Okres zasiłkowy to taki, za który ubezpieczonemu jest wypłacane wynagrodzenie chorobowe lub zasiłek chorobowy. Do tego okresu zliczane są także okresy niemożności wykonywania pracy uznawane za równorzędne z chorobą (np. okres kwarantanny lub izolacji albo okres przeprowadzania badań lekarskich przewidzianych dla kandydatów na dawców komórek, tkanek i narządów). Nieprawidłowości w zliczaniu do jednego

Płatnicy składek niebędący jednocześnie płatnikami zasiłków, w przypadku niezdolności do pracy swoich pracowników lub zleceniobiorców, muszą przekazać do ZUS stosowne dokumenty, na podstawie których zostanie wypłacone świadczenie. Są one różne w zależności od rodzaju zasiłku (np. chorobowy, opiekuńczy, macierzyński) oraz formy zatrudnienia (np. w przypadku pracowników pracodawca przekazuje do ZUS zaświadczenie

Pracodawcy i zleceniodawcy będący płatnikami zasiłków mają obowiązek ustalania okoliczności i przyczyn wypadków, jakim ulegają ubezpieczeni, jak również prawa do świadczeń przysługujących im z tego tytułu. Zasiłek chorobowy, zasiłek wyrównawczy czy świadczenie rehabilitacyjne przysługują w takiej sytuacji z ubezpieczenia chorobowego albo wypadkowego. Decyduje o tym rodzaj wypadku. Przy ustalaniu prawa

Pracownikowi, który uległ wypadkowi w drodze do lub z pracy, przysługuje od pierwszego dnia powstałej z tej przyczyny niezdolności do pracy wynagrodzenie chorobowe, a po wyczerpaniu przysługującego limitu - zasiłek chorobowy. Jeżeli po wykorzystaniu zasiłku za maksymalny okres pracownik jest nadal niezdolny do pracy, jednak rokuje odzyskanie zdolności do pracy, może ubiegać się o świadczenie rehabilitacyjne

Do przeprowadzenia kontroli prawidłowości wykorzystywania zwolnień lekarskich i ich kontroli formalnej jest uprawniony ZUS i płatnicy składek, którzy zgłaszają do ubezpieczenia chorobowego co najmniej 21 ubezpieczonych. W przypadku gdy ubezpieczonych jest mniej, kontrolę przeprowadza ZUS, także na wniosek płatnika składek, który nie ma takiej możliwości.

Osobie uprawnionej do świadczeń chorobowych i z tytułu macierzyństwa w czasie obniżenia wymiaru czasu pracy lub zmiany w sposób niekorzystny warunków jej zatrudnienia z powodu epidemii płatnik zasiłków powinien ustalić podstawę wymiaru ww. świadczeń zgodnie z ustawą covidową. Nie należy w tym przypadku stosować art. 40 ustawy zasiłkowej. Zatem przy zmianie etatu podstawa zasiłkowa nie jest ustalana

Wynagrodzenie chorobowe i zasiłek z ubezpieczenia społecznego przysługują ubezpieczonym objętym ubezpieczeniem chorobowym zarówno obowiązkowo, jak i dobrowolnie. Do tej grupy ubezpieczonych zaliczane są również osoby posiadające uprawnienia emerytalne lub rentowe. Osobom tym nie przysługują jednak świadczenia chorobowe m.in. po ustaniu tytułu do ubezpieczenia chorobowego. Emeryt lub rencista nie otrzyma

Płatnicy składek będący płatnikami zasiłków często mają wątpliwości związane z ustalaniem prawa do zasiłków i ich wysokości. Przepisy nie rozstrzygają bowiem wprost wielu zagadnień z tym związanych. Dodatkową trudnością w stosowaniu regulacji ustawy zasiłkowej jest brak jednolitości interpretacyjnej. W opracowaniu zwrócono uwagę na nietypowe przypadki, jakie pojawiają się w praktyce płatników składek

Walka z rozprzestrzenianiem się koronawirusa wymaga zmian organizacyjnych również od pracodawców. Powinni oni przede wszystkim podjąć działania w obszarze organizacji miejsca pracy oraz zapewnienia pracownikom odpowiednich warunków bezpieczeństwa i higieny pracy. Praca w zakładach pracy podlega również ograniczeniom wskazanym w rozporządzeniu w sprawie ustanowienia określonych ograniczeń, nakazów i

Każdy płatnik składek musi ustalić na 30 listopada 2018 r., ile osób zgłasza do ubezpieczenia chorobowego. Jeżeli na ten dzień płatnik będzie zgłaszał do tego ubezpieczenia co najmniej 21 osób, w 2019 r. będzie wypłacał zasiłki (chorobowe, opiekuńcze, macierzyńskie, wyrównawcze oraz świadczenia rehabilitacyjne). Jeśli natomiast liczba ubezpieczonych będzie mniejsza od 21 wówczas zasiłki od przyszłego

Ustawa o zarządzie sukcesyjnym przedsiębiorstwem osoby fizycznej, która weszła w życie 25 listopada 2018 r., wprowadza nowe rozwiązania dotyczące m.in. ustalania prawa do świadczeń chorobowych dla pracowników po śmierci przedsiębiorcy będącego osobą fizyczną. Pracownik, co do zasady, nie zachowa prawa do zasiłku z ubezpieczenia społecznego za okresy przypadające od dnia śmierci pracodawcy do dnia wygaśnięcia

Pracodawca, którego pracownik uległ wypadkowi przy pracy, ma obowiązek ustalić okoliczności i przyczyny zaistniałego wypadku. Ponadto, jeśli jest płatnikiem zasiłków, będzie również zobowiązany do wypłaty świadczeń z ubezpieczenia wypadkowego, takich jak zasiłek chorobowy, świadczenie rehabilitacyjne, a nawet zasiłek wyrównawczy z ubezpieczenia wypadkowego.

Zatrudniamy pracowników przy pracach remontowo-budowlanych. Pracownik zatrudniony u nas od września 2011 r. uległ wypadkowi przy pracy. Został on dotkliwie poparzony, gdyż nie stosował się do przepisów bhp oraz nie używał odzieży ochronnej (roboczej). Czy pracownikowi przysługuje prawo do zasiłku, jeżeli naruszył przepisy dotyczące bezpieczeństwa i higieny pracy?

Naszemu pracownikowi, zawodowemu kuratorowi sądowemu, który wykorzystał 182 dni okresu zasiłkowego, udzieliliśmy 6-miesięcznego urlopu dla poratowania zdrowia. Miesiąc przed zakończeniem tego urlopu pracownik przyniósł do wypełnienia wniosek o świadczenie rehabilitacyjne. Czy w takim przypadku lekarz orzecznik może przyznać pracownikowi prawo do świadczenia rehabilitacyjnego?

W naszym zakładzie, który zatrudnia 150 pracowników, powierzamy wykonywanie niektórych czynności zleceniobiorcom. Umowy te, w zależności od rodzaju obowiązków, są zawierane na rok lub 6 miesięcy. Jedna z osób w trakcie wykonywania umowy zlecenia (zawartej na okres 1 roku) zachorowała i wypłacamy jej zasiłek chorobowy. 5 czerwca 2005 r. minie 182-dniowy okres zasiłkowy. Lekarz orzecznik nie przedłużył

Ustalanie prawa i wypłacanie świadczeń zasiłkowych na przełomie roku sprawia pracodawcom duże trudności. Dotyczą one m.in. wskazania prawidłowego okresu zasiłkowego.

Pracownica przebywała na zwolnieniu i pobierała zasiłek chorobowy (przez 9 miesięcy), a potem pobierała świadczenie rehabilitacyjne (przez kolejnych 6 miesięcy). Po tym okresie otrzymała decyzję o przyznaniu renty. Zwolnienie z pracy nastąpiło z pierwszym dniem nabycia uprawnień do renty. Czy takiej osobie należy wypłacić ekwiwalent za urlop także za okres pobierania świadczenia rehabilitacyjnego?

Pracownicy, od dnia nawiązania stosunku pracy do dnia ustania tego stosunku, podlegają obowiązkowo ubezpieczeniu wypadkowemu, które jest integralną częścią ubezpieczeń społecznych. Jeżeli pracownik ulegnie wypadkowi przy pracy, przysługują mu określone świadczenia w razie choroby, których szczegółowe zasady przyznawania i wypłaty ustalono w ustawie z 30 października 2002 r. o ubezpieczeniu społecznym