Od 1 stycznia 2019 r. został skrócony termin, po upływie którego nieopłacona wierzytelność jest uznawana za nieściągalną. Termin ten wynosi obecnie 90 dni (poprzednio 150 dni). Wierzyciele (i dłużnicy) będą uprawnieni (zobowiązani) do stosowania skróconego terminu nie tylko do wierzytelności powstałych od 1 stycznia 2019 r., lecz także do wierzytelności powstałych przed tą datą. W przypadku wierzytelności

Możliwość zaliczenia do kosztów podatkowych dotyczy tylko tych wierzytelności, których nieściągalność została udokumentowana postanowieniem o nieściągalności wydanym przez komornika. Podatnik nie może, posługując się tym postanowieniem zaliczyć do kosztów podatkowych innych wierzytelności, nawet jeżeli byłyby to wierzytelności przysługujące w tym samym czasie w stosunku do tego samego dłużnika – wyrok

Postanowienie komornika o zakończeniu postępowania egzekucyjnego potwierdza nieściągalność wierzytelności, tylko jeżeli jednoznacznie z niego wynika, że podstawą nieściągalności wierzytelności jest brak majątku dłużnika. Podatnik nie może zaliczyć do kosztów podatkowych wierzytelności, której nieściągalność udokumentowano postanowieniem komornika o zakończeniu postępowania egzekucyjnego, jeżeli komornik

Wierzyciele mogą rozliczać wierzytelności nieściągalne w kosztach uzyskania przychodów oraz korygować podstawę opodatkowania VAT i podatek należny. W tym celu muszą spełnić warunki określone przepisami. Przepisy podatkowe odnoszą się również do sytuacji dłużników unikających regulowania wierzytelności. W raporcie przedstawiamy zasady rozliczania wierzytelności nieściągalnych w podatku dochodowym oraz

Jedną z podstawowych zasad rachunkowości jest zasada ostrożnej wyceny (art. 7 ust. 1 uor). Nakazuje ona wyceniać aktywa ostrożnie, a jednocześnie obiektywnie. Oznacza to konieczność uwzględniania przy wycenie bilansowej aktywów także zmniejszeń wartości użytkowej lub wartości handlowej składników aktywów (należności, zapasów, środków trwałych). Utworzone w ten sposób odpisy aktualizujące zmniejszają

W lipcu 2011 r. nasz kontrahent dokonał zakupu na kwotę 7620 zł. Do dzisiaj nie otrzymaliśmy zapłaty. Na należność nie utworzyliśmy odpisu aktualizującego ani w 2011 r., ani w 2012 r. W 2012 r. oddaliśmy sprawę do sądu, otrzymując nakaz zapłaty. W 2013 r. otrzymaliśmy tytuł wykonawczy. Obecnie chcemy sprawę oddać do komornika, ale dowiedzieliśmy się, że kontrahent wyjechał za granicę. Czy w tym przypadku