane z nabyciem udziałów w spółkach zależnych, mogą pomniejszać przychody z innych źródeł niż zyski kapitałowe, jeżeli są racjonalne i mają na celu zachowanie oraz zabezpieczenie źródła przychodów.

Na gruncie art. 23 ust. 1 pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wartość bilansowa majątku spółki przekształcanej nie stanowi wydatków na objęcie akcji, lecz wydatki te mogą być uznane za koszty uzyskania przychodu z ich zbycia, gdy nie wiążą się z historycznym okresem nabycia majątku przekształconej spółki.

Dochody uzyskane ze sprzedaży akcji, nabytych w ramach realizacji opcji na akcje będących częścią planu motywacyjnego, w okresie polskiej rezydencji podatkowej, stanowią przychody z kapitałów pieniężnych opodatkowane w Polsce według stawki 19%, z możliwością uwzględnienia zapłaconych wcześniej podatków w USA jako kosztów uzyskania przychodu.

Koszty nabycia aparatów słuchowych, istotnych dla efektywnego prowadzenia działalności gospodarczej, pod warunkiem spełnienia kryteriów ustawowych, można zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów, z wyłączeniem kwoty dofinansowanej przez NFZ.

Podatnik prowadzący działalność gospodarczą ma prawo wprowadzić do ewidencji środków trwałych oraz dokonywać ich amortyzacji samochód nabyty przez małżonka w trakcie trwania wspólności majątkowej. Wprowadzenie do ewidencji może nastąpić przed wpisaniem współwłaściciela do CEPiK, jeżeli pojazd jest wykorzystywany w działalności gospodarczej.

Kamper, pomimo jego rejestracji jako pojazd specjalny, nie spełnia wszystkich warunków do wyłączenia z definicji samochodów osobowych, a więc limit 150 000 zł na odpisy amortyzacyjne ma zastosowanie.

Mały podatnik ma prawo do jednorazowego odpisu amortyzacyjnego zakupionej przyczepy kempingowej jako środka trwałego zaliczonego do grupy 7 KŚT, pod warunkiem zachowania limitu de minimis.

Maszyny spełniają definicję robotów przemysłowych z art. 38eb ust. 3 CIT, lecz ulga na robotyzację dotyczy odpisów w latach 2022-2026, nie obejmując dalszego okresu.

Czynsz dzierżawny, jako koszt wytworzenia środka trwałego do przekazania go do użytkowania, zwiększa jego wartość początkową w świetle art. 16g ust. 1 pkt 2 ustawy o CIT, natomiast podatki od nieruchomości i rolny związane z inwestycją mogą być bezpośrednio zaliczone do kosztów uzyskania przychodów.

W przypadku spółek nieruchomościowych, odpisy amortyzacyjne od środków trwałych zaliczonych do grupy 1 KŚT są ograniczone do wysokości odpisów dokonanych zgodnie z przepisami rachunkowymi. Jeśli brak jest odpisów bilansowych, spółka nie może uznać odpisów podatkowych za koszty uzyskania przychodu.

Koszty poniesione na usługi due diligence, związane z niezrealizowaną akwizycją, stanowią pośrednie koszty uzyskania przychodu, alokowane do źródła przychodów z działalności operacyjnej, a nie z zysków kapitałowych, w kontekście strategii ekspansji operacyjnej spółki.

Działalność obejmująca projektowanie, rozwój i optymalizację nowych technologii i produktów przez Spółkę stanowi działalność badawczo-rozwojową w rozumieniu art. 4a pkt 26-28 ustawy o CIT, co umożliwia skorzystanie z ulgi podatkowej na działalność badawczo-rozwojową zgodnie z art. 18d tej ustawy.

W przypadku budynków mieszkalno-usługowych o dominującej powierzchni niemieszkalnej, możliwe jest dokonywanie odpisów amortyzacyjnych od całości budynku według klasyfikacji obiektu jako niemieszkalnego, zgodnie z jego przeznaczeniem.