Obywatel Polski i Białorusi, który w 2025 r. przebywa głównie na Białorusi, gdzie ma centrum interesów gospodarczych, nie jest polskim rezydentem podatkowym i podlega w Polsce jedynie ograniczonemu obowiązkowi podatkowemu.
Podatnik, będący polsko-brytyjskim obywatelem, podlega w Polsce ograniczonemu obowiązkowi podatkowemu, gdy jego centrum życiowe i gospodarcze znajduje się w Wielkiej Brytanii, a obowiązek rozliczeniowy obejmuje wyłącznie dochody uzyskane w Polsce, zgodnie z Konwencją o unikaniu podwójnego opodatkowania.
Płatnik przekazujący nagrody w konkursach, w razie braku certyfikatu rezydencji laureatów, obowiązany jest do poboru 10% zryczałtowanego podatku dochodowego oraz spełnienia obowiązków informacyjnych, niezależnie od trudności w weryfikacji rezydencji podatkowej uczestników.
Zgodnie z art. 3 ust. 1a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, osoba fizyczna staje się polskim rezydentem podatkowym od momentu przeniesienia centrum interesów życiowych do Polski, co w niniejszej sprawie następuje od 1 września 2025 roku.
Podatnik, nie posiadając w 2024 roku miejsca zamieszkania dla celów podatkowych w Polsce, podlegał ograniczonemu obowiązkowi podatkowemu. Zgodnie z art. 3 ust. 2a ustawy o PDOF, nie był zobowiązany do opodatkowania dochodów z pracy wykonywanej w Norwegii w Polsce.
Osoba, która w państwie innym niż Polska ma swoje centrum interesów osobistych i gospodarczych oraz nie przebywa w Polsce dłużej niż 183 dni w roku podatkowym, nie jest uznawana za polskiego rezydenta podatkowego i podlega jedynie ograniczonemu obowiązkowi podatkowemu od dochodów osiąganych w Polsce.
Osoba fizyczna będąca obywatelką polską, posiadająca centrum interesów osobistych oraz gospodarczych w Polsce, spełnia kryteria rezydencji podatkowej zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy PIT, nawet jeśli prowadzi część działań gospodarczych i utrzymuje relacje rodzinne poza Polską. dualna rezydencja podatkowa nie występuje, jeśli brak zaistnienia spełnienia przesłanek w dwóch państwach.
Nierezydent podatkowy, niemający certyfikatu rezydencji na dzień rozliczenia, obowiązany jest do opodatkowania w Polsce dochodów z zbycia jednostek uczestnictwa w polskich funduszach kapitałowych 19% stawką, mimo rezydencji podatkowej w USA.
Osoba fizyczna, która posiada centrum interesów życiowych oraz przebywa powyżej 183 dni w Danii, nie podlega nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w Polsce, a dochody duńskie nie wymagają rozliczenia w Polsce, o ile spełnione są warunki konwencji o unikaniu podwójnego opodatkowania.
Osoba przebywająca czasowo w Polsce, której centrum interesów życiowych i gospodarczych znajduje się poza terytorium RP, podlega w Polsce ograniczonemu obowiązkowi podatkowemu od przychodów osiągniętych na jej terytorium, nie wykazując dochodów uzyskanych za granicą.
Osoba fizyczna przebywająca i uzyskująca dochody głównie za granicą, niemająca więcej niż 183 dni pobytu ani centrum interesów osobistych w Polsce w danym roku, podlega wyłącznie ograniczonemu obowiązkowi podatkowemu od dochodów osiągniętych na terytorium Polski.
Podatnik posiada rezydencję podatkową w Finlandii, a nie w Polsce, na podstawie międzynarodowej konwencji podatkowej, gdyż przebywa tam dłużej niż 183 dni, posiada tam stałe zatrudnienie i centrum interesów życiowych.
Podatnik, który przeniósł swoje główne interesy gospodarcze do Kazachstanu i posiada tam rezydencję podatkową, przy jednoczesnym utrzymaniu rodziny w Polsce, podlega w Polsce ograniczonemu obowiązkowi podatkowemu na podstawie Umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania z Kazachstanem oraz Ustawy o PDOF.
Dochód z tytułu umorzenia zadłużenia kredytowego osoby z ograniczonym obowiązkiem podatkowym w Polsce, a rezydencją podatkową w Wielkiej Brytanii, jest opodatkowany wyłącznie w Wielkiej Brytanii. Zwroty nadpłaconych środków i kosztów procesowych nie stanowią przychodów podlegających opodatkowaniu.
Zgodnie z art. 14 ust. 4 umowy między Polską a Czechami, wynagrodzenie czeskiego rezydenta podatkowego, uzyskiwane za pracę na pokładzie pojazdu kolejowego w transporcie międzynarodowym, podlega opodatkowaniu wyłącznie w Czechach, niezależnie od liczby dni spędzonych w Polsce.
Osoba fizyczna, która nie przebywa na terytorium RP dłużej niż 183 dni i której centrum interesów znajduje się w innym państwie, przestaje być polskim rezydentem podatkowym, podlegając jedynie ograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w Polsce, zgodnie z art. 3 ust. 2a ustawy o PIT.
Osoba fizyczna, która przeniosła swoje centrum interesów osobistych i gospodarczych poza granice Polski i nie przebywa w Polsce dłużej niż 183 dni w roku podatkowym, nie podlega nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w Polsce, zgodnie z art. 3 ust. 1 i 1a ustawy PIT.
Podatnik, przebywający na stałe we Włoszech z rodziną, w 2025 roku będzie podlegał w Polsce ograniczonemu obowiązkowi podatkowemu, pomimo posiadania powiązań gospodarczych z Polską.
Francuska spółka SCPI, posiadająca osobowość prawną, podlega ograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w Polsce z tytułu dochodów z nieruchomości położonych na jej terenie, zgodnie z ustawą o CIT, pomimo częściowej transparentności podatkowej w kraju siedziby. Spółka jest uznawana za podatnika CIT w Polsce.
Osoba fizyczna przebywająca w Finlandii od 3 stycznia 2024 r, która od 10 stycznia jest uznawana przez ten kraj za rezydenta podatkowego, podlega w Polsce ograniczonemu obowiązkowi podatkowemu od tego dnia do końca roku, z uwzględnieniem postanowień Konwencji polsko-finlandzkiej. W dniach 1-9 stycznia obowiązuje nieograniczony obowiązek podatkowy w Polsce.
Zyski ze zbycia certyfikatów inwestycyjnych przez spółkę z Luksemburga, nieposiadającą w Polsce rezydencji podatkowej, podlegają opodatkowaniu wyłącznie w Luksemburgu, zgodnie z art. 13 ust. 5 umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania między Polską a Luksemburgiem.
Odsetki za zwłokę, zasądzone na rzecz podatnika z rezydencją podatkową w Szwajcarii, na podstawie wyroku sądowego, podlegają opodatkowaniu wyłącznie w Szwajcarii, zgodnie z umową o unikaniu podwójnego opodatkowania. Polska nie ma prawa do opodatkowania tych odsetek.
W latach 2020-2024 Wnioskodawca nie posiadał miejsca zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, a co za tym idzie, podlegał ograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w Polsce, zgodnie z art. 3 ust. 1a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Podatnik, który od 1 stycznia roku podlega ograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w Polsce, to osoba, która realizuje swoje centrum interesów życiowych i gospodarczych za granicą oraz przebywa poza terytorium Polski przez większość roku, w świetle odpowiednich przepisów krajowych oraz konwencji o unikaniu podwójnego opodatkowania.