Udzielenie przez pośrednika w przewozie osób rabatu partnerowi udzielającemu zniżki dla pasażera, uwzględnionego na fakturze VAT, uprawnia do obniżenia podstawy opodatkowania z tytułu cyklicznych opłat serwisowych, zgodnie z art. 29a ust. 7 pkt 2 lub ust. 10 pkt 1 ustawy o VAT.

Rekompensata wypłacana przez gminę za świadczenie usług publicznego transportu zbiorowego, która ma na celu pokrycie strat działalności, nie wchodzi w podstawę opodatkowania VAT, gdyż nie stanowi wynagrodzenia za usługę ani subwencji bezpośrednio związanej z ceną świadczonych usług przewozowych, zgodnie z art. 29a ust. 1 ustawy o VAT oraz orzecznictwem TSUE.

Koszty transportu związane z dostawą towarów muszą być wliczone do podstawy opodatkowania tej dostawy, nie mogą być ujmowane jako odrębna pozycja na fakturze VAT, ponieważ stanowią element świadczenia głównego, jakim jest dostawa towarów.

Rekompensata wypłacana przez gminę Zakładowi Komunalnemu sp. z o.o. na pokrycie strat z tytułu publicznego transportu zbiorowego nie stanowi podstawy opodatkowania VAT, gdyż nie jest związana z ceną usługi i nie stanowi świadczenia wzajemnego w rozumieniu art. 73 dyrektywy VAT.

Rekompensaty otrzymywane przez spółki komunalne od gmin z tytułu realizacji powierzonych zadań własnych, które pozostają w bezpośrednim związku z wykonywanymi usługami, stanowią podstawę opodatkowania podatkiem od towarów i usług, jako wynagrodzenie za świadczenie tych usług w rozumieniu art. 29a ust. 1 ustawy o VAT.

Miastu przysługuje prawo do odliczenia pełnej kwoty VAT poniesionego na wydatki infrastruktury autobusowej, jako że służą one celom opodatkowanym VAT, a nieodpłatne przejazdy towarzyszą działalności gospodarczej prowadzonej przez Miasto i nie prowadzą do wykonywania czynności poza działalnością gospodarczą.

Rekompensata otrzymywana przez podatnika jako wyrównanie wyniku finansowego netto do poziomu poniesionych kosztów plus tzw. rozsądny zysk nie stanowi obrotu w rozumieniu art. 29a ust. 1 ustawy o VAT i nie podlega opodatkowaniu podatkiem VAT.

Rekompensata przyznawana spółce przez jednostkę samorządu terytorialnego, mająca na celu pokrycie strat z usług publicznego transportu, oraz środki na podwyższenie kapitału zakładowego, nie stanowią podstawy opodatkowania VAT, jako że nie mają bezpośredniego wpływu na cenę świadczonych usług.

Rekompensata wypłacana przez jednostkę samorządu terytorialnego operatorowi za świadczenie usług publicznego transportu zbiorowego, mająca na celu wyłącznie pokrycie poniesionych strat, nie wchodzi w zakres podstawy opodatkowania VAT, gdyż nie ma bezpośredniego wpływu na cenę usługi.

Wartość świadczeń ponoszonych przez pracodawcę na zakwaterowanie i transport pracowników oddelegowanych stanowi przychód ze stosunku pracy podlegający opodatkowaniu, z możliwością częściowego zwolnienia z opodatkowania zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 19 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych do kwoty 500 zł miesięcznie.

Podwieszane wózki widłowe nie stanowią środków transportu w rozumieniu art. 103 ustawy o VAT, w przeciwieństwie do ciągników terminalowych, które kwalifikują się jako nowe środki transportu. W związku z tym ciągniki terminalowe podlegają obowiązkowi złożenia informacji VAT-23 oraz uiszczenia podatku, co nie dotyczy wózków widłowych.

Obowiązek podatkowy w przypadku wewnątrzwspólnotowego nabycia używanych środków transportu powstaje w momencie wystawienia faktury przez dostawcę, niezależnie od fizycznego posiadania towaru, a podatek VAT należy wpłacić oraz złożyć deklarację VAT-23 w ciągu 14 dni od tej daty.

