Strony stosunku pracy mogą zawrzeć umowę o pracę na okres próbny, na czas określony albo na czas nieokreślony. Od 26 kwietnia 2023 r. zostały wprowadzone istotne zmiany dotyczące zatrudniania na podstawie umów terminowych. Pracownikom zatrudnionym na czas określony trzeba bowiem podać przyczynę wypowiedzenia umowy o pracę oraz skonsultować rozwiązanie takiej umowy z organizacją związkową.

Jesteśmy zakładem zajmującym się naprawą instalacji wodociągowych. Ponieważ zatrudnieni u nas hydraulicy wykonują prace tzw. brudzące, wyposażamy ich w odzież roboczą, m.in. kombinezony, koszulki. W ostatnim czasie mamy w firmie dużą rotację pracowników, dlatego chcielibyśmy wydawać odzież roboczą nowo zatrudnionym pracownikom dopiero po przepracowaniu przez nich okresu próbnego. Czy takie rozwiązanie

Pracodawca, składając pracownikowi wypowiedzenie umowy o pracę, powinien je złożyć w formie pisemnej. Powinno ono zawierać pouczenie o możliwości odwołania się do sądu pracy w ciągu 21 dni od jego otrzymania. Natomiast w przypadku umów na czas nieokreślony w wypowiedzeniu należy podać jego przyczynę.

Długość okresu wypowiedzenia zależy od rodzaju umowy o pracę. Okresy wypowiedzenia umowy na czas nieokreślony i umowy na czas określony są takie same i wynoszą od 2 tygodni do 3 miesięcy w zależności od długości zatrudnienia u danego pracodawcy. Okresy wypowiedzenia umowy na okres próbny wynoszą od 3 dni roboczych do 2 tygodni i są uzależnione od okresu, na jaki zawarto taką umowę.

Umowy na czas określony będzie można zawierać maksymalnie na 33 miesiące. Dopuszczalne będzie też zawarcie w tym okresie maksymalnie trzech takich umów. Przekroczenie 33-miesięcznego terminu lub zawarcie większej niż trzy liczby umów na czas określony będzie skutkować uznaniem z mocy prawa, że pracownik jest zatrudniony na czas nieokreślony.