Ze zjawiskiem trwałej utraty mamy do czynienia wówczas, gdy istnieje duże prawdopodobieństwo, że kontrolowany przez jednostkę składnik aktywów nie przyniesie w przyszłości w znaczącej części lub w całości przewidywanych korzyści ekonomicznych. Jednostka powinna przynajmniej raz w roku przeprowadzić test na ustalenie, czy konieczne jest objęcie środka trwałego odpisem aktualizującym jego wartość. Okazją

W praktyce zdarza się, że przedsiębiorca zakupi składnik rzeczowego majątku trwałego, którego wartości - ze względu na przewidywany okres używania równy lub krótszy niż rok - nie zaliczy do środków trwałych, lecz ujmie bezpośrednio w kosztach. Jeśli jednak okaże się, że faktyczny okres używania tego składnika majątku będzie inny niż ten przewidywany, tzn. będzie dłuższy niż rok, i zostaną spełnione

Jedną z podstawowych zasad rachunkowości jest zasada ostrożnej wyceny (art. 7 ust. 1 uor). Nakazuje ona wyceniać aktywa ostrożnie, a jednocześnie obiektywnie. Oznacza to konieczność uwzględniania przy wycenie bilansowej aktywów także zmniejszeń wartości użytkowej lub wartości handlowej składników aktywów (należności, zapasów, środków trwałych). Utworzone w ten sposób odpisy aktualizujące zmniejszają