Korekty cen transferowych dotyczące transakcji wewnątrzgrupowych spełniają warunki art. 11e ustawy o CIT, kiedy po zakończeniu okresu wykryto odchylenia od poziomu rynkowego. Zmiany są rozpoznawane w roku pierwotnego ujęcia transakcji i mogą wpływać na dochody zwolnione z CIT w ramach SSE oraz na podstawie decyzji o wsparciu inwestycji.

Spółce przysługuje prawo do obniżenia stawek amortyzacyjnych dla środków trwałych wprowadzonych do Ewidencji przed 1 stycznia 2021 r., wykorzystywanych w działalności zwolnionej z CIT, niezależnie od ulepszeń dokonanych po tej dacie, pod warunkiem, że obniżenie nastąpi do dowolnej wysokości wyższej niż 0%.

Podatnik prowadzący działalność na terenie specjalnej strefy ekonomicznej, objętą zezwoleniem i decyzją o wsparciu, zobowiązany jest do prowadzenia odrębnych ewidencji rachunkowych dla dochodów z każdego z dokumentów, a zwolnienia podatkowe muszą być rozliczane dla każdego źródła oddzielnie.

Zwrotne koszty kwalifikowane na nowe inwestycje, które uzależniają prawo do zwolnienia podatkowego, muszą zostać faktycznie poniesione i ujawnione jako środki trwałe w ewidencji. Zwolnienie może być realizowane od momentu generowania dochodów z działalności powstałej na podstawie tych inwestycji, a nie wyłącznie na etapie ponoszenia kosztów.

Środki otrzymane przez podatnika z Funduszu Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych na dofinansowanie wynagrodzeń pracowników nie stanowią dochodu zwolnionego od opodatkowania na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, gdyż nie są dochodem bezpośrednio wygenerowanym z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie SSE w ramach zezwolenia.

Dofinansowanie wynagrodzeń z FGŚP, przyznane na prowadzenie działalności w specjalnej strefie ekonomicznej, stanowi przychód zwolniony z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34 updop, jeżeli wykazuje ścisły związek z działalnością określoną w zezwoleniu na prowadzenie działalności gospodarczej w SSE.

Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością, powstała z przekształcenia spółki jawnej, zachowuje prawo do stosowania zwolnienia z podatku dochodowego od osób prawnych (CIT) na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34a ustawy o CIT w odniesieniu do dochodów uzyskanych z realizacji inwestycji, przy czym przekształcenie nie powoduje utraty tego uprawnienia.

Świadczenia na rzecz ochrony miejsc pracy otrzymane z Funduszu Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych stanowią przychód podlegający zwolnieniu podatkowemu jako dochód uzyskany z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej, na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o CIT.

Zwolnienie podatkowe na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34a ustawy o CIT przysługuje od miesiąca poniesienia kosztów kwalifikowanych po decyzji o wsparciu, lecz wielkość dochodu wolnego od podatku w danym roku jest uzależniona od wysokości tych kosztów.

Podatnik, który zrealizował inwestycję typu greenfield na terenie Specjalnej Strefy Ekonomicznej, jest uprawniony do skorzystania ze zwolnienia podatkowego od wydatków inwestycyjnych począwszy od miesiąca ich poniesienia, z obowiązkiem dokonania korekt deklaracji podatkowych CIT-8 w granicach przedawnienia zobowiązania podatkowego aż do wyczerpania pomocy publicznej.

Momentem, od którego przedsiębiorca może korzystać ze zwolnienia z podatku dochodowego w ramach decyzji o wsparciu, jest miesiąc, w którym poniósł koszty kwalifikacyjne po dniu wydania decyzji. Zwolnienie to przysługuje niezależnie od oddania do użytkowania środków trwałych, chyba że przepisy stanowią inaczej.

Dochód uzyskiwany z produkcji z materiału powierzonego przez Spółkę X w SSE podlega zwolnieniu z CIT, o ile działalność ta mieści się w zakresie zezwolenia strefowego i odbywa się w całości na terenie SSE, na co wskazują przepisy art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o CIT.

