Przychody uzyskiwane przez Spółkę z tytułu świadczenia usług w modelu SaaS, polegających na udostępnianiu oprogramowania, kwalifikują się jako przychody z udzielenia licencji na oprogramowanie i zatem powinny zostać uznane za przychody z zysków kapitałowych zgodnie z art. 7b ust. 1 pkt 6 ustawy o CIT.
Wynagrodzenie wypłacane za korzystanie z programu komputerowego na podstawie licencji użytkownika końcowego, bez przeniesienia autorskich praw majątkowych, nie mieści się w zakresie art. 21 ust. 1 pkt 1 ustawy o CIT i nie podlega opodatkowaniu u źródła w Polsce.
Wynagrodzenie z tytułu zakupu licencji użytkownika końcowego na oprogramowanie nie stanowi przychodu objętego art. 21 ust. 1 pkt 1 CIT, wobec czego nie rodzi obowiązku poboru podatku u źródła przy wypłacie takich należności zagranicznemu dostawcy.
Działalność spółki w ramach projektu, co do zasady, stanowi działalność badawczo-rozwojową, uprawniającą do ulgi podatkowej na podstawie art. 18d ustawy o CIT, a ponoszone koszty wynagrodzeń, materiałów oraz odpisy amortyzacyjne od licencji są uznane za koszty kwalifikowane, jeśli spełniają wymogi ustawowe.
Dochód osiągany przez wnioskodawcę ze sprzedaży i licencjonowania oprogramowania kwalifikującego się jako kwalifikowane prawo własności intelektualnej podlega opodatkowaniu preferencyjną stawką 5% zgodnie z art. 30ca ust. 1 ustawy o PIT, o ile działalność spełnia kryteria działalności badawczo-rozwojowej.
Faktury zaliczkowe powinny odzwierciedlać wartość usług przypadającą na odpowiedni okres rozliczeniowy. Zmiana umowy wpływająca na przyszłe wynagrodzenie nie wymaga korekty faktur zaliczkowych, a ostatnia faktura zaliczkowa zamykająca całą transakcję powinna zawierać numery poprzednich faktur dotyczących tego okresu rozliczeniowego.
Licencje przewidziane do użytkowania ponad rok należy traktować jako wartości niematerialne i prawne na gruncie ustawy CIT, amortyzowane przez co najmniej 60 miesięcy. Licencje z okresem krótszym niż rok nie podlegają amortyzacji jako wartości niematerialne i prawne. Strata z niezamortyzowanej wartości licencji może być uznana za koszt uzyskania przychodów.
Otrzymanie przez spółkę nieodpłatnej licencji niewyłącznej od użytkowników platformy stanowi przychód z tytułu nieodpłatnego świadczenia w rozumieniu art. 12 ust. 1 pkt 2 ustawy o CIT. Przychód ten wynika z korzyści ekonomicznych uzyskanych przez spółkę bez świadczenia wzajemnego przez użytkowników.
Dochód osiągnięty z tytułu sprzedaży licencji na programy komputerowe, tworzone w ramach działalności badawczo-rozwojowej, jest uprawniającym do zastosowania 5-procentowej stawki podatkowej ulgi IP Box, pod warunkiem spełnienia wymogów ewidencyjnych przewidzianych przepisami ustawy PIT.
Licencja użytkownika końcowego na oprogramowanie, nieprzenosząca praw autorskich, nie stanowi należności licencyjnych w rozumieniu art. 21 ust. 1 pkt 1 ustawy o CIT, co wyklucza obowiązek poboru podatku u źródła od wypłat na rzecz zagranicznego dostawcy.
Za koszty kwalifikowane uznaje się wydatki na surowce i materiały związane z działalnością badawczo-rozwojową, co uprawnia do ulgi B+R zgodnie z art. 26e ustawy o PIT. Wydatek na nabycie licencji niewyłącznej na know-how nie stanowi kosztu kwalifikowanego w myśl art. 26e ust. 2 pkt 2 ustawy o PIT.
