Zużycie energii elektrycznej przez spółkę magazynującą energię przed uzyskaniem koncesji nie podlega akcyzie; po uzyskaniu koncesji zużycie energii stanie się opodatkowane, a zwolnienie dla energii zużywanej na cele magazynowania nie znajduje zastosowania.

Zużycie energii elektrycznej przez podmiot przed uzyskaniem koncesji na magazynowanie energii nie podlega opodatkowaniu akcyzą, natomiast po jej uzyskaniu zużycie to staje się przedmiotem opodatkowania akcyzą. Energia zużywana na potrzeby własne magazynu energii elektrycznej nie korzysta ze zwolnienia podatkowego określonego w art. 30 ust. 6 uAKC.

Sprzedaż niezabudowanej działki przez Wnioskodawczynię nie podlega opodatkowaniu podatkiem VAT jako rozporządzanie majątkiem osobistym, a nie działalność gospodarcza w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o VAT. Brak przesłanek wykraczających poza zarząd majątkiem prywatnym.

Przychody z tytułu opłat abonamentowych za korzystanie z platformy cyfrowej, nie wynikające z udostępnienia czy przeniesienia praw autorskich, nie podlegają ograniczeniom wynikającym z art. 28j ust. 1 pkt 2 lit. e ustawy o CIT w zakresie estońskiego CIT.

Płatności dokonywane na rzecz zagranicznych dostawców za licencje użytkownika końcowego w modelu SaaS nie stanowią należności licencyjnych i nie podlegają opodatkowaniu podatkiem u źródła zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 1 ustawy o CIT, gdyż dotyczą jedynie użytkowania oprogramowania na własne potrzeby bez możliwości przenoszenia praw.

Zgodnie z §5 ust. 1 rozporządzenia Ministra Finansów w sprawie zwolnień od podatku akcyzowego, zużycie energii elektrycznej produkowanej przez jednostki samorządu terytorialnego z generatorów o mocy nieprzekraczającej 1 MW podlega zwolnieniu z akcyzy.

Nabycie oprogramowania end user i usług SaaS dla własnego użytku lub przez inne podmioty z grupy nie powoduje powstania obowiązku dokonania poboru podatku u źródła, gdyż nie nabywa się przy tym autorskich praw majątkowych, ani prawa użytkowania w zakresie, jaki wymagałby jego zryczałtowanego opodatkowania.

Wynagrodzenie za licencję użytkownika końcowego na korzystanie z oprogramowania nie rodzi obowiązku poboru podatku u źródła, jako że nie jest obejmowane katalogiem należności licencyjnych określonym w art. 21 ust. 1 pkt 1 ustawy o CIT.

Należności wypłacane za nabywane oprogramowanie end user oraz usługi SaaS przez Spółkę, które nie obejmują przeniesienia autorskich praw majątkowych, nie podlegają opodatkowaniu podatkiem u źródła zgodnie z art. 21 ust. 1 ustawy o CIT. Spółka nie ma obowiązku poboru zryczałtowanego podatku dochodowego od tych wypłat.

Należności z tytułu nabywania oprogramowania "end user" oraz usług SaaS, bez przeniesienia autorskich praw majątkowych, nie mieszczą się w zakresie przychodów opisanych w art. 21 ust. 1 ustawy o CIT, zwalniając spółkę z obowiązków płatnika określonych w art. 26 ust. 1 ustawy o CIT.

Nabycie oprogramowania end user i usług SaaS bez przeniesienia majątkowych praw autorskich nie rodzi obowiązku poboru podatku u źródła. Takie należności nie mieszczą się w przedmiotowym katalogu przychodów określonym w art. 21 ust. 1 ustawy o CIT.

Należności wypłacane przez Spółkę za nabycie oprogramowania end user oraz usług SaaS, nie skutkujące przeniesieniem autorskich praw majątkowych, nie stanowią przychodów z praw autorskich podlegających opodatkowaniu podatkiem u źródła zgodnie z art. 21 ust. 1 ustawy o CIT.

