Polski organ podatkowy stwierdził, że Wnioskodawca posiada status polskiego rezydenta podatkowego na lata 2023-2025, w zgodzie z art. 3 ust. 1a ustawy o PIT oraz postanowieniami Konwencji o unikaniu podwójnego opodatkowania RP-CH, z uwagi na utrzymanie w Polsce centrum interesów osobistych i gospodarczych mimo krótszych pobytów w kraju.

Zgodnie z art. 5 Umowy pomiędzy Polską a Gruzją, zmiana rezydencji podatkowej wnioskodawcy do Gruzji, z jednoczesnym przekazaniem majątku do polskiej fundacji, skutkuje uznaniem Gruzji za miejsce jego rezydencji podatkowej i nie powoduje powstania obowiązku podatkowego z tytułu niezrealizowanych zysków w Polsce.

Przeniesienie miejsca zamieszkania do Polski przed 31 grudnia 2021 r. nie kwalifikuje do ulgi na powrót, gdyż ulga przysługuje podatnikom, którzy zmienili rezydencję po tej dacie.

Podatnik, który nie posiadał ważnej Karty Polaka w momencie przeniesienia miejsca zamieszkania do Polski, nie kwalifikuje się do skorzystania z ulgi na powrót określonej w art. 21 ust. 1 pkt 152 ustawy o PIT.

Pracownik wykonawcy kontraktowego Stanów Zjednoczonych, który przeniósł ośrodek interesów życiowych do Polski i jest rezydentem podatkowym, nie może korzystać ze zwolnienia z opodatkowania, na podstawie art. 20 ust. 5 lit. a umowy między Polską a USA o współpracy obronnej.

Podatnik posiadający rezydencję podatkową w Polsce nie może korzystać ze zwolnień podatkowych przewidzianych dla pracowników wykonawców kontraktowych USA w ramach umowy o współpracy obronnej, gdyż zwolnienie to nie dotyczy osób posiadających stałe miejsce zamieszkania w Polsce.

Emerytura z Holandii, otrzymywana przez osobę mającą miejsce zamieszkania w Polsce, podlega opodatkowaniu w obu krajach. W Polsce stosuje się metodę unikania podwójnego opodatkowania w postaci proporcjonalnego odliczenia, co nie wyklucza obowiązku płatnika do poboru zaliczek na podatek dochodowy, chyba że zastosowanie znajduje wspomniana metoda.

Podatnik, który utracił Kartę Polaka przed relokacją do Polski, nie spełnia warunku do skorzystania z ulgi na powrót, nawet w przypadku nieprzerwanego zamieszkania w Białorusi, państwie spoza UE, przed przeprowadzką.

Osoba fizyczna przebywająca w Finlandii od 3 stycznia 2024 r, która od 10 stycznia jest uznawana przez ten kraj za rezydenta podatkowego, podlega w Polsce ograniczonemu obowiązkowi podatkowemu od tego dnia do końca roku, z uwzględnieniem postanowień Konwencji polsko-finlandzkiej. W dniach 1-9 stycznia obowiązuje nieograniczony obowiązek podatkowy w Polsce.

Osoba fizyczna, która spędza więcej niż 183 dni w Polsce i posiada tu centrum interesów życiowych, uznawana jest za rezydenta podatkowego Polski, co skutkuje nieograniczonym obowiązkiem podatkowym od całości dochodów, niezależnie od źródła ich pochodzenia.

Emerytury wypłacane z niemieckiego obowiązkowego systemu ubezpieczeń socjalnych osobom mającym miejsce zamieszkania w Polsce, zgodnie z art. 18 ust. 2 umowy polsko-niemieckiej o unikaniu podwójnego opodatkowania, podlegają opodatkowaniu wyłącznie w Niemczech, nie zaś w Polsce.

Emerytury i renty inwalidzkie wypłacane z niemieckiego obowiązkowego systemu ubezpieczeń społecznych osoby zamieszkałej w Polsce, podlegają opodatkowaniu wyłącznie w Niemczech i nie są objęte polskim podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

W latach 2020-2024 Wnioskodawca nie posiadał miejsca zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, a co za tym idzie, podlegał ograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w Polsce, zgodnie z art. 3 ust. 1a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Świadczenie z obowiązkowego systemu emerytalnego Niemiec podlega opodatkowaniu wyłącznie w Niemczech. Świadczenie z niemieckiego pracowniczego programu emerytalnego jest w Polsce zwolnione z opodatkowania. Natomiast dochód z prywatnego funduszu emerytalnego podlega opodatkowaniu w Polsce 19% stawką podatku dochodowego od osób fizycznych.

Podatnik, który od 1 stycznia roku podlega ograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w Polsce, to osoba, która realizuje swoje centrum interesów życiowych i gospodarczych za granicą oraz przebywa poza terytorium Polski przez większość roku, w świetle odpowiednich przepisów krajowych oraz konwencji o unikaniu podwójnego opodatkowania.

Małżonkowie, którzy podlegają nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w Polsce, pozostają w związku małżeńskim we wspólności majątkowej i nie stosują wyłączeń podatkowych, mają prawo do wspólnego rozliczenia podatkowego pomimo uzyskiwania przez jednego ze współmałżonków dochodów zwolnionych z podatku dochodowego.

Wnioskodawczyni od 17 lipca 2023 r. podlega w Polsce nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu, ponieważ przeniosła tam swoje centrum życiowych interesów, co zgodnie z umowami o unikaniu podwójnego opodatkowania oraz wewnętrznym prawem polskim przesądza o jej rezydencji podatkowej w Polsce.

Osoba przenosząca miejsce zamieszkania na terytorium Polski po dłuższym pobycie za granicą ma prawo do skorzystania z ulgi na powrót oraz wspólnego rozliczenia podatkowego z małżonkiem, pod warunkiem spełnienia określonych prawem warunków dotyczących rezydencji i obowiązku podatkowego.

Osobie przenoszącej miejsce zamieszkania do Polski po 31 grudnia 2021 r., przysługuje ulga na powrót pod warunkiem spełnienia kryteriów określonych w art. 21 ust. 43 ustawy o PIT, w tym nieprzerywanego zamieszkania za granicą oraz nieograniczonego obowiązku podatkowego w Polsce.

Emerytura uzyskana przez rezydenta Polski z Norwegii podlega opodatkowaniu w obu krajach, zgodnie z zasadą nieograniczonego obowiązku podatkowego oraz postanowieniami Konwencji polsko-norweskiej, przy czym zastosowanie metody proporcjonalnego zaliczenia pozwala na uniknięcie podwójnego opodatkowania tego dochodu.

Podatnik, który przeniósł miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej po dniu 31 grudnia 2021 r., spełniając ustawowe warunki, jest uprawniony do skorzystania z "ulgi na powrót", zwalniającej jego przychody z opodatkowania w określonym zakresie przez cztery następujące lata podatkowe.

Kwota wypłacona wnioskodawczyni jako beneficjentowi polisy ubezpieczeniowej zmarłego, zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 4 ustawy o PIT, nie podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym i nie jest wykazywana w PIT. Nie stanowi także spadku na gruncie ustawy o podatku od spadków i darowizn.

Podatnik będący rezydentem Arabii Saudyjskiej, mimo polskiego centrum interesów osobistych i gospodarczych, podlega w Polsce ograniczonemu obowiązkowi podatkowemu, z opodatkowaniem dochodów z zysków kapitałowych oraz z przychodów pasywnych ze źródeł polskich, w tym z dywidend i odsetek, z maksymalnym limitem stawki wynoszącym 5%.

Od dnia 12 grudnia 2023 r. podatnik jest uznawany za rezydenta podatkowego Rzeczypospolitej Polskiej, spełniając kryteria ośrodka interesów życiowych oraz przebywając w kraju dłużej niż 183 dni w roku podatkowym, co skutkuje nieograniczonym obowiązkiem podatkowym.