Podatnik, który przebywa w Polsce powyżej 183 dni w roku, nawet jeśli posiada certyfikat rezydencji innego państwa, uznawany jest za mającego miejsce zamieszkania w Polsce, co uniemożliwia skorzystanie z ulgi na powrót, jeżeli nie spełnione zostały inne wymagane warunki dotyczące braku polskiego zamieszkania w latach poprzedzających.

Ulga na powrót, zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 152 ustawy o PIT, przysługuje podatnikom tylko przy spełnieniu wszystkich wymogów formalnych, w tym zamieszkiwania przez pełne 3 lata kalendarzowe w państwie członkowskim UE przed przeniesieniem na terytorium RP.

Podatnik, który przeniósł miejsce zamieszkania do Polski, posiadając wcześniej Kartę Polaka i będąc rezydentem podatkowym poza Polską w okresie trzech lat przed przeniesieniem, jest uprawniony do skorzystania z ulgi na powrót w czterech kolejnych latach podatkowych zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 152 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Wnioskodawca, który przeniósł miejsce zamieszkania do Polski po 31 grudnia 2021 r., nie spełnia warunków do skorzystania z ulgi na powrót zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 152 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jeśli nie posiada certyfikatu rezydencji podatkowej lub odpowiednich dokumentów za cały okres wymagany do ustalenia prawa do zwolnienia.

Podatnik nie może skorzystać z ulgi na powrót, jeżeli nie posiada dowodów dokumentujących jego miejsce zamieszkania dla celów podatkowych w wymaganym okresie, co uniemożliwia spełnienie warunków określonych w art. 21 ust. 43 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Przeniesienie przez podatnika centrum interesów życiowych do Polski we wrześniu 2021 roku wyklucza możliwość skorzystania z ulgi na powrót od 2022 roku, pomimo wcześniejszego związku gospodarczego z Białorusią i deklaracji podatkowych sugerujących rezydencję na Białorusi.

Podatnik, który po dniu 31 grudnia 2021 r. przeniósł miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej i spełnia warunki określone w art. 21 ust. 43 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ma prawo do skorzystania z ulgi na powrót, pod warunkiem, że dochody nie przekraczają określonego limitu.

Zwolnienie z podatku dochodowego, tzw. ulga na powrót, nie przysługuje wnioskodawcy, który powraca do kraju, jeżeli przed powrotem nie spełnił się warunek trzyletniego okresu braku zamieszkania na terytorium Polski, zgodnie z art. 21 ust. 43 pkt 2 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Nie spełniający warunku braku polskiego miejsca zamieszkania przez trzy lata kalendarzowe poprzedzające powrót, nie może skorzystać z ulgi na powrót z art. 21 ust. 1 pkt 152 ustawy PIT.

Dla celów ulgi na powrót, przeniesienie miejsca zamieszkania na terytorium Polski, dokonane przed 31 grudnia 2021 r., nie daje podstaw do skorzystania z tej ulgi na mocy art. 21 ust. 1 pkt 152 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Podatnik, który przenosi miejsce zamieszkania do Polski, może skorzystać z ulgi na powrót, jeśli posiada Kartę Polaka na dzień przeniesienia miejsca zamieszkania. Uzyskanie tejże Karty po przeniesieniu miejsca zamieszkania wyklucza możliwość skorzystania z omawianej ulgi.

Podatnik nie spełnia przesłanek do uzyskania ulgi na powrót, gdyż mimo formalnego przeniesienia zamieszkania z Niemiec do Polski, zachował centrum interesów osobistych w Polsce przed przeniesieniem, wykluczając tym samym możliwość zastosowania tej preferencji podatkowej.

Wnioskodawczyni, która przeniosła miejsce zamieszkania do Polski po 31 grudnia 2021 r., może skorzystać z ulgi na powrót na mocy art. 21 ust. 1 pkt 152 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ponieważ nie była rezydentem podatkowym w Polsce w okresie trzech lat poprzedzających ten rok, a także spełniła wszystkie wymagane warunki związane z rezydencją podatkową w Niemczech.

Podatnik, który powrócił na stałe do Rzeczypospolitej Polskiej, spełniając wszelkie ustawowe warunki, jest uprawniony do ulgi podatkowej zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 152 ustawy o PIT, co skutkuje zwolnieniem przychodów z opodatkowania do ustalonego limitu w czterech latach podatkowych po powrocie.

Warunek braku zamieszkania na terytorium Polski przez trzy lata kalendarzowe poprzedzające rok powrotu jest wymaganiem bezwzględnym do uznania za dopuszczalne zastosowanie ulgi na powrót, co nie zostało spełnione przez wnioskodawcę w niniejszym przypadku.

Podatnik, który przeniósł miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, może skorzystać z ulgi podatkowej na powrót w odniesieniu do określonych przychodów, pod warunkiem spełnienia formalnych wymogów określonych w art. 21 ust. 43 ustawy o podatku dochodowym, a ulga obejmuje maksymalnie kwotę 85 528 zł rocznie przez cztery następujące lata.

Podatnik nie może skorzystać z ulgi na powrót, gdy na dzień przeniesienia miejsca zamieszkania nie posiadał Karty Polaka oraz nie spełniał innych warunków dotyczących miejsca zamieszkania w państwie członkowskim UE, EOG lub Szwajcarii.

Wnioskodawczyni spełnia warunki do skorzystania z ulgi na powrót zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 152 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, gdyż przeniosła miejsce zamieszkania do Polski po 2021 roku, nigdy wcześniej z tej ulgi nie korzystała, a jej centrum interesów życiowych i gospodarczych znajduje się w Polsce.

Podatnik nie jest uprawniony do skorzystania z ulgi na powrót, o której mowa w art. 21 ust. 1 pkt 152 ustawy o PIT, jeżeli nie spełnia warunku braku miejsca zamieszkania na terytorium Polski przez pełne trzy lata kalendarzowe poprzedzające rok rezydencji podatkowej w Polsce.

Podatnik, który po przeprowadzce z kraju Unii Europejskiej do Polski spełnia ustawowe kryteria, może skorzystać z ulgi na powrót do kwoty 85 528 zł w czterech kolejnych latach podatkowych, jako że warunki nieograniczonego obowiązku podatkowego, okresu braku zamieszkania w Polsce oraz należytej dokumentacji są spełnione.

Podatnik niemający Karty Polaka na moment zmiany rezydencji podatkowej do Polski nie jest uprawniony do skorzystania z ulgi na powrót, mimo spełnienia innych przesłanek, zgodnie z art. 21 ust. 43 pkt 3 lit. a ustawy o PIT.

Osoba, która przeniosła miejsce zamieszkania do Polski i podlega nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu, może skorzystać z ulgi na powrót, o ile spełnia warunki dotyczące wcześniejszej rezydencji i posiadania Karty Polaka, nawet jeśli karta utraciła ważność z mocy prawa.

Przywilej w postaci ulgi na powrót, o której mowa w art. 21 ust. 1 pkt 152 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, nie przysługuje podatnikowi, który nie posiadał obywatelstwa Unii Europejskiej w momencie przeniesienia miejsca zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Wnioskodawczyni nie spełnia przesłanek ulgi na powrót przewidzianej w art. 21 ust. 1 pkt 152 ustawy o PIT, bowiem jej centrum interesów osobistych pozostawało w Polsce w trakcie wykonywania pracy w Holandii.