Nabycie oprogramowania end user oraz usług SaaS bez przeniesienia autorskich praw majątkowych nie rodzi obowiązku podatku u źródła zgodnie z art. 21 ust. 1 i art. 26 ust. 1 ustawy o CIT.

Należności wypłacane przez Spółkę z tytułu nabycia oprogramowania dla własnego użytku, bez przeniesienia praw autorskich, nie stanowią przychodów z praw autorskich podlegających podatkowi u źródła na podstawie art. 21 ust. 1 ustawy o CIT.

Należności z tytułu nabycia oprogramowania end user i usług SaaS, które nie obejmują przeniesienia praw autorskich, nie są przychodami, o których mowa w art. 21 ust. 1 CIT; zatem Spółka nie jest zobowiązana do poboru podatku u źródła zgodnie z art. 26 ust. 1 ustawy o CIT.

Należności z tytułu nabycia oprogramowania końcowego oraz usług SaaS, których zakup nie wiąże się z przeniesieniem autorskich praw majątkowych, nie stanowią przychodów wymienionych w art. 21 ust. 1 ustawy o CIT. W konsekwencji, na spółce nie ciąży obowiązek poboru podatku u źródła zgodnie z art. 26 ust. 1 ustawy o CIT.

Wypłata wynagrodzenia na rzecz dostawcy zagranicznego za licencję użytkownika końcowego na oprogramowanie nie podlega opodatkowaniu podatkiem u źródła na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 1 ustawy o CIT, z uwagi na brak przeniesienia praw autorskich bądź licencyjnych uprawnień w sensie prawnym.

Wynagrodzenie za licencję użytkownika końcowego nabytego oprogramowania komputerowego użytkowanego wyłącznie do własnych celów Spółki nie podlega opodatkowaniu u źródła zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 1 ustawy o CIT, gdyż nie stanowi należności z tytułów praw autorskich czy pokrewnych.

Wynagrodzenie z tytułu licencji użytkownika końcowego na oprogramowanie komputerowe, nie stanowi dochodu z praw licencyjnych w rozumieniu art. 21 ust. 1 pkt 1 ustawy o CIT i tym samym nie powoduje obowiązku poboru zryczałtowanego podatku dochodowego u źródła.

Należności wypłacane przez Spółkę za Licencje użytkownika końcowego (EUL) na Oprogramowanie nie stanowią należności licencyjnych w rozumieniu art. 21 ust. 1 pkt 1 ustawy o CIT i nie podlegają opodatkowaniu podatkiem u źródła w Polsce.

Należności z tytułu nabycia przez spółkę oprogramowania użytkownika końcowego oraz usług SaaS, które nie przenoszą praw autorskich, nie stanowią przychodu z praw autorskich w rozumieniu art. 21 ust. 1 ustawy o CIT, zwalniając tym samym spółkę z obowiązku poboru podatku u źródła.

Wynagrodzenie z tytułu nabycia licencji użytkownika końcowego nie stanowi należności licencyjnych, a tym samym nie rodzi obowiązku poboru podatku u źródła w rozumieniu art. 21 ust. 1 pkt 1 ustawy o CIT.

Wynagrodzenie uiszczane za licencję użytkownika końcowego oprogramowania komputerowego nie stanowi należności licencyjnych w rozumieniu art. 21 ust. 1 pkt 1 ustawy CIT, co wyklucza obowiązek poboru podatku u źródła w Polsce.

Uznanie dostawy towarów, na rzecz Pośrednika realizowanej przez Spółkę, za wewnątrzwspólnotową dostawę towarów, która przy spełnieniu warunków wynikających z art. 42 ustawy o VAT, będzie podlegać w Polsce opodatkowaniu stawką VAT 0% oraz uznania zgromadzonych przez Spółkę dokumentów za dokumentację uprawniającą do zastosowania stawki 0% VAT.