Nie wszystkie nieodpłatne świadczenia, które pracodawca przekazuje pracownikom, powodują powstanie opodatkowanego przychodu z tego tytułu. Znaczenie ma bowiem, czy taki bonus został m.in. przyznany za zgodą pracownika i spowodował zaoszczędzenie przez niego wydatku. Taka sytuacja powoduje jednocześnie, że nie każde takie świadczenie będzie oskładkowane i wliczane do podstawy zasiłkowej.

Od 1 stycznia 2015 r. zwolniona z opodatkowania jest wartość nieodpłatnych świadczeń otrzymanych przez pracowników z tytułu organizowanego przez pracodawcę dowozu autobusem. Zatrudniający może w tym celu wykorzystać inny pojazd, jeśli będzie spełniał warunki konstrukcyjne właściwe dla autobusu.

Firma otrzymała za 1 zł kartę podarunkową o wartości 1000 zł na zakup telefonu w dowolnym sklepie. Dokonaliśmy zakupu telefonu za 1000 zł, płacąc tą kartą, i otrzymaliśmy fakturę. Faktura za zakupiony telefon jest o wartości 1000,00 zł brutto (w tym 23% VAT). 1. W jakiej kwocie i w którym momencie firma powinna ujawnić przychód podatkowy - czy w momencie zakupu karty podarunkowej za 1 zł, czy w momencie

Trybunał Konstytucyjny w wyroku z 8 lipca 2014 r. (K 7/13) uznał, że pracodawca powinien pobrać zaliczkę na podatek dochodowy m.in. od wartości sfinansowanego przez siebie dojazdu do pracy. Istnieje ryzyko, że organy podatkowe będą od każdego tego rodzaju świadczenia żądać podatku.

Spotkania integracyjne, co do zasady, nie powodują powstania po stronie jego uczestników przychodu, od którego należy pobrać podatek. Natomiast do podstawy opodatkowania pracodawca powinien zaliczyć wartość opłaconych abonamentów medycznych, polis OC i dojazdów do pracy - tak wynika z wyroku Trybunału Konstytucyjnego z 8 lipca 2014 r. (K 7/13).