A. B.V. z siedzibą w Holandii, nie posiadając w Polsce stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej ani zasobów umożliwiających jej samodzielne funkcjonowanie, jest zwolniona z obowiązku używania Krajowego Systemu e-Faktur wg art. 106ga ust. 2 ustawy o VAT.
Spółka z siedzibą w Austrii, po restrukturyzacji i zaprzestaniu prowadzenia działalności gospodarczej w Polsce w sposób stały, nie posiada stałego miejsca prowadzenia działalności na terenie Polski dla celów VAT, co przesądza o opodatkowaniu nabywanych usług w Austrii, a nie Polsce, oraz braku prawa do odliczenia VAT naliczonego w Polsce.
Spółka, posiadająca stałe miejsce prowadzenia działalności w Polsce, ma prawo do odliczenia podatku naliczonego związanego z nabyciem usług na terytorium Polski, mimo błędów w danych na fakturach, o ile można zidentyfikować strony transakcji. Jednak spółka nie może stosować stawki 0% przy wewnątrzwspólnotowej dostawie towarów promocyjnych, nieposiadając rejestracji VAT w innym państwie członkowskim
Spółka nie posiada stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium Polski, natomiast usługi logistyczne świadczone na jej rzecz, związane z nieruchomością, podlegają opodatkowaniu polskim VAT, co daje prawo do jego odliczenia.
Spółka A. AB nie posiada stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium Polski w rozumieniu Rozporządzenia Wykonawczego Rady (UE) nr 282/2011; zatem usługi przez nią świadczone na rzecz SPV uznane są za świadczone na terenie Polski jako usługi związane z nieruchomościami (art. 28e ustawy o VAT), i zobowiązana jest do rozliczenia podatku VAT w Polsce.
Holenderska spółka nie posiada w Polsce stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej, a tym samym nie przysługuje jej prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego od usług logistycznych świadczonych w Polsce. Usługi te opodatkowane są w kraju siedziby spółki.
Niemiecka spółka A. GmbH nie posiada stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium Polski, co zwalnia ją z obowiązku wystawiania faktur ustrukturyzowanych za pomocą Krajowego Systemu e-Faktur (KSeF) od 1 lutego 2026 r., zgodnie z art. 11 i 53 Rozporządzenia 282/2011.
Podatnik nie posiada stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej w Polsce, co wyklucza możliwość odliczania polskiego VAT oraz obowiązek wystawiania e-faktur przez KSeF. Obecność przedsiębiorcy w formie zleceń dla lokalnych podmiotów nie spełnia przesłanek "stałego miejsca" w rozumieniu VAT.
Podatnik, który nie posiada w Polsce stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej, nie jest zobowiązany do wystawiania faktur ustrukturyzowanych poprzez Krajowy System e-Faktur, o ile nie korzysta z infrastruktury technicznej ani personalnej w sposób umożliwiający niezależne prowadzenie działalności gospodarczej w tym kraju.
Podatnik zagraniczny, który nie posiada w Polsce zasobów technicznych i personalnych umożliwiających niezależne prowadzenie działalności, nie posiada stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej, a tym samym nie jest zobowiązany do wystawiania faktur ustrukturyzowanych w Krajowym Systemie e-Faktur od 1 lutego 2026 roku.
Stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium Polski nie powstaje wyłącznie z tytułu korzystania z usług logistycznych świadczonych przez polskich usługodawców, gdy brak jest odpowiedniej struktury zasobów oraz niezależności decyzyjnej pozwalającej na uznanie samodzielności lokalnego podmiotu.
Zagraniczna spółka nie posiada na terytorium Polski stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej w rozumieniu przepisów o VAT, co powoduje, że usługi produkcyjne świadczone na jej rzecz w Polsce nie podlegają opodatkowaniu VAT w tym państwie, a także nie wprowadza obowiązku korzystania ze zintegrowanego systemu e-Faktur w Polsce.
Stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej na terenie Polski powstaje, gdy zagraniczna spółka posiada oddział charakteryzujący się odpowiednim zapleczem personalnym i technicznym, umożliwiającym aktywne odbiór i wykorzystanie usług, co implikuje opodatkowanie VAT świadczonych na jej rzecz usług na terenie kraju.
Zagraniczna spółka wynajmująca nieruchomości w Polsce, bez własnych zasobów personalnych i technicznych na terenie kraju, nie posiada w Polsce stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej, co wyklucza opodatkowanie nabywanych usług w Polsce i uniemożliwia odliczenie VAT naliczonego.
Dzierżawa nieruchomości przez nierezydenta na terytorium Polski, przy braku stałej struktury organizacyjnej, nie powoduje obowiązku rejestracji jako czynny podatnik VAT, a obowiązek rozliczenia podatku ciąży na usługobiorcy korzystającym z nieruchomości.
Podmiot z siedzibą zagraniczną, prowadzący działalność poprzez usługi logistyczne w Polsce, nie jest uznawany za posiadający stałe miejsce prowadzenia działalności, jeżeli nie kontroluje lokalnego zaplecza personalnego i technicznego. W rezultacie, taki podmiot nie podlega obowiązkowi wystawiania i odbierania faktur przez KSeF od lutego 2026 r.
Zagraniczny podatnik nie posiada w Polsce stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej, gdy nie kontroluje ani nie wykorzystuje do celów gospodarczych struktury personalnej i technicznej na terytorium Polski. W związku z tym, nie jest zobowiązany do stosowania Krajowego Systemu e-Faktur od 2026 roku.
Usługi świadczone przez polski podmiot na rzecz zagranicznej spółki nie tworzą stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej w Polsce w rozumieniu art. 28b ust. 2 ustawy o VAT, zatem nie będą podlegały opodatkowaniu VAT na terytorium kraju.
Spółka zagraniczna nie posiada w Polsce stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej, gdy brak jest odpowiedniego zaplecza personalnego i technicznego, co wyklucza obowiązek wystawiania faktur przez KSeF.
Niemiecka spółka A. GmbH, nie posiadając w Polsce stałego miejsca prowadzenia działalności, nie jest zobowiązana odprowadzać polskiego podatku VAT od usług wsparcia sprzedaży i posprzedażowych nabywanych od B. Sp. z o.o. oraz nie jest objęta obowiązkiem stosowania KSeF. Miejscem świadczenia usług jest siedziba spółki w Niemczech.
Spółka zagraniczna, nie posiadająca na terytorium Polski wystarczających zasobów osobowych i technicznych, nie ma stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej w rozumieniu przepisów VAT, co wyklucza jej obowiązek wystawiania faktur ustrukturyzowanych w KSeF od 1 lutego 2026 roku.
Spółka B. BV nie posiada stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium Polski, w związku z czym miejsce świadczenia usług należy ustalać zgodnie z siedzibą, co skutkuje nieobowiązywaniem polskiego VAT dla usług świadczonych przez Wnioskodawcę.
Spółka posiadająca siedzibę za granicą, nieposiadająca na terytorium Polski ani zaplecza personalno-technicznego, ani kontroli nad nim, nie jest uznawana za posiadającą stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej w Polsce, co wyklucza opodatkowanie VAT usług nabywanych w Polsce; należy stosować zasadę odwrotnego obciążenia.
Spółka nie posiada stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej w Polsce dla celów podatku od towarów i usług, gdyż brak jej odpowiedniego zaplecza personalnego i technicznego, które charakteryzowałoby się wystarczającą samodzielnością oraz stałością zgodnie z przepisami unijnymi i polskim orzecznictwem.