Oświadczenie płatnika WH-OSC zgodnie z art. 26 ust. 7a ustawy o CIT nie może być składane przed faktycznym zaistnieniem zdarzenia podatkowego, jakim jest przekroczenie limitu kwoty wypłat, co skutkuje koniecznością wdrożenia art. 26 ust. 2e ustawy. Skuteczność takiego oświadczenia wymaga wiedzy posiadanej na dzień faktycznej wypłaty.

Złożenie oświadczenia WH-OSC, jako przesłanki wyłączającej mechanizm pay and refund, przed datą wypłaty dywidendy przekraczającej limit z art. 26 ust. 2e CIT, jest niezgodne z prawem. Płatnik musi dokonać oświadczenia po zaistnieniu zdarzeń określonych dla jego skuteczności.

Przekształcenie transgraniczne spółki kapitałowej nie przerywa dwuletniego okresu nieprzerwanego posiadania udziałów w spółce, co umożliwia stosowanie zwolnienia z podatku dochodowego od dywidend na podstawie art. 22 ust. 4 ustawy CIT; zasada sukcesji uniwersalnej obejmuje prawa i obowiązki podatkowe.

Złożenie oświadczenia WH-OSC musi nastąpić po przekroczeniu limitu wypłat, nie wcześniej, aby było skuteczne, o czym mówi art. 26 ust. 7a CIT; wcześniejsze złożenie nie zwalnia z obowiązków zastosowania art. 26 ust. 2e CIT.

Wynagrodzenie wypłacone zagranicznemu rezydentowi podatkowemu za użytkowanie oprogramowania w modelu 'end-user' nie jest objęte obowiązkiem poboru zryczałtowanego podatku źródłowego w Polsce, ponieważ nie następuje transfer praw autorskich ani licencjonowanie do modyfikacji oprogramowania. Spółka korzysta z oprogramowania jedynie na potrzeby własne.

Płatności z tytułu usług hostingowych kwalifikują się jako użytkowanie urządzenia przemysłowego, co uzasadnia ich objęcie mechanizmem „pay and refund”, o ile nie zostaną zastosowane preferencje umowne wynikające z odpowiednich umów o unikaniu podwójnego opodatkowania, zwłaszcza z Francją. Pozostałe płatności nie są objęte należnościami licencyjnymi.

Wynagrodzenia wypłacane przez Spółkę na rzecz nierezydentów za usługi poza terytorium RP, nie stanowią przychodów objętych art. 29 ust. 1 ustawy o PIT, co zwalnia Spółkę z obowiązku poboru zryczałtowanego podatku u źródła.

Płatności uzyskiwane przez SPV od pożyczkobiorców za pośrednictwem Spółki, na podstawie umowy administrowania wierzytelnościami, nie stanowią przychodów opodatkowanych jako odsetki, dywidendy ani należności za użytkowanie urządzeń przemysłowych na gruncie CIT. W rezultacie, płatności te nie są objęte podatkiem u źródła w Polsce.

Spółka może odliczyć podatek dochodowy zapłacony w Kolumbii od podatku w Polsce, z zastrzeżeniem że musi dysponować odpowiednimi dowodami zapłaty i stosować średni kurs NBP z dnia poprzedzającego faktyczną zapłatę przez płatnika w Kolumbii.

Przychody uzyskane przez polskiego rezydenta podatkowego z umowy o świadczenie usług doradczych z indyjską spółką Y stanowią przychody z działalności wykonywanej osobiście, umożliwiając odliczenie podatku pobranego w Indiach na podstawie Umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania między Polską a Indiami.

Przychody uzyskiwane przez Agencje na podstawie umów z Wnioskodawcą nie stanowią przychodów z kategorii określonych w art. 21 ust. 1 ustawy o CIT, co skutkuje brakiem obowiązku poboru zryczałtowanego podatku przez Wnioskodawcę jako płatnika.

Należności wypłacane za usługi chmurowe IaaS i PaaS stanowią wynagrodzenie za użytkowanie urządzenia przemysłowego w rozumieniu art. 21 ust. 1 pkt 1 ustawy o CIT, co skutkuje obciążeniem A sp. z o.o. obowiązkami płatnika podatku u źródła w Polsce, z uwzględnieniem umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania z Republiką Czeską.

Licencja użytkownika końcowego na oprogramowanie, nieprzenosząca praw autorskich, nie stanowi należności licencyjnych w rozumieniu art. 21 ust. 1 pkt 1 ustawy o CIT, co wyklucza obowiązek poboru podatku u źródła od wypłat na rzecz zagranicznego dostawcy.

Przychody uzyskiwane przez Speakerów z tytułu uczestnictwa w Kongresach organizowanych przez A. sp. z o.o. nie stanowią przychodów podlegających zryczałtowanemu podatkowi dochodowemu zgodnie z art. 29 ust. 1 ustawy o PIT, skutkiem czego Spółka nie jest obciążona obowiązkiem podatkowym z tego tytułu.

W świetle art. 21 ust. 3 ustawy o CIT, spółka mająca siedzibę w Polsce, wypłacająca odsetki w ramach struktury cash poolingu na rzecz rzeczywistego właściciela tych należności, podlegającego opodatkowaniu w państwie UE, może skorzystać ze zwolnienia z zryczałtowanego podatku dochodowego, o ile przesłanki dotyczące własności udziałów i rzeczywistego beneficjenta są spełnione.

Certyfikat rezydencji, jako zaświadczenie o miejscu zamieszkania dla celów podatkowych, jest stosowany do wszystkich przychodów podlegających umowie o unikaniu podwójnego opodatkowania, niezależnie od dodatkowych informacji w nim zawartych, oraz ważny przez 12 miesięcy, jeśli nie wskazano inaczej.

Opłaty za korzystanie z form jako urządzeń przemysłowych są traktowane jak należności licencyjne, nie podlegające mechanizmowi obligatoryjnego poboru podatku u źródła od nadwyżki ponad 2 miliony PLN, umożliwiające stosowanie preferencyjnej stawki 5% na podstawie umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania z Niemcami.

Opłaty za licencje użytkownika końcowego na oprogramowanie umożliwiające jedynie korzystanie na własne potrzeby, nie stanowią wynagrodzeń podlegających obowiązkowi poboru podatku u źródła, w rozumieniu art. 21 ust. 1 pkt 1 ustawy o CIT.

Wynagrodzenie za dostęp do modelu SaaS oraz baz danych, niewiążące się z użytkowaniem przestrzeni dyskowej jako urządzenia przemysłowego, nie podlega podatkowi u źródła zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 1 ustawy o CIT, za wyjątkiem wynagrodzenia obejmującego użytkowanie serwera dla przechowywania danych.

Wynagrodzenie płacone za korzystanie z licencji użytkownika końcowego do oprogramowania oraz za dostęp do baz danych, ograniczone do użytku wewnętrznego, nie podlega opodatkowaniu podatkiem u źródła. Natomiast wynagrodzenie za dostęp do oprogramowania SaaS, umożliwiające użytkowanie przestrzeni dyskowej, stanowi należność za użytkowanie urządzeń przemysłowych, podlegającą opodatkowaniu.

Płatności dokonywane przez spółkę na rzecz zagranicznego dostawcy z tytułu licencji użytkownika końcowego na oprogramowanie nie generują obowiązku poboru zryczałtowanego podatku dochodowego jako należność licencyjna, gdyż nie obejmują przekazania majątkowych praw autorskich, zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 1 ustawy o CIT.

Spółka, wypłacając dywidendę niemieckiemu podmiotowi posiadającemu oddział w Polsce, może skorzystać ze zwolnienia na podstawie art. 22 ust. 4 ustawy o CIT, jednak jest zobowiązana do poboru zryczałtowanego podatku na nadwyżkę ponad 2 mln zł na podstawie art. 26 ust. 2e ustawy.

Dodatkowe opłaty pobierane przez zagranicznych kontrahentów za usługi spedycyjne i transportowe nie stanowią w myśl art. 21 ust. 1 pkt 1 UPDOP należności za użytkowanie urządzenia przemysłowego, a zatem nie podlegają opodatkowaniu u źródła w Polsce jako przychody z tytułu użytkowania środków transportu.

Wynagrodzenie wypłacane przez spółkę za licencjonowanie produktów, które mogą być sublicencjonowane, stanowi przychód z praw autorskich w rozumieniu art. 21 ust. 1 ustawy o CIT, co skutkuje obowiązkiem poboru podatku u źródła.