Rekompensata otrzymywana przez operatora publicznego transportu zbiorowego od organizatora nie zwiększa podstawy opodatkowania podatkiem od towarów i usług, gdyż nie wpływa bezpośrednio na cenę usług świadczonych pasażerom i nie jest subwencją związaną bezpośrednio z ceną w rozumieniu art. 29a ust. 1 ustawy o VAT.

Podatnik, będący polskim rezydentem podatkowym, osiągający dochody z pracy najemnej na jednostkach pływających w transporcie międzynarodowym zarządzanych przez przedsiębiorstwo z faktycznym zarządem w Singapurze, ma prawo do metody proporcjonalnego odliczenia oraz pełnego skorzystania z ulgi abolicyjnej, niezależnie od zwolnienia od opodatkowania w Singapurze.

Rekompensata otrzymana przez spółkę za usługi przewozowe od organu samorządowego, mająca na celu pokrycie strat i niewpływająca bezpośrednio na cenę usług, nie stanowi obrotu w rozumieniu art. 29a ust. 1 ustawy o VAT i nie jest objęta obowiązkiem podatkowym w VAT.

Nabycie opryskiwacza samojezdnego z terytorium UE nie stanowi środka transportu w rozumieniu ustawy o VAT, wykluczając obowiązek złożenia informacji VAT-23 oraz zapłaty podatku w terminie 14 dni, a rozliczenie następuje zgodnie z regulacjami wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów.

Odszkodowanie wypłacone z tytułu kradzieży towaru przez przewoźnika oraz równowartość nieodliczonego VAT nie mogą zostać zaliczone do kosztów uzyskania przychodów, gdyż nie spełniają wymogów definitywności ani nie są bezpośrednio związane z przychodem, co determinuje brak zgodności z art. 15 ust. 1 ustawy CIT.

Usługi pośrednictwa związane z międzynarodowym transportem towarów z Chin do Polski mogą korzystać ze stawki VAT 0%, pod warunkiem posiadania dokumentacji potwierdzającej przekroczenie granicy i wliczenie wartości usługi do podstawy opodatkowania importu.

Nabycie pojazdu z innego państwa członkowskiego UE, spełniającego kryteria nowego środka transportu, stanowi wewnątrzwspólnotowe nabycie towaru i podlega opodatkowaniu VAT w kraju zakończenia transportu, niezależnie od opodatkowania w kraju zakupu.

Do zastosowania stawki 0% VAT w odniesieniu do wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów konieczne jest posiadanie spełnionej dokumentacji, która jednoznacznie potwierdza wywóz i dostawę towarów do nabywcy w innym państwie członkowskim UE, zgodnie z art. 42 ustawy o VAT.

Usługi transportu sanitarnego świadczone na podstawie skierowania i spełniające definicję transportu sanitarnego zgodną z ustawą o świadczeniach opieki zdrowotnej są zwolnione z podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 20 ustawy o VAT. Brak bezpośredniej realizacji przez podmioty lecznicze wyklucza zastosowanie zwolnienia według art. 43 ust. 1 pkt 18a.

Dochód uzyskiwany z tytułu świadczenia kompleksowego w ramach SSE podlega zwolnieniu z CIT na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34a ustawy o CIT, natomiast dochód z tytułu sprzedaży złomu nie korzysta z takiego zwolnienia.

Zapewnienie przez pracodawcę bezpłatnego transportu do i z miejsca pracy nie stanowi nieodpłatnego świadczenia usług na gruncie art. 8 ust. 2 pkt 2 ustawy o VAT, gdy służy ono przede wszystkim celom gospodarczym przedsiębiorstwa, a nie osobistym korzyściom pracowników.

Wydatki poniesione na wypłatę odszkodowania z tytułu uszkodzenia towaru w trakcie wykonywania usługi transportowej, zgodnie z art. 23 ust. 1 pkt 19 ustawy o PIT, nie mogą być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów, niezależnie od winy podatnika, gdyż są one wynikiem nienależytego wykonania usług.