Umorzenie wierzytelności z kredytu mieszkaniowego, zaciągniętego również na zakup garażu, może korzystać z zaniechania poboru podatku tylko w odniesieniu do części przeznaczonej na lokal mieszkalny, gdyż to spełnia ustawowe cele mieszkaniowe. W odniesieniu do garażu umorzenie podlega opodatkowaniu.

Umorzenie kredytu hipotecznego i otrzymanie dodatkowej kwoty w wyniku ugody bankowej skutkuje powstaniem przychodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym, jeżeli kredyt był związany z działalnością gospodarczą Wnioskodawczyni. Zwrot nadpłaty kredytu uznanej za nienależną w ramach ugody nie stanowi przychodu podatkowego.

Umorzenie kwoty kredytu hipotecznego na cele mieszkaniowe w ramach ugody pozasądowej podlega zaniechaniu poboru podatku dochodowego na podstawie obowiązującego rozporządzenia Ministra Finansów, natomiast zwrot nadpłaconych rat kredytowych oraz kosztów postępowania sądowego jest obojętny podatkowo.

Umorzenie kwoty zadłużenia wynikającej z umowy kredytu hipotecznego oraz zwrot części wpłat nie stanowi przychodu podlegającego opodatkowaniu, gdy spełniono warunki rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 11 marca 2022 r. dotyczącego zaniechania poboru podatku dochodowego od określonych wierzytelności kredytowych.

Zwolnienie z długu stanowi przychód podatkowy, a umorzenie kredytu konsolidacyjnego może częściowo korzystać z zaniechania poboru podatku, jeśli kredyt spłacał hipotetyczny kredyt mieszkaniowy spełniający odpowiednie kryteria rozporządzenia Ministra Finansów.

Przepisy Rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 11 marca 2022 r. obejmują jedynie zaniechanie poboru podatku od umorzenia kredytu mieszkaniowego w części przeznaczonej na cele mieszkaniowe wymienione w art. 21 ust. 25 pkt 1 ustawy o PIT, z wyłączeniem kosztów refinansowania i ubezpieczeń.

Środki uzyskane przez kredytobiorców w drodze zawartej z bankiem ugody, będące zwrotem nadpłaconej kwoty kredytu hipotecznego, nie stanowią przychodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Umorzenie zobowiązania z pożyczki hipotecznej na cele mieszkaniowe, spełniające warunki rozporządzenia Ministra Finansów, podlega zaniechaniu poboru podatku dochodowego. Zwrot środków nienależnie wpłaconych przez pożyczkobiorcę nie stanowi przychodu podatkowego w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Odszkodowanie otrzymane na podstawie wyroku sądowego, niewynikające z działalności gospodarczej ani niekompensujące utraconych korzyści, korzysta ze zwolnienia podatkowego na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 3b ustawy o PIT.

Kwota otrzymana na podstawie ugody zawartej z bankiem w związku z uznaniem umowy kredytowej za abuzywną, będąca zwrotem opłat przewyższających wartość uzyskanego kredytu, nie stanowi przychodu podatkowego w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zwrot przez bank nadpłat dokonanych przez kredytobiorców, które nie zwiększają ich faktycznego stanu majątkowego, nie stanowi przychodu podatkowego w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i nie podlega opodatkowaniu tym podatkiem.

Umorzenie części kredytu konsolidacyjnego użytego na spłatę mieszkaniowego zobowiązania podlega zaniechaniu poboru podatku, jednakże część kredytu przeznaczona na cele konsumpcyjne jest opodatkowana, gdyż nie spełnia warunków ustawowych do zwolnienia podatkowego.

Kwota uzyskana na mocy ugody sądowej z bankiem, jako zwrot nienależnie zapłaconych kwot z umowy kredytu, nie stanowi przychodu w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i nie podlega opodatkowaniu tym podatkiem.

Zwrot kwoty w ramach ugody zawartej z bankiem, mieszczącej się w uprzednio wpłaconym kapitale przez kredytobiorców w kontekście niepełnej umowy kredytowej, nie stanowi przychodu podatkowego i nie podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Umorzenie wierzytelności z pożyczki hipotecznej, zaciągniętej na remont nieruchomości niewłaściwie uznawanej za kredyt hipoteczny, nie korzyści z zaniechania poboru podatku, co skutkuje opodatkowaniem uzyskanego przychodu. Rozporządzenie dotyczące kredytów hipotetycznych nie znajduje tu zastosowania.

Umorzenie zadłużenia z tytułu kredytu hipotecznego podlega zwolnieniu z podatku dochodowego, pod warunkami określonymi w Rozporządzeniu Ministra Finansów z 2022 roku, z wyłączeniem opłat niezwiązanych z niezbędnym zawarciem umowy. Otrzymanie dodatkowej kwoty w ramach ugody nie generuje przychodu podatkowego.

Odpłatne zbycie przez spadkobiercę nieruchomości nabytej w drodze spadku, po upływie pięciu lat od końca roku kalendarzowego, w którym spadkodawca nabył nieruchomość, nie stanowi źródła przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt. 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, skutkując brakiem obowiązku podatkowego.

Umorzenie części zobowiązania kredytu hipotecznego stanowi przychód podlegający opodatkowaniu, chyba że spełnia kryteria zaniechania poboru podatku na mocy rozporządzenia; zwrot wcześniej wydatkowanych środków finansowych nie stanowi przychodu podlegającego opodatkowaniu.

Otrzymana kwota zwrotu w ramach ugody z bankiem, która nie przewyższa nadpłaconych kwot kredytu, nie stanowi przychodu opodatkowanego podatkiem dochodowym od osób fizycznych, jako że nie dochodzi do przysporzenia majątkowego po stronie kredytobiorców w rozumieniu art. 11 ust. 1 ustawy o PIT.

Zwolnienie z długu w formie umorzenia nie stanowi odszkodowania ani zadośćuczynienia i nie podlega zwolnieniu podatkowemu. Przychód z tytułu umorzenia zadłużenia należy opodatkować jako przychód z innych źródeł.

Kwota zwrócona przez bank w wyniku zawarcia ugody dotyczącej nadpłaconych rat kredytowych nie stanowi przychodu w rozumieniu art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i nie podlega opodatkowaniu podatkiem PIT.

Wypłata dodatkowej kwoty przez bank w ramach ugody zwracająca nadpłacone środki nie stanowi przychodu podatkowego, a umorzenie długu z tytułu kredytu mieszkaniowego spełniające warunki zaniechania poboru podatku nie powoduje obowiązku podatkowego.

Odszkodowanie wynikające z ugody sądowej, mające rekompensować utracone korzyści pracownika, nie korzysta ze zwolnienia z podatku dochodowego, gdyż nie stanowi odszkodowania za szkodę rzeczywistą w rozumieniu art. 21 ust. 1 pkt 3 i 3b ustawy o PIT.

Kwota zwrócona pożyczkobiorcom przez bank w wyniku zawartej ugody, stanowiąca nadpłatę w ramach spłaty nieważnej umowy pożyczki, nie stanowi przychodu podatkowego, gdyż nie jest definitywnym przyrostem majątkowym.