Pracownik pracuje w podstawowym systemie czasu pracy od poniedziałku do piątku od godz. 7.00 do godz. 15.00. W wyniku szczególnych potrzeb pracodawcy powstała konieczność, aby przez okres jednego tygodnia od poniedziałku do piątku pracownik pracował w nadgodzinach od godz. 19.00 do godz. 7.00, po 12 godzin. W celu zachowania odpoczynków dobowych pracodawca chce w poniedziałek wyznaczyć pracownikowi

Przez elastyczny czas pracy należy rozumieć wszelkie przewidziane prawem możliwości organizacji czasu pracy odbiegające od podstawowej normy czasu pracy. Takie możliwości daje w szczególności stosowanie przedłużonych okresów rozliczeniowych czy ruchomych godzin rozpoczynania pracy, system równoważnego czasu pracy, a także inne rozwiązania wynikające z przepisów, dzięki którym pracodawca zyskuje większą

Pracodawcy, chcąc pozyskać dobrych pracowników, mogą stosować pozafinansowe systemy motywacji, takie jak np. możliwość pracy w ramach elastycznych rozkładów czasu pracy. Pracownikom, którzy chcą łączyć życie rodzinne z pracą, można zaproponować np. wykonywanie pracy w ramach ruchomej organizacji czasu pracy lub indywidualny rozkład czasu pracy.

Czasem pracy jest czas, w którym pracownik pozostaje w dyspozycji pracodawcy w zakładzie pracy lub w innym miejscu wyznaczonym do wykonywania pracy. Czasem pracy jest zatem nie tylko czas, w którym pracownik faktycznie świadczy pracę na rzecz pracodawcy, ale również czas, w którym pracodawca może wydawać pracownikowi polecenia i dyspozycje związane z rodzajem pracy określonym w zawartej umowie o pracę

Zmiany rozkładu czasu pracy są możliwe na warunkach określonych w przepisach wewnątrzzakładowych. Dotyczy to zarówno przypadków, w jakich można dokonywać zmian rozkładu czasu pracy, jak i zapisów określających dni i przedziały godzinowe, w których praca może być świadczona. Zmiana może być również dokonana na wniosek pracownika. W ten sposób można zmienić stały regulaminowy rozkład czasu pracy, a także

Umowa o zakazie konkurencji zarówno w trakcie zatrudnienia, jak i po jego ustaniu zabezpiecza interesy pracodawcy przed działaniami pracowników, którzy podejmują pracę konkurencyjną. Zakres takiego zakazu nie może być sformułowany w sposób dowolnie szeroki.

Ze względu na konieczność zapewnienia przez pracodawcę pracownikom minimum 11-godzinnego nieprzerwanego okresu odpoczynku dobowego, najbezpieczniej jest wprowadzić maksymalnie 5-godzinny przedział czasu w ramach ruchomego czasu pracy. Dłuższy niż 5-godzinny przedział godzin może bowiem spowodować naruszenie odpoczynku dobowego.

Nowelizacja czasu pracy, która obowiązuje od 23 sierpnia 2013 r., wprowadziła nowe regulacje dotyczące sporządzania rozkładów i harmonogramów czasu pracy. Obecnie rozkłady trzeba przygotowywać na co najmniej 1 miesiąc okresu rozliczeniowego i przedstawiać je pracownikom najpóźniej na 1 tydzień przed rozpoczęciem danego okresu rozliczeniowego.

W związku z kryzysem gospodarczym mamy braki kadrowe i problemy z ustalaniem grafików poszczególnych pracowników. Mamy świadomość konieczności przestrzegania przepisów o czasie pracy, ale czy istnieją ograniczenia dotyczące liczby dni, którą pracownik może przepracować "pod rząd", tak aby nie naruszyć przepisów prawa pracy? Czy można pracownikowi ustalić w harmonogramie godziny pracy tak, że będzie

Czasu pracy kierowców jest regulowany przez różne akty prawne, co sprawia duże kłopoty z jego rozliczaniem. Poszczególne regulacje odrębnie kształtują transport ze względu na obszar, na którym jest on prowadzony, jak również to, jakimi pojazdami jest wykonywany. Inne bowiem regulację należy stosować dla transportu wewnątrzkrajowego, na obszarze Unii Europejskiej, a jeszcze inne w transporcie pozaunijnym

W naszym regulaminie pracy znajduje się zapis określający, że pracownicy mają prawo w każdej dobie do co najmniej 11 godzin ciągłego odpoczynku dobowego. Zatrudniamy trzech kierowców prowadzących samochody ciężarowe. W stosunku do kierowców przepisy dopuszczają krótsze niż 11 godzin odpoczynki dobowe. Czy w związku z tym zapisy regulaminu są dla nich wiążące?

Planując pracę w systemie równoważnego czasu pracy pracodawca powinien pamiętać przede wszystkim o prawidłowym ustaleniu wymiaru czasu pracownika w danym okresie rozliczeniowym, a także o nienaruszaniu okresów odpoczynku dobowego i tygodniowego. Pracodawca nie może również planować pracy w godzinach nadliczbowych, ponieważ jest to zabronione.

Pracownik odbywający na polecenie pracodawcy podróż służbową ma prawo do określonych należności, które mają mu zrekompensować wyższe wydatki związane z pracą i utrzymaniem na wyjeździe. Niestety, w praktyce zarówno interpretowanie okoliczności, w których te należności przysługują, jak i wyliczanie ich wysokości przysparza zakładom pracy sporo problemów i wywołuje niemało wątpliwości. W dużej mierze

Minimalne, nieprzerwane odpoczynki, jakie przysługują pracownikom, są to obowiązkowe odcinki czasu wolne od pracy zawodowej. Wynoszą przynajmniej 11 godzin w ciągu doby oraz 35 godzin w skali tygodnia (art. 132 i 133 Kodeksu pracy). Poza nielicznymi wyjątkami przełożony nie ma prawa wówczas wzywać pracownika do pracy w godzinach nadliczbowych czy wyznaczać mu dyżurów, choćby w domu.