Saldo Dodatnie wynikające z systemu wsparcia aukcyjnego OZE uznaje się za pośredni koszt uzyskania przychodu podatkowego, którego moment uznania przypada na koniec 3-letniego okresu rozliczeniowego, zgodnie z art. 15 ust. 1 oraz ust. 4d ustawy o CIT, bazując na ostatecznym rozliczeniu sprzedaży energii elektrycznej.

Saldo Dodatnie powstałe w wyniku różnicy między ceną aukcyjną a rynkową energii elektrycznej, kwalifikuje się jako pośredni koszt uzyskania przychodu w rozumieniu art. 15 ust. 1 CIT, rozpoznawany w momencie ostatecznego rozliczenia 3-letniego okresu wsparcia, niezależnie od bieżących miesięcznych raportów generowanych przez wytwórcę.

Kwota Salda Dodatniego, jako koszt uzyskania przychodu zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o CIT, powinna być uznana za koszt podatkowy w momencie ostatecznego ustalenia jego wysokości po zakończeniu okresu rozliczeniowego w systemie wsparcia OZE.

Saldo Dodatnie z tytułu aukcyjnego systemu wsparcia powinno być uznawane za koszt uzyskania przychodu po jego definitywnym ustaleniu w okresie 3-letniego rozliczenia, stanowiąc koszt pośredni.

Kwota Salda Dodatniego, ustalona po ostatecznym rozliczeniu sprzedaży energii w systemie OZE, stanowi koszt uzyskania przychodu podatkowego o charakterze pośrednim, rozpoznawany na zakończenie danego okresu rozliczeniowego zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o CIT.

Saldo Dodatnie, wynikające z różnicy między cenami rynkowymi a aukcyjnymi w kontekście energii elektrycznej OZE, stanowi dla Spółki koszt uzyskania przychodu (koszt pośredni), który należy rozpoznać po zakończeniu całego okresu rozliczeniowego, na podstawie ostatecznych danych Operatora.

Kwota Salda Dodatniego, będąca rezultatem różnic cenowych energii elektrycznej w systemie aukcyjnym OZE, stanowi koszt uzyskania przychodu dopiero po zakończeniu każdego okresu rozliczeniowego, gdy uzyskane są dane ostateczne i niezmienne od operatora X.

Kwota Salda Dodatniego, ustalona na podstawie ostatecznego rozliczenia, stanowi koszt uzyskania przychodu dla podatnika w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy o CIT i powinna być rozpoznawana po zakończeniu 3-letniego okresu rozliczeniowego.

Saldo Dodatnie w ramach systemu odbioru energii elektrycznej OZE jest kosztem uzyskania przychodu w podatku CIT. Może być rozpoznane w zakończeniu pełnego okresu rozliczeniowego jako koszt pośredni, gdyż ostateczna wartość rozliczenia jest wiążąca dla księgowania i uznania za koszt podatkowy.

Saldo Dodatnie, stanowiące różnicę między rynkowymi a aukcyjnymi cenami energii, traktowane jako koszt pośredni, powinno być uznane za koszt uzyskania przychodu w wyniku ostatecznego 3-letniego rozliczenia, zgodnie z art. 15 ust. 1 oraz ust. 4d ustawy o CIT.

Kwota Salda Dodatniego z aukcyjnego systemu wsparcia OZE stanowi kosz uzyskania przychodu i powinna być rozpoznawana po zakończeniu okresu rozliczeniowego, w którym to uzyskano ostateczne dane dotyczące rozliczeń.

Saldo Dodatnie powstałe z aukcyjnej sprzedaży energii elektrycznej, uznawane jest za pośredni koszt uzyskania przychodu, rozpoznawany po zakończeniu 3-letniego okresu rozliczeniowego, pod warunkiem ostatecznego potwierdzenia jego wartości.

