Hiszpański rezydent podatkowy nie podlega w Polsce ograniczonemu obowiązkowi podatkowemu z tytułu przychodu z ugody kredytowej, a bank nie jest zobowiązany do wystawienia dokumentu IFT-1/IFT-1R, gdyż przychód ten podlega opodatkowaniu wyłącznie w Hiszpanii zgodnie z umową o unikaniu podwójnego opodatkowania.

Kwota wypłacona przez bank tytułem ugody, równoważąca różnicę pomiędzy kwotą wypłaconą a spłaconą przez wnioskodawców z tytułu umowy kredytowej, nie stanowi przychodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Otrzymanie środków pieniężnych przez wspólnika z tytułu ugody sądowej, związanej z likwidacją spółki jawnej, nie skutkuje u wspólnika powstaniem przychodu podlegającego opodatkowaniu na gruncie ustawy o PIT, zgodnie z art. 14 ust. 3 pkt 10 ustawy.

Środki otrzymane w wyniku ugody z bankiem, będące zwrotem wpłat kapitałowych i kosztów zastępstwa procesowego, nie stanowią opodatkowanego przychodu zgodnie z ustawą o podatku dochodowym od osób fizycznych, gdyż nie prowadzą do przysporzenia majątkowego, a prowadzenie działalności gospodarczej w lokalu nie wpływa na cel kredytu mieszkaniowego.

Zwroty środków otrzymane przez podatnika w związku z ugodą z bankiem, które stanowią nadpłatę kredytu, nie są przychodem podatkowym podlegającym opodatkowaniu, gdyż nie powodują definitywnego przysporzenia majątkowego w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zapłata wynagrodzenia na podstawie ugody, związanego z nienależytym wykonaniem usług, stanowi wydatek wyłączony z kosztów uzyskania przychodów według art. 16 ust. 1 pkt 22 ustawy CIT, niezależnie od istnienia okoliczności łagodzących winę podatnika.

Zwrot nadpłaconej przez kredytobiorców kwoty kredytu hipotecznego, dokonany na podstawie ugody z bankiem, nie stanowi przychodu w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, z uwagi na brak definitywnego przysporzenia majątkowego.

Zawarta ugoda polegająca na zwrocie nadpłaconych kwot z tytułu umowy kredytowej oraz refundacji kosztów zastępstwa procesowego nie powoduje powstania przychodu podatkowego po stronie Wnioskodawczyni, zgodnie z ustawą o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Wypłacone odszkodowanie na podstawie ugody cywilnoprawnej nie stanowi kosztu uzyskania przychodów zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o CIT, gdyż nie wykazuje związku przyczynowo-skutkowego z uzyskaniem lub zabezpieczeniem przychodów Spółki, a wynika z działań osób fizycznych sprzed momentu utworzenia Spółki.

Kwoty uzyskane w wyniku ugody z bankiem, będące zwrotem wcześniej poniesionych kosztów, są neutralne podatkowo i nie generują przychodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Wypłata środków na podstawie ugody dotyczącej kredytu z klauzulami abuzywnymi oraz zwrot kosztów zastępstwa procesowego nie stanowią przychodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, gdyż nie tworzą przysporzenia majątkowego.

Zwrot części kwot wpłaconych na podstawie nieważnej umowy kredytowej, stanowiący nadpłatę wcześniej zapłaconych rat, nie stanowi przychodu podatkowego w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, z racji braku faktycznego przysporzenia majątkowego.

Zwrot nadpłaconych rat kredytowych nie stanowi przychodu podatkowego. Zawarcie ugody na mocy wzajemnej kompensaty roszczeń, bez umorzenia, nie generuje przychodu. Zaniechanie poboru podatku dochodowego obejmuje umorzenia dotyczące celu mieszkaniowego, lecz nie rozciąga się na umorzenie dotyczące zakupu miejsca postojowego.

Umorzenie kredytu hipotecznego skutkuje powstaniem przychodu w rozumieniu art. 11 ust. 1 ustawy o PIT, klasyfikowanego jako przychód z innych źródeł, podlegający opodatkowaniu, a zaniechanie poboru podatku nie ma zastosowania w przypadku zaciągnięcia kredytu na realizację więcej niż jednej inwestycji mieszkaniowej.

Umorzenie części wierzytelności z tytułu kredytu refinansowego, w zakresie związanym z wydatkami na cele mieszkaniowe zgodnie z art. 21 ust. 25 pkt 1 ustawy o PIT, kwalifikuje się do zaniechania poboru podatku, z wyłączeniem prowizji, która nie spełnia tego wymogu.

Umorzenie kwoty kredytu mieszkaniowego oraz wypłata dodatkowych środków w ramach ugody bankowej nie skutkują obowiązkiem zapłaty podatku dochodowego, o ile przychody te spełniają warunki określone w rozporządzeniu Ministra Finansów z 11 marca 2022 r., co potwierdza zastosowanie zaniechania poboru podatku.

Odszkodowania przyznane pracownikom na mocy wyroku sądowego za nierówne traktowanie w zatrudnieniu podlegają opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, gdyż dotyczą utraconych korzyści (lucrum cessans), a ich wysokość nie wynika bezpośrednio z przepisów prawa.

Umorzenie wierzytelności z tytułu kredytu mieszkaniowego stanowi przychód podatkowy w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podlegający opodatkowaniu. Zaniechanie poboru podatku, zgodnie z rozporządzeniem Ministra Finansów z 2022 r., nie ma zastosowania, gdy kredyt dotyczy kilku inwestycji mieszkaniowych.

Zwrot nadpłaty kredytu nie stanowi przychodu podlegającego opodatkowaniu, jednak umorzenie kredytu konsolidacyjnego stanowi przychód opodatkowany, z wyłączeniem zaniechania poboru podatku w części przeznaczonej na remont nieruchomości mieszkalnej.

Zwrot nadpłaty kredytu hipotecznego nie stanowi przychodu podatkowego; jest to zwrot własnych, wcześniej nadpłaconych środków i jako taki jest neutralny podatkowo w świetle ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zwrot nadpłaty kredytu przez bank, na mocy ugody sądowej, nie stanowi opodatkowanego przychodu, gdyż nie powoduje definitywnego przysporzenia majątkowego po stronie podatnika.

Zaniechanie poboru podatku dochodowego od osób fizycznych dotyczy jedynie umorzonej kwoty kredytu konsolidacyjnego przeznaczonej na spłatę kredytu mieszkaniowego, nie obejmując części kredytu poświęconej na inne cele.

Zwrot przez bank kwot nadpłaconych w związku ze spłatą kredytu hipotecznego nie stanowi przychodu podatkowego w rozumieniu art. 11 ust. 1 ustawy o PIT, o ile są to zwroty kwot wcześniej faktycznie wpłaconych, które nie prowadzą do definitywnego wzrostu majątku podatnika.

Świadczenia wypłacone na mocy wskazanych ugód sądowych stanowią przychód ze stosunku pracy podlegający opodatkowaniu, ponieważ nie spełniają warunków do zwolnienia z podatku przewidzianego w art. 21 ust. 1 pkt 3 i 3b ustawy o PIT, gdyż brakuje podstaw prawnych dla określenia ich wysokości jako odszkodowania według przepisów prawa.