Zaniechanie poboru podatku dokonane w myśl Rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 11 marca 2022 r. dotyczące umorzenia kredytu hipotecznego, zaciągniętego przed 2015 r. na cel mieszkaniowy, jest uprawnione w zakresie odpowiadającym wartości inwestycji mieszkaniowej. Zwrot środków wpłaconych wcześniej na spłatę kredytu nie generuje przychodu podatkowego.
Koszty ponoszone przez spółkę w związku z podróżami służbowymi pracowników fizycznych, wykonywane zgodnie z umową o pracę, mogą stanowić koszty uzyskania przychodu w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy o CIT, jeśli nie są wyłączone w art. 16 i służą uzyskaniu przychodu oraz są odpowiednio udokumentowane.
Zwrot nadpłaconego kapitału przez bank, wynikający z zawartej ugody, nie stanowi przychodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, gdyż nie powoduje rzeczywistego przysporzenia majątkowego dla podatnika.
Zawarcie ugody sądowej skutkującej zwrotem wcześniejszych wpłat oraz kosztów procesowych na rzecz wnioskodawczyni, a także umorzeniem kredytu, nie powoduje konieczności zapłaty podatku dochodowego. Zwrot wcześniejszych wpłat i kosztów jest neutralny podatkowo, zaś umorzenie kredytu korzysta z ulgi przewidzianej w Rozporządzeniu Ministra Finansów, pod warunkiem spełnienia określonych przesłanek.
Zwrócona przez bank w wyniku ugody kwota 66.954,97 zł, będąca częściowym zwrotem świadczenia nienależnie spełnionego przez podatnika, nie stanowi przysporzenia majątkowego, zatem nie jest przychodem w rozumieniu art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i nie podlega opodatkowaniu.
Umorzenie części kredytu hipotecznego zaciągniętego na mieszkalne cele własne przed 15 stycznia 2015 oraz zgodnie z rozporządzeniem Ministra Finansów kwalifikuje przychód z takiego umorzenia do zaniechania poboru podatku dochodowego PIT. Zwrot kosztów procesowych nie stanowi przychodu w rozumieniu ustawy o PIT, co oznacza jego neutralność podatkową.
Umorzenie wierzytelności z tytułu kredytu mieszkaniowego, zaciągniętego na jedną inwestycję, korzysta z zaniechania poboru podatku dochodowego na mocy odpowiedniego rozporządzenia, jednak zwrot nadpłaty kredytu jest neutralny podatkowo, nie powodując przychodu.
Umorzenie długu z tytułu kredytu hipotecznego oraz zwrot nadpłaconych rat kapitałowo-odsetkowych nie stanowią przychodu opodatkowanego podatkiem dochodowym od osób fizycznych, jako że umorzenie korzysta z zaniechania poboru podatku, a zwrot nadpłaty nie powoduje przysporzenia majątkowego.
Umorzenie wierzytelności z tytułu kredytów denominowanych traktowane jest jako przychód, jednakże zaniechanie poboru podatku na podstawie rozporządzenia usuwa obowiązek wystawienia PIT-11. Zwrot odsetek i kosztów procesu nie stanowi przychodu, gdyż jest wyrównaniem dotychczasowych wydatków klienta.
Umorzenie zobowiązania z kredytu hipotecznego na cele mieszkaniowe, spełniające warunki rozporządzenia o zaniechaniu poboru podatku, nie skutkuje obowiązkiem zapłaty podatku dochodowego od osób fizycznych. Zwrot nadpłaty z tytułu kredytu nie stanowi dochodu podatkowego, gdyż jest to korekta wcześniejszego rozliczenia.
Zwrot środków stanowiących nadpłatę kredytu hipotecznego na cele mieszkaniowe, będący różnicą między wpłatami a wypłatą kapitału, nie stanowi przychodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych z uwagi na brak definitywnego przysporzenia majątkowego.
Podatnik, który zaciągnął kredyt mieszkaniowy w latach 2002-2006, ma prawo do ulgi odsetkowej tylko za lata bez przedawnienia. Odsetki zwrócone przez bank nie stanowią przychodu, o ile nie były objęte ulgą podatkową.
Zwrot nadpłat dokonanych w ramach kredytu hipotecznego waloryzowanego kursem CHF, uzyskany w wyniku zawartej ugody, nie stanowi przychodu podatkowego, jeśli nie przekracza kwoty kapitału uprzednio wniesionego przez podatnika, zatem nie podlega opodatkowaniu na podstawie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Otrzymanie kwoty dodatkowej z ugody z bankiem oraz zwrotu kosztów sądowych nie stanowi przychodu podatkowego w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tym samym nie rodzi obowiązku zapłaty podatku dochodowego, jeżeli kwoty te nie przekraczają wcześniej poniesionych nakładów.
Wypłata kwoty wynikającej z ugody między kredytobiorcą a bankiem, dotyczącej rozliczenia kredytu hipotecznego indeksowanego do CHF, nie stanowi przychodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym, jeżeli nie przewyższa sumy już dokonanych spłat rat kredytu lub kosztów procesu sądowego.
Umorzenie zadłużenia kredytowego stanowi przychód podatkowy, chyba że spełnione są warunki z rozporządzenia o zaniechaniu poboru podatku dla kredytów mieszkaniowych. Wypłata dodatkowej kwoty wynikająca z rozliczenia nieważnej umowy kredytowej oraz zwrot części kosztów sądowych są neutralne podatkowo.
Zwrot nadpłaconej kwoty na rzecz nabywcy mieszkania, realizowany w wyniku ugody dotyczącej różnicy metrażu, nie stanowi przychodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, gdyż w istocie jest to zwrot środków własnych nabywcy.
Zwrot środków uzyskanych w wyniku unieważnienia umowy kredytowej, w tym kwoty kapitału głównego, odsetek oraz kosztów procesu, nie stanowi przychodu podlegającego opodatkowaniu na gruncie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Zwrot środków z tytułu nienależnie pobranych rat kapitałowo-odsetkowych na mocy ugody dotyczącej umowy pożyczki hipotecznej nie stanowi przychodu podatkowego, a zatem nie podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.
Kwota uzyskana przez wnioskodawców z tytułu ugody z bankiem, będąca zwrotem nienależnie wpłaconych kwot w ramach rat kapitałowo-odsetkowych, nie stanowi przychodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, jako że nie powoduje definitywnego przyrostu majątkowego.
Zwrot kwot nadpłaconych przez kredytobiorcę z tytułu nieważnej umowy kredytu hipotecznego nie stanowi przychodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, gdyż nie generuje realnego przysporzenia majątkowego.
Zwrot kwoty nadpłaconej w ramach ugody związanej z kredytem hipotecznym nie stanowi przychodu podatkowego i nie jest objęty zaniechaniem poboru podatku dochodowego przewidzianym w Rozporządzeniu Ministra Finansów z 11 marca 2022 roku.
Umorzenie przez bank wierzytelności z tytułu kredytu mieszkaniowego zaciągniętego przed 2015 r. może być objęte zaniechaniem poboru podatku na podstawie rozporządzenia Ministra Finansów z 2022 r., jeżeli kredyt służył realizacji jednej inwestycji mieszkaniowej. Zwrot nadpłaconych rat przez bank jest neutralny podatkowo.
Konieczność opodatkowania zwróconych środków oraz umorzonych kredytów zależy od ich definitywnego charakteru. Zwrot nadpłaconego kredytu nie generuje przychodu, a umorzenie kredytu mieszkaniowego zaciągniętego przed 15 stycznia 2015 r. podlega zaniechaniu poboru podatku, zgodnie z rozporządzeniem Ministra Finansów.