Od 1 lipca 2018 r. kolejna grupa podatników będzie zobowiązana do przekazywania ksiąg podatkowych oraz dowodów księgowych na żądanie organów podatkowych w strukturze JPK. Będą to mikro-, mali oraz średni przedsiębiorcy.

Od 1 stycznia 2016 r. zaczynają obowiązywać istotne zmiany w Ordynacji podatkowej. Celem nowelizacji było głównie zracjonalizowanie i uproszczenie procedur podatkowych, ale wiele z nich wpływa na podstawowe prawa i obowiązki podatnika. Zmiany dotyczą m.in. zasad naliczania odsetek od zaległości podatkowych, wydawania interpretacji podatkowych czy nakładania kar porządkowych. Z punktu widzenia podatnika1

Wezwania mają na celu umożliwienie bezpośredniego kontaktu pomiędzy prowadzącym sprawę podatkową organem a podatnikiem. Zasadą są pisemne wezwania do organu. Ordynacja podatkowa przewiduje także w drodze wyjątku uproszczoną formę wezwań. Poniżej wskażemy, kiedy i w jakiej formie organ może wezwać podatnika i jakie są skutki niestawiennictwa.

Opóźniłem się ze złożeniem odwołania aż o dwa miesiące. Powodem była choroba. Złożyłem wniosek o przywrócenie terminu. Urząd skarbowy twierdzi, że tak długi okres wyklucza złożenie odwołania, gdyż nawet jako osoba chora powinienem był upoważnić kogoś ze znajomych albo rodziny do załatwienia moich rozliczeń z fiskusem.

Na organach podatkowych, a nie na podatniku, ciąży obowiązek dostarczenia dowodów, które pozwolą ustalić faktyczne okoliczności w sprawie - wyrok NSA (sygn. akt FSK 1755/04).

Zobowiązanie podatkowe przedawnia się, jeżeli pięcioletni termin przedawnienia upłynął przed wydaniem decyzji organu odwoławczego. Ma to miejsce nawet wówczas, gdy decyzja pierwszej instancji została skutecznie doręczona jeszcze przed jego upływem - tak orzekł NSA (sygn. akt FPS8/03).

Trybunał Konstytucyjny 23 września 2003 r. orzekł, iż strona postępowania podatkowego, która poniosła stratę w wyniku błędnych decyzji organów podatkowych, może otrzymać odszkodowanie pokrywające utracone zyski.