Zwrot środków otrzymanych z ugody, stanowiących nadpłatę kredytu, nie jest przychodem podatkowym, gdyż nie przysparza podatnikowi trwałego przyrostu majątku, nie podlega zatem opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.
Zaniechanie poboru podatku dochodowego od osób fizycznych dotyczy wyłącznie umorzonej kwoty kredytu mieszkaniowego przeznaczonego na zakup lokalu mieszkalnego, a nie rozciąga się na środki pochodzące na zakup miejsca postojowego, które traktowane są jako odrębne od wydatków mieszkaniowych.
Zwrot części kwoty zapłaconej z tytułu spłaty kredytu hipotecznego w ramach ugody z bankiem nie stanowi przychodu podatkowego, a zatem nie podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.
Zwrot kosztów używania prywatnych samochodów do celów służbowych, uzyskany na podstawie umowy cywilnoprawnej, stanowi przychód pracownika podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, o ile brak jest podstaw do zwolnienia przewidzianego w art. 21 ust. 1 pkt 23b ustawy o PIT, tym samym pracodawca ma obowiązek poboru zaliczek podatkowych.
Zwrot przez bank niewykorzystanych części spłaty kredytu hipotecznego do wysokości uprzednio zapłaconych rat nie skutkuje powstaniem przychodu podatkowego u osoby fizycznej, ponieważ nie stanowi on definitywnego przysporzenia majątkowego.
Wynagrodzenie z pożyczki partycypacyjnej wypłacane inwestorom będącymi osobami prawnymi, jako przychód z udziału w zyskach, podlega zryczałtowanemu podatkowi dochodowemu pobieranemu przez płatnika; zwrot kapitału nie stanowi przychodu i nie jest opodatkowany.
Kwota otrzymana w wyniku ugody kredytowej, odpowiadająca zwrotowi wpłaconych środków, nie stanowi przychodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, gdyż nie generuje nowego przysporzenia majątkowego podatnika w definitywny sposób.
Kwota zwolnienia z długu z tytułu umorzenia zadłużenia kredytowego stanowi przychód z nieodpłatnych świadczeń, który jest objęty zaniechaniem poboru podatku na podstawie rozporządzenia; zwrot nienależnych płatności do banku nie jest przychodem i nie rodzi obowiązku opodatkowania.
Podatnik, który otrzymuje zwrot nienależnie zapłaconych odsetek będących podstawą ulgi odsetkowej, jest zobowiązany do doliczenia wartości tej ulgi do dochodu za rok, w którym nastąpił zwrot, niezależnie od sposobu prawnego, w jaki do zwrotu doszło.
Zwrot przez pracodawcę opłat parkingowych i kosztów przejazdów drogami płatnymi, poniesionych przez pracowników w podróży służbowej prywatnym samochodem, nie podlega 'kilometrówce' i stanowi przychód zwolniony z PIT na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 16 lit. a ustawy o PIT.
Kwota otrzymana na podstawie ugody z bankiem, będąca zwrotem środków z tytułu nadmiernej spłaty kredytu hipotecznego z uwagi na klauzule abuzywne, nie stanowi przychodu podatkowego w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i zatem nie podlega opodatkowaniu ani zwolnieniu z art. 21 ust. 1 pkt 3b.
Zwrot opłat za parkingi i przejazd płatnymi drogami ponoszonych podczas podróży służbowej nie stanowi części kosztów rozliczanych jako kilometrówka, lecz odrębnie kwalifikowany przychód pracownika, podlegający zwolnieniu od podatku na mocy art. 21 ust. 1 pkt 16 lit. a ustawy o PIT, co zwalnia pracodawcę z obowiązków płatnika.
Umorzenie wierzytelności z kredytu hipotecznego zaciągniętego na refinansowanie kosztów nie stanowi dochodu zwolnionego z podatku dochodowego. Zwrot nadpłaty po przewalutowaniu kredytu nie podlega opodatkowaniu jako przychód, gdyż nie powoduje przysporzenia majątkowego.
W świetle zwrotu nienależnie otrzymanego dofinansowania przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych nie obligują do dokonania korekty przychodów zwolnionych z opodatkowania, jako że artykuł 12 ust. 3j ustawy CIT nie odnosi się do korekt związanych z przychodami wolnymi od podatku.
Zaniechanie poboru podatku dochodowego od kwot umorzonych wierzytelności z tytułu kredytu mieszkaniowego jest możliwe, gdy kredyt spełnia warunki przewidziane w przepisach dotyczących ulg podatkowych, a zwrot nadpłat z rachunku kredytu jest neutralny podatkowo.
Zapłata uzgodnionych kar umownych z tytułu nieterminowej realizacji umowy nie stanowi kosztu uzyskania przychodu według art. 16 ust. 1 pkt 22 ustawy o CIT, a zwrot części tych kosztów przez podwykonawcę nie jest przychodem podatkowym, zgodnie z art. 12 ust. 4 pkt 6a ustawy o CIT.
Zwrot nadpłaty uzyskany w ramach ugody pozasądowej z bankiem, dotyczący kredytu hipotecznego na cele mieszkaniowe, nie stanowi przychodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, gdyż nie prowadzi do trwałego przysporzenia majątkowego.
Zwrot nadpłaconych kwot kredytu na podstawie ugody pozasądowej oraz kosztów procesu sądowego nie generuje przychodu w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, nie podlegając opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.
W wyniku unieważnienia umowy kredytowej i zwrotu odsetek, podatnik zobowiązany jest doliczyć ulgę odsetkową do dochodu za rok faktycznego zwrotu, niezależnie od okresów wcześniejszego rozliczenia ulgi; nie jest istotne, że ulgi dotyczyły przedawnionych zobowiązań podatkowych.
Kwota uzyskana na podstawie ugody sądowej, która nie przewyższa wpłat na rzecz banku dokonanych przez podatnika tytułem spłaty kredytu, nie stanowi przychodu podatkowego w rozumieniu art. 11 ustawy PIT, a zwrot kosztów zastępstwa procesowego, będący rekompensatą rzeczywiście poniesionych wydatków, nie generuje przychodu podlegającego opodatkowaniu.
Zwrot nadpłaconych środków z tytułu kredytu w ramach ugody z bankiem nie stanowi przychodu podatkowego i nie skutkuje obowiązkiem zapłaty podatku dochodowego od osób fizycznych.
Zwrot składek na ubezpieczenie społeczne, uprzednio nienależnie odliczonych od dochodu, stanowi przychód podlegający opodatkowaniu w roku ich otrzymania, bez konieczności korekty wcześniejszych zeznań podatkowych.
Przychody wspólnika cichego z tytułu uczestnictwa w spółce cichej są przychodami z kapitałów pieniężnych, opodatkowanymi 19% zryczałtowanym podatkiem dochodowym. Zwrot takiego wkładu nie generuje przychodu podatkowego.
Kwota otrzymana przez podatników z porozumienia kompensacyjnego zawartego z bankiem na podstawie nieważności umowy kredytowej jest świadczeniem restytucyjnym i nie stanowi przychodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, ze względu na brak defiintywnego przyrostu majątkowego.