Od 1 stycznia 2019 r. komornicy sądowi wykonujący czynności w postępowaniu egzekucyjnym i zabezpieczającym nie są podatnikami VAT. Potwierdził to Minister Finansów w interpretacji ogólnej z 15 kwietnia 2019 r. Od 1 stycznia 2019 r. zmieniła się zatem sytuacja prawnopodatkowa komorników, którzy w okresie od października 2015 r. do końca 2018 r. byli uznawani za podatników VAT.
Od 1 grudnia 2020 r. zaczną obowiązywać zmiany dotyczące odpowiedzialności materialnej pracodawcy za wykroczenia przeciwko prawom pracownika. Przewidują one zwiększenie do 45 000 zł kary grzywny nakładanej na pracodawcę za nielegalne zatrudnianie pracowników będących dłużnikami alimentacyjnymi. Ponadto od 11 stycznia 2019 r. potrąceniu na spłatę należności alimentacyjnych podlega 50% kwoty diety z
Zleceniobiorcy, który nie wykonuje umowy przez cały miesiąc, przysługuje niższa kwota wolna od potrąceń z wierzytelności. W drodze analogii należałoby przyjąć, że kwoty wolne ulegają w tym przypadku obniżeniu jak przy zatrudnieniu na część etatu. Takie stanowisko zajęło Ministerstwo Sprawiedliwości w odpowiedzi z 18 października 2018 r. na pytanie redakcji MPPiU.
Nawet najlepiej wykonana usługa, czy też najbardziej pieczołowicie negocjowana umowa nie jest gwarancją, że między przedsiębiorcami - stronami takiej umowy - nie dojdzie do sporu, który będzie musiał rozstrzygnąć sąd. Nie istnieją żadne prawidłowości pozwalające stwierdzić, iż w niektórych branżach procesy sądowe zdarzają się częściej niż w innych. Wiele zależy bowiem od tego, jakie sposoby rozwiązywania
Komornik sądowy, określając wysokość kosztów postępowania egzekucyjnego, nie może podwyższyć opłaty egzekucyjnej ustalonej na podstawie art. 49 ust. 1 i 2 ustawy z 29 sierpnia 1997 r. o komornikach sądowych i egzekucji o stawkę podatku od towarów i usług - uchwała SN z 7 lipca 2016 r., sygn. akt III CZP 34/16.
Komornik sądowy jest podatnikiem VAT zobowiązanym do rozliczania tego podatku. Nie ma do niego zastosowania wyłączenie przewidziane dla organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa. Potwierdził to NSA w uchwale z 6 marca 2017 r. (sygn. akt I FPS 8/16):
Kilka miesięcy temu otrzymaliśmy zajęcie komornicze jednego z pracowników. Nie dokonywaliśmy zajęcia wynagrodzenia, bo pracownik zarabiał i nadal zarabia minimalne wynagrodzenie. Pracownik zakończył pracę w naszej firmie i w związku z tym przygotowujemy mu świadectwo pracy. Czy mamy obowiązek wpisać w nim informację o zajęciu komorniczym, skoro go nie dokonaliśmy? Jeżeli tak, to co dokładnie należy
Przy zbiegu egzekucji komorniczej i administracyjnej, który nastąpił od 8 września 2016 r., pracodawca będzie przekazywał zajęte wynagrodzenie pracownicze na rzecz sądowego albo administracyjnego organu egzekucyjnego, który pierwszy dokonał zajęcia. Jeżeli nie będzie możliwe ustalenie tego pierwszeństwa, wpłata zajętego wynagrodzenia nastąpi na rzecz organu, który dokonał zajęcia na poczet należności
Komornik może być płatnikiem VAT i ponosić z tego tytułu odpowiedzialność za VAT niepobrany bądź niewpłacony, ale tylko wtedy gdy faktycznie posiada wszelkie instrumenty prawne w celu wykonania tego obowiązku.
Minister Finansów wydał 9 czerwca 2015 r. interpretację ogólną, w której uznał wykonywane przez komorników sądowych czynności, w szczególności egzekucyjne, za podlegające opodatkowaniu VAT. Dotychczas komornicy nie byli przez MF uznawani za podatników tego podatku. Dlatego MF dał im czas na przygotowanie się do nowej roli. Termin przeznaczony na "przygotowania" upłynął z końcem września. Od 1 października
Komornicy sądowi zostali uznani przez Ministra Finansów za podatników VAT. Oznacza to, że powinni płacić VAT należny od wykonywanych za wynagrodzeniem czynności. Minister Finansów zmienił swoje dotychczasowe stanowisko w tej sprawie (zmiana interpretacji ogólnej MF z 30 lipca 2004 r., sygn. PP10-812-802/04/MR/1556PP). Ze względu na zasadę zaufania obywateli do państwa Minister Finansów do końca września
Pracodawca, który otrzymał pismo od komornika dotyczące zajęcia wynagrodzenia za pracę lub wierzytelności dłużnika będącego pracownikiem, zleceniobiorcą lub wykonawcą umowy o dzieło, a także rozliczającego się z firmą na podstawie faktury lub rachunku, ma obowiązek odpowiedzieć na nie w ciągu tygodnia. Bez znaczenia pozostaje, czy zatrudnienie tej osoby ustało albo czy w ogóle współpracowała z pracodawcą
Zatrudniamy zleceniobiorców, którzy mają zajęcia komornicze. Niektóre z tych osób nie współpracują już z naszą firmą. Czy musimy informować komornika o zakończeniu umowy ze zleceniobiorcą-dłużnikiem?