Wypłata odsetek na rzecz australijskiego funduszu państwowego uprawnia do pobrania 10% WHT na podstawie UPO PL-AU, natomiast wypłata na rzecz brytyjskiego banku jest zwolniona z WHT zgodnie z UPO PL-UK, pod warunkiem posiadania certyfikatów rezydencji i uznania rzeczywistych właścicieli odsetek.

Odsetki wypłacane przez polskiego rezydenta podatkowego, przypadające australijskiemu Finansującemu, podlegają 10% WHT zgodnie z UPO PL-AU, zaś odsetki przypadające Bankowi w UK są zwolnione z WHT na podstawie UPO PL-UK, przy uznaniu ich rzeczywistych właścicieli.

W sytuacji, gdy podmioty nierezydenci są rzeczywistymi właścicielami odsetek i nie istnieją szczególne powiązania z płatnikiem, możliwe jest zastosowanie preferencyjnej stawki podatkowej lub zwolnienia wynikającego z odpowiednich umów o unikaniu podwójnego opodatkowania (UPO PL-AU, UPO PL-UK), nawet jeśli odsetki przepływają przez podmioty transparentne podatkowo.

W kontekście ustalania obowiązku poboru podatku u źródła (WHT) przy wypłacie odsetek na rzecz rzeczywistych właścicieli (Finansujący, Bank), płatnik może stosować obniżone stawki lub zaniechać jego poboru, uwzględniając przepisy odpowiednich umów o unikaniu podwójnego opodatkowania (UPO), przy czym wymagana jest należyta weryfikacja rezydencji podatkowej oraz statusu rzeczywistego właściciela (beneficial

W przypadku, gdy odsetki wypłacane są podmiotom zagranicznym, które są rzeczywistymi właścicielami według umów o unikaniu podwójnego opodatkowania, przy braku odpowiednich związków i powiązań kapitałowych, można zastosować obniżoną stawkę WHT lub zwolnienie z WHT zgodnie z obowiązującym prawem międzynarodowym.

W przypadku dywidendy wypłacanej przez spółkę z siedzibą w Polsce, szwajcarska spółka odbiorca musi posiadać udziały w chwili podjęcia uchwały o podziale zysku oraz w chwili wypłaty, aby zwolnienie z opodatkowania na podstawie art. 10 ust. 2a pkt a) UPO Polska-Szwajcaria mogło zostać zastosowane.

Wypłaty wynagrodzenia za licencje użytkownika końcowego nie mieszczą się w art. 21 ust. 1 pkt 1 ustawy o CIT i nie stanowią należności licencyjnych. W konsekwencji, wypłaty te nie rodzą obowiązku poboru podatku u źródła.

Z tytułu nabycia licencji na gry komputerowe, płatności do kontrahentów zagranicznych z państw, z którymi Polska ma umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania, nie są objęte obowiązkiem poboru zryczałtowanego podatku dochodowego, gdyż nie stanowią należności licencyjnych w rozumieniu tych umów.

Należność z tytułu Licencji użytkownika końcowego, obejmująca prawo do wewnętrznego użytkowania oprogramowania bez przekazania majątkowych praw autorskich, nie stanowi przychodu podlegającego podatkowi u źródła na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 1 ustawy o CIT.

Płatności dokonywane przez polski podmiot na rzecz zagranicznego podmiotu w związku z organizacją działalności artystycznej podlegają opodatkowaniu podatkiem u źródła w Polsce, zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 2 CIT oraz art. 16 umowy polsko-brytyjskiej, niezależnie od miejsca siedziby rzeczywistego odbiorcy płatności.

Wynagrodzenie z tytułu licencji użytkownika końcowego na oprogramowanie komputerowe, nie stanowi dochodu z praw licencyjnych w rozumieniu art. 21 ust. 1 pkt 1 ustawy o CIT i tym samym nie powoduje obowiązku poboru zryczałtowanego podatku dochodowego u źródła.

Wynagrodzenie za usługi kompleksowe, obejmujące nadzór nad badaniami klinicznymi i inne działania pomocnicze, nie stanowi przychodów wymienionych w art. 21 ust. 1 ustawy o CIT. Spółka nie jest zobowiązana do poboru podatku u źródła przy płatnościach do kontrahenta z Irlandii.

Wynagrodzenie wypłacane zagranicznemu dostawcy przez A. Sp. z o.o. za Licencje użytkownika końcowego, względem oprogramowania nieobjęte jest obowiązkiem poboru podatku u źródła na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 1 ustawy o CIT, gdyż nie stanowi należności licencyjnych związanych z przeniesieniem praw autorskich.

Wynagrodzenie za licencję użytkownika końcowego, ograniczające się do użytkowania oprogramowania bez przeniesienia majątkowych praw autorskich, nie podlega poborowi podatku u źródła na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 1 ustawy CIT, gdy spełnia ono wyłącznie funkcję użytkową dla własnych potrzeb nabywcy.

Transfery sald w systemie cash poolingu nie stanowią przychodu ani kosztu podatkowego, lecz odsetki są przychodem lub kosztem na zasadzie kasowej. W odniesieniu do nierezydentów, obowiązany jest podatek u źródła, z uwzględnieniem umów międzynarodowych.

Ustalenie czy konwersja Pożyczki udzielonej przez spółkę X z siedzibą na Cyprze spowoduje po jej stronie powstanie przychodu, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 1 ustawy o CIT, z możliwością zastosowania obniżonej stawki podatku na podstawie UPO., od którego Spółka będzie zobowiązana do pobrania zryczałtowanego podatku dochodowego.

Obowiązek posiadania certyfikatu rezydencji przez płatnika w celu niepobrania zryczałtowanego podatku w wysokości 20% w związku z wypłatą świadczenia na rzecz podmiotu zagranicznego.

Zwolnienie na podstawie art. 21 ust. 3 wynagrodzenia za Najem Wagonów i Odsetki od pożyczki. Złożenie oświadczenia, o którym mowa w art. 26 ust. 7a w celu zastosowania zwolnienia. Uznanie wagonów za urządzenie przemysłowe wyłączone z opodatkowania na podstawie rozporządzenia MF z 28.12.2022 r.

1) W stosunku do dywidend wypłacanych na rzecz Udziałowca po 1 stycznia 2022 r. Wnioskodawca jest uprawniony do stosowania obniżonej stawki w wysokości 5%, o której mowa w art. 10 ust. 2 lit. a UPO PL-DE oraz w celu zastosowania tej obniżonej stawki, Wnioskodawca powinien pozyskać certyfikat rezydencji podatkowej Udziałowca. 2) W stosunku do wypłacanych przez Wnioskodawcę na rzecz Udziałowca dywidend

Obowiązki spółki jako płatnika - należyta staranność.

Spółka będzie uprawniona do zastosowania 10% podatku u źródła przewidzianej w art. 11 ust. 2 UPO do odsetek wypłacanych w ramach struktury Cash Pooling na rzecz Cash Pool Leadera, które zostały naliczone od środków własnych Cash Pool Leadera znajdujących się w strukturze Cash-Pooling.

W zakresie ustalenia, czy: - Wnioskodawca ma obowiązek weryfikacji statusu rzeczywistego właściciela odbiorcy dywidendy dokonując wypłaty dywidendy na rzecz B i stosując przepisy art. 22 ust. 4-6 CITu, jeżeli wypłata dywidendy nie jest przejawem praktyk stanowiących oszustwo lub nadużycie. - jeżeli B nie jest rzeczywistym właścicielem dywidend a Wnioskodawca ma obowiązek weryfikacji statusu rzeczywistego

W zakresie ustalenia, czy: - Wnioskodawca ma obowiązek weryfikacji statusu rzeczywistego właściciela odbiorcy dywidendy dokonując wypłaty dywidendy na rzecz B i stosując przepisy art. 22 ust. 4-6 CITu, jeżeli wypłata dywidendy nie jest przejawem praktyk stanowiących oszustwo lub nadużycie, - jeżeli B nie jest rzeczywistym właścicielem dywidend a Wnioskodawca ma obowiązek weryfikacji statusu rzeczywistego

W zakresie ustalenia, czy: - Wnioskodawca nie ma obowiązku weryfikacji statusu rzeczywistego właściciela odbiorcy dywidendy dokonując wypłaty dywidendy na rzecz X i stosując przepisy art. 22 ust. 4-6 CITu, jeżeli wypłata dywidendy nie jest przejawem praktyk stanowiących oszustwo lub nadużycie, - jeżeli X nie jest rzeczywistym właścicielem dywidend a Wnioskodawca ma obowiązek weryfikacji statusu rzeczywistego