Zagraniczną jednostką kontrolowaną nie jest estońska spółka kontrolowana przez polskiego rezydenta, gdy nie spełnia w sposób łączny przesłanek z art. 30f ust. 3 pkt 1-5 ustawy PIT, pomimo posiadania większościowego udziału i niższego efektywnego opodatkowania.
Zwrot kosztów usług doradczych przez Sprzedającego na rzecz Spółki nie stanowi wynagrodzenia za opodatkowane świadczenie usług, brak jest także obowiązku wystawienia faktury VAT, gdyż nie zachodzi związek prawny ani wymiana świadczeń wzajemnych.
Zagraniczna spółka wynajmująca nieruchomości w Polsce, bez własnych zasobów personalnych i technicznych na terenie kraju, nie posiada w Polsce stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej, co wyklucza opodatkowanie nabywanych usług w Polsce i uniemożliwia odliczenie VAT naliczonego.
Spółce A. sp. z o.o. przysługuje prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego z faktur dokumentujących wydatki poniesione na usługi doradztwa transakcyjnego i prawnego, związane z pozyskiwaniem inwestora, o ile wydatki te pozostają w związku z jej działalnością generującą podatek należny.
Przychody z usług doradztwa w zakresie bezpieczeństwa sklasyfikowanych jako PKWiU 74.90.15.0 mogą być opodatkowane ryczałtem w wysokości 8,5% zgodnie z art. 12 ust. 1 pkt 5 lit. a ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym, o ile są zgodne z podaną klasyfikacją PKWiU.
Wynagrodzenie doradcy inwestycyjnego stanowi koszt uzyskania przychodów z odpłatnego zbycia aktywów kapitałowych na podstawie art. 30b ust. 1 ustawy PIT, rozliczany proporcjonalnie do wszystkich przychodów osiągniętych na rachunku zagranicznym, z datą poniesienia jako datą uznania kosztów.
Wynagrodzenie doradcy inwestycyjnego za zarządzanie aktywami na rachunku inwestycyjnym może stanowić koszty uzyskania przychodów zgodnie z art. 30b ustawy o PIT, proporcjonalnie podzielone względem przychodów z różnych źródeł, o ile warunkiem jest brak bezpośredniego przypisania kosztu do określonej kategorii przychodów.
Podmioty nabywające usługi prawne, doradztwa finansowego oraz VDR w celu pozyskania nowego inwestora, które pozostają w związku z działalnością opodatkowaną, są uprawnione do odliczenia VAT naliczonego, o ile nie występują negatywne przesłanki z art. 88 ustawy o VAT. Spółka może uznać te wydatki za koszty ogólne działalności.
Wynagrodzenie za zarządzanie aktywami można zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów w proporcji odpowiadającej stosunkowi przychodów z art. 30b Ustawy PIT do sumy przychodów na rachunku. Wynagrodzenie to jest potrącalne w dacie jego poniesienia, lecz nie jest kosztem bezpośrednim uzyskania przychodów.
Wynagrodzenie za zarządzanie aktywami przez doradcę stanowi pośrednie koszty uzyskania przychodów dla celów art. 30b ustawy o PIT, rozliczane proporcjonalnie w stosunku przychodów do ogólnej kwoty przychodów na rachunku inwestycyjnym.
Działalność doradcza w ramach usług sklasyfikowanych pod kodami PKWiU 74.90.19.0 oraz 74.90.20.0 może być opodatkowana ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych według stawki 8,5%, pod warunkiem spełnienia określonych kryteriów, m.in. limitu przychodów oraz prowadzenia działalności samodzielnie.
Przychody z działalności gospodarczej w zakresie zarządzania operacyjnego i finansowego, kwalifikowane do PKWiU 70.22.20.0, mogą być opodatkowane ryczałtem 8,5%, jeśli nie są usługami doradztwa zarządzania instruowanymi działem 70 PKWiU, zgodnie z art. 12 ust. 1 pkt 5 lit. a ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym.
Usługi związane z rejestracją kart wjazdowych na Arubę świadczone przez wnioskodawcę nie stanowią usług pośrednictwa w rozumieniu ustawy o VAT. Miejscem świadczenia tych usług, zgodnie z art. 28c ust. 1 ustawy, jest miejsce siedziby usługodawcy, czyli Polska, co implikuje ich opodatkowanie podatkiem VAT w Polsce.
Wydatki na usługi VDR, doradztwa prawnego oraz finansowego, w tym wynagrodzenie za sukces, związane z procesem pozyskiwania inwestora, stanowią koszty uzyskania przychodów Spółki obowiązujące do alokacji według klucza przychodowego, zgodnie z art. 15 ust. 2 ustawy CIT, jako koszty wspólne działalności opodatkowanej i zwolnionej.
Działalność wnioskodawcy w zakresie projektowania i budowy prototypów kwalifikuje się jako działalność badawczo-rozwojowa zgodnie z art. 4a pkt 26 ustawy CIT; jednakże, dla celów ulgi badawczo-rozwojowej, koszty projektów muszą być rozliczane jako koszty uzyskania przychodów w sposób jednolity wg metody wskazanej w art. 15 ust. 4a ustawy CIT.
Realizacja Projektu UE 1 i UE 2 spełnia przesłanki działalności badawczo-rozwojowej zgodnie z art. 4a pkt 26 ustawy o CIT, co uprawnia do odliczenia związanych z nimi odpisów amortyzacyjnych, proporcjonalnie do wkładu własnego Spółki, zgodnie z art. 18d ust. 2a i 3 ustawy o CIT.
Działalność obejmująca budowę prototypu spełnia definicję działalności badawczo-rozwojowej zgodnie z art. 4a pkt 26 ustawy CIT. Jednakże, aby wydatki związane z taką działalnością mogły być uznane za koszty kwalifikowane, ich rozliczanie musi być dokonane w sposób jednolity dla całego projektu prac rozwojowych.
Spółka prowadzi działalność badawczo-rozwojową w zakresie budowy prototypu w rozumieniu art. 4a pkt 26 ustawy CIT, jednakże formy rozliczania kosztów prac rozwojowych muszą być jednolite (według art. 15 ust. 4a) w ramach jednego projektu, co warunkuje możliwość skorzystania z ulgi B+R.
Wnioskodawca uprawniony jest do opodatkowania uzyskiwanych przychodów z działalności usługowej w stawce 8,5% zryczałtowanego podatku dochodowego, o ile działalność ta nie obejmuje doradztwa w zakresie zarządzania i jej przychody nie przekroczyły 2 000 000 euro.
Podatnik będący gminą ma prawo do odliczenia VAT naliczonego z faktur doradcy podatkowego zgodnie z rodzajem działalności, z jaką związane są usługi doradcze, stosując odpowiednie mechanismy odliczenia, takie jak pełne odliczenie, prewspółczynnik i/lub współczynnik VAT, w sposób umożliwiający rzetelne przypisanie poniesionych wydatków do działalności opodatkowanej.
Przychody ze świadczenia usług zarządzania projektami, sklasyfikowane w PKWiU 70.22.20.0, w ramach jednoosobowej działalności gospodarczej, mogą być opodatkowane stawką 8,5% ryczałtu, o ile nie noszą znamion doradztwa strategicznego bądź finansowego.
Usługi doradcze świadczone przez spółkę, które nie ingerują w strukturę nieruchomości i są realizowane na rzecz kontrahentów z siedzibą w innych krajach UE, nie podlegają opodatkowaniu w Polsce na podstawie art. 28e ustawy o VAT. Miejscem świadczenia usług jest siedziba kontrahenta, co uprawnia do stosowania mechanizmu odwrotnego obciążenia (reverse charge).
Wydatki poniesione przez podatnika na usługi doradcze, mające na celu pozyskanie inwestora strategicznego, stanowią koszty uzyskania przychodów inne niż bezpośrednio związane z przychodami, zgodnie z art. 15 ust. 4d-4e ustawy CIT. Wydatki te mają na celu zabezpieczenie źródła przychodu.
Podatnikowi A. Sp. z o.o. przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego na mocy art. 86 ust. 1 ustawy o VAT za usługi doradcze w zakresie pozyskania inwestora strategicznego, gdy usługi te, ocenione jako koszty ogólne, związane są z działalnością opodatkowaną, nawet w przypadku ich pośredniego wpływu.