Umorzone wierzytelności z tytułu kredytu mieszkaniowego mogą podlegać zaniechaniu poboru podatku dochodowego, jeśli spełnione są przesłanki określone w rozporządzeniu; natomiast zwrot kosztów procesowych jest podatkowo neutralny do faktycznie poniesionej wartości tych kosztów, patomiast nadwyżka tej kwoty stanowi przychód.
Zwrot nienależnie pobranych przez bank świadczeń pieniężnych, wynikający z sądowego stwierdzenia nieważności umowy kredytowej, wraz z odsetkami za opóźnienie, nie stanowi przychodu w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i jest wolny od opodatkowania tym podatkiem.
Zbycie wierzytelności z tytułu kredytu hipotecznego zaciągniętego na cele mieszkaniowe, spełniającego przesłanki rozporządzenia Ministra Finansów, może podlegać zaniechaniu poboru podatku dochodowego, nawet jeśli lokal był czasowo użytkowany na cele gospodarcze, o ile głównym celem kredytu było zaspokojenie potrzeb mieszkaniowych.
Wynagrodzenie dodatnie typu earn-out w umowach sprzedaży udziałów kwalifikuje się jako pośredni koszt uzyskania przychodów zgodnie z art. 15 ust. 4d CIT. W zbyciu udziałów w celu umorzenia koszty nabycia są rozpoznawalne podatkowo, lecz strata nie jest generowana, niepowiązana z art. 12 ust. 4 pkt 3 CIT.
Wartość pozostałej kwoty roszczenia ponad roszczenie banku oraz zwrócone koszty zastępstwa procesowego nie stanowią przysporzenia majątkowego podlegającego opodatkowaniu. Zwrot odsetek, z którymi wiązała się ulga, wymaga jednak ich doliczenia do dochodu.
Kwoty uzyskane przez podatnika w wyniku ugody z bankiem, będące zwrotem poniesionych wcześniej wydatków, nie stanowią przychodu podatkowego w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, gdyż nie prowadzą do definitywnego przysporzenia majątkowego.
Zwrot nadpłaty kredytu hipotecznego oraz wypłata kwoty dodatkowej w ramach ugody z bankiem, które stanowią zwrot wcześniej wpłaconych środków, nie powodują powstania przychodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.
Zawarta z bankiem ugoda skutkująca umorzeniem części kapitału kredytu hipotecznego stanowi przychód podatkowy z nieodpłatnych świadczeń, ale mieści się w zakresie rozporządzenia MF o zaniechaniu poboru podatku, co czyni go neutralnym fiskalnie.
Kwota dodatkowa wypłacona na podstawie ugody, stanowiąca zwrot nadpłaconych rat kapitałowo-odsetkowych, nie stanowi przychodu w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a zatem nie podlega opodatkowaniu. Jest to wyłącznie forma zwrotu wpłat dokonanych w związku z obsługą kredytu.
Ustalono, że wypłata kwoty dodatkowej stanowiącej zwrot nadpłat na rzecz banku na podstawie ugody nie stanowi opodatkowanego przychodu podatkowego. Ponadto, z uwagi na spełnienie warunków rozporządzenia Ministra Finansów, umorzenie części kredytu korzysta z zaniechania poboru podatku dochodowego od osób fizycznych.
Zaniechanie poboru podatku dochodowego od wartości umorzenia zadłużenia wynikającego z kredytu stosuje się wyłącznie do tej części, która została zaciągnięta na cele mieszkaniowe, zgodnie z warunkami określonymi w art. 21 ust. 25 pkt 1 ustawy o PIT oraz rozporządzeniu Ministra Finansów z dnia 