Sąd przyjął, że ograniczenia art. 15c i 15e ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych nie dotyczą kosztów działalności zwolnionej z opodatkowania na terenie Specjalnej Strefy Ekonomicznej, odwołując się do art. 7 ust. 3 tej ustawy oraz popartych orzecznictwem stanowisk sądów administracyjnych.

Zmiana statusu przedsiębiorcy z małego na średniego po dacie uzyskania decyzji o wsparciu nie wpływa na wskaźnik maksymalnej intensywności pomocy publicznej ustalony na dzień jej wydania.

Po zamknięciu zakładu objętego Zezwoleniem 2011 w ramach Specjalnej Strefy Ekonomicznej, podatnik zachowuje prawo do zwolnienia z CIT, o ile działalność gospodarcza jest nadal prowadzona w innym zakładzie w tej samej strefie, zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o CIT.

Straty poniesione w wyniku pożaru w środkach trwałych i obrotowych w ramach inwestycji określonych decyzją o wsparciu oraz wydatki na ich odtworzenie są kosztami uzyskania przychodów z działalności zwolnionej z opodatkowania CIT na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34a ustawy o CIT, pod warunkiem ich bezpośredniego lub pośredniego związku z tą działalnością.

Dotacje otrzymane z FGŚP na podstawie art. 15g i 15gg ustawy o COVID-19 jako dofinansowania wynagrodzeń pracowników podlegają zaliczeniu do przychodów podatkowych i winny być uwzględnione w kalkulacji dochodu zwolnionego z podatku dochodowego od osób prawnych na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34 updop ze względu na związek z działalnością w specjalnej strefie ekonomicznej.

Przywóz komponentów do polskiej wyłącznej strefy ekonomicznej nie stanowi importu towarów w rozumieniu ustawy o VAT, pod warunkiem że towary nie podlegają celnym formalnościom przywozowym. W takim przypadku obowiązek podatkowy z tytułu importu nie powstaje.

Przywóz komponentów farmy wiatrowej z państw spoza UE na teren WSE, z uwagi na nieprzebiegające celnym formalnościom przywozowym, nie skutkuje powstaniem obowiązku podatkowego w VAT na gruncie polskiej ustawy o VAT.

Strata podatkowa powstała w wyniku działalności objętej decyzją o wsparciu, pomimo jej późniejszego wygaszenia, nie może być rozliczana z dochodami opodatkowanymi na zasadach ogólnych. Przychody i koszty związane z taką działalnością należy wyłączyć z dochodów stanowiących podstawę opodatkowania.

Pośrednie koszty uzyskania przychodów związane z działalnością zwolnioną z podatku, prowadzoną na podstawie decyzji o wsparciu, powinny zostać zaliczone do kosztów uzyskania przychodu w momencie uzyskania pierwszego przychodu z tej działalności, zgodnie z art. 15 Ustawy CIT.

Prowadzenie przez przedsiębiorcę jednej, wspólnej ewidencji dla celów podatku dochodowego z działalności w SSE, z uwzględnieniem rozliczania pomocy publicznej zgodnie z kolejnością wydań zezwoleń i decyzji o wsparciu, stanowi rozwiązanie prawidłowe w świetle obowiązujących przepisów o specjalnych strefach ekonomicznych i wspieraniu nowych inwestycji.

Różnice kursowe nieprzypisane do działalności zwolnionej lub opodatkowanej powinny być rozliczane per saldo w wyniku podatkowym. Nadwyżka ujemnych różnic kursowych to koszt wspólny, alokowany proporcjonalnie do przychodów według klucza alokacji, natomiast nadwyżka dodatnich różnic kursowych stanowi przychód wspólny podlegający pełnemu opodatkowaniu.

Podatnik, który w roku podatkowym nie korzysta ze zwolnień podatkowych wynikających z zezwolenia SSE czy decyzji o wsparciu, jest uprawniony do odliczenia kosztów kwalifikowanych działalności B+R w ramach ulgi B+R, pod warunkiem, że koszty te nie są uwzględniane w kalkulacji dochodu zwolnionego z opodatkowania CIT, zgodnie z art. 18d ust. 6 ustawy o CIT.