Opłaty za licencje użytkownika końcowego na oprogramowanie umożliwiające jedynie korzystanie na własne potrzeby, nie stanowią wynagrodzeń podlegających obowiązkowi poboru podatku u źródła, w rozumieniu art. 21 ust. 1 pkt 1 ustawy o CIT.
Wynagrodzenie za usługi organizacji loterii, w tym opłaty związane z kosztami bezpośrednio dotyczącymi loterii, podlega opodatkowaniu podatkiem VAT. Transfer środków finansowych na pokrycie kosztów nagród nie stanowi świadczenia podlegającego VAT, jeśli nie przenoszone jest prawo do rozporządzania nimi jak właściciel.
Podatnik prawidłowo alokuje odpisy amortyzacyjne od nabytego patentu, dzieląc je pomiędzy przychody z zysków kapitałowych i inne źródła, zgodnie z adekwatnym kluczem alokacji, w sytuacji gdy przypisanie kosztów bezpośrednio do źródeł przychodów nie jest możliwe (art. 15 ust. 2 i 2b CIT).
Działalność Wnioskodawcy, obejmująca twórcze i systematyczne projekty prowadzące do zwiększenia wiedzy i nowych zastosowań, stanowi działalność badawczo-rozwojową zgodnie z art. 4a pkt 26 UPDOP. Ponoszone w jej ramach koszty mogą być uznane za kwalifikowane do ulgi badawczo-rozwojowej, zgodnie z art. 18d UPDOP.
Spółka prowadząca działalność badawczo-rozwojową związaną z tworzeniem oprogramowania jest uprawniona do stosowania preferencyjnej stawki 5% podatku CIT w ramach ulgi IP Box, w zakresie dochodów z licencji na kwalifikowane prawa własności intelektualnej, przy spełnieniu warunków określonych w art. 24d ustawy o CIT.
Wynagrodzenie płacone za korzystanie z licencji użytkownika końcowego do oprogramowania oraz za dostęp do baz danych, ograniczone do użytku wewnętrznego, nie podlega opodatkowaniu podatkiem u źródła. Natomiast wynagrodzenie za dostęp do oprogramowania SaaS, umożliwiające użytkowanie przestrzeni dyskowej, stanowi należność za użytkowanie urządzeń przemysłowych, podlegającą opodatkowaniu.
Wypłaty z tytułu Licencji użytkownika końcowego na rzecz zagranicznego dostawcy oprogramowania nie mieszczą się w zakresie art. 21 ust. 1 pkt 1 ustawy o CIT i nie powodują obowiązku poboru podatku u źródła, z uwagi na brak transferu majątkowych praw autorskich.
Płatności dokonywane przez spółkę na rzecz zagranicznego dostawcy z tytułu licencji użytkownika końcowego na oprogramowanie nie generują obowiązku poboru zryczałtowanego podatku dochodowego jako należność licencyjna, gdyż nie obejmują przekazania majątkowych praw autorskich, zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 1 ustawy o CIT.
Przychody uzyskiwane z wyświetlania reklam w aplikacjach mobilnych nie kwalifikują się jako dochód z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, przez co nie podlegają preferencyjnej 5% stawce opodatkowania zgodnie z art. 30ca ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Koszt nabycia licencji oraz prace wdrożeniowe, o ile są niezbędne do uruchomienia i funkcjonalnego wykorzystania oprogramowania, stanowią podstawę wartości początkowej amortyzowanej wartości niematerialnej i prawnej, zgodnie z art. 16b ust. 1 pkt 5 i art. 16g ust. 3 ustawy o CIT.
Umowa licencyjna końcowego użytkownika, ograniczająca się do prawa użytkowania oprogramowania bez przeniesienia praw autorskich, nie stanowi należności licencyjnych na gruncie art. 21 ust. 1 pkt 1 ustawy o CIT, co wyłącza obowiązek poboru podatku u źródła.
Działalność polegająca na opracowaniu nowego produktu technologicznego spełnia kryteria B+R w rozumieniu art. 18d CIT, uprawniające do ulgi. Dochody z kwalifikowanego IP (oprogramowania) mogą być opodatkowane preferencyjnie, pod warunkiem właściwego wyodrębnienia przychodów i kosztów związanych z prawem IP.