W systemie podatku dochodowego od osób prawnych, Saldo Dodatnie stanowi koszt uzyskania przychodu podlegający rozpoznaniu po zakończeniu 3-letniego okresu rozliczeniowego, co pozwala na jego klasyfikację jako koszt pośredni, niezależnie od miesięcznych raportów do organu rozliczeniowego. Interpretacja gwarantuje stabilność podatnika w ramach aukcyjnego systemu wsparcia OZE.

Kwota Salda Dodatniego wynikająca z uczestnictwa w systemie aukcyjnym wsparcia OZE powinna być ujęta jako koszt uzyskania przychodu po zakończeniu okresu rozliczeniowego zgodnie z ostatecznym potwierdzeniem od Zarządcy Rozliczeń. Definitywność i ostateczność rozliczenia tego kosztu następuje z końcem 3-letniego okresu rozliczeniowego.

Saldo Dodatnie, wynikające z systemu aukcyjnego wsparcia, jest uznawane za koszty uzyskania przychodu w momencie jego księgowego rozliczenia jako zobowiązania, po zakończeniu 3-letniego okresu rozliczeniowego, zgodnie z art. 15 ust. 4d ustawy o CIT.

Kwota Salda Dodatniego, wynikająca z aukcji OZE, stanowi koszt uzyskania przychodu jako koszt pośredni rozpoznany po zakończeniu 3-letniego okresu rozliczeniowego na podstawie ostatecznych danych księgowych.

Kwota Salda Dodatniego wynikająca z rozliczeń w aukcyjnym systemie wsparcia OZE, po zakończeniu trzyletniego okresu rozliczeniowego, stanowi koszt uzyskania przychodu w CIT, uznany w księgach rachunkowych jako zobowiązanie wobec Zarządcy Rozliczeń (B.), i kwalifikuje się jako koszt pośredni w rozumieniu ustawy o CIT.

Kwota stanowiąca Saldo Dodatnie, zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o CIT, jest uznawana za koszt uzyskania przychodu po zakończeniu pełnego okresu rozliczeniowego, jako koszt pośredni niepowiązany bezpośrednio z uzyskanymi przychodami, lecz związany z całą działalnością gospodarczą podatnika w systemie aukcyjnego wsparcia.

Podatek od nieruchomości, ustalony decyzją w 2025 roku za lata 2020-2025, stanowi koszt uzyskania przychodów rozliczany w roku podatkowym 2025, zgodnie z zasadą poniesienia kosztu, w tym dniem wydania decyzji przez organ.

Podatek u źródła zapłacony przez płatnika może zostać zaliczony do kosztów uzyskania przychodów, jeśli spełnia przesłanki art. 15 ust. 1 ustawy o CIT, niezależnie od istnienia klauzuli ubruttowienia w umowie, a potrącenie tego kosztu następuje w dacie jego faktycznego poniesienia.

Podatek u źródła zapłacony przez płatnika w wyniku korekty rozliczeń może zostać zaliczony do kosztów uzyskania przychodów zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o CIT, a jego ujęcie jako koszt pośredni następuje w momencie jego poniesienia, nawet przy braku klauzuli ubruttowienia w umowach.

Wydatki poniesione na przełożenie wodociągu w nowy ślad stanowią koszty modernizacji istniejącego środka trwałego, a zatem nie mogą być jednorazowo zakwalifikowane jako koszty uzyskania przychodów, lecz winny zwiększać wartość początkową tego środka trwałego zgodnie z art. 16g ust. 13 ustawy o CIT.

Zapłata podatku u źródła przez spółkę, wynikająca z dokonanych korekt rozliczeń, spełnia przesłanki zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów jako koszt pośredni, potrącalny w dacie jego poniesienia zgodnie z art. 15 ust. 1 i 4d ustawy o CIT.

Wypłaty dokonywane na rzecz zagranicznego kontrahenta z tytułu nabycia uprawnień do emisji CO2 nie podlegają podatkowi u źródła, a koszty nabycia tych uprawnień są kosztem uzyskania przychodu z chwilą ich umorzenia, co odzwierciedla bezpośredni związek z osiąganymi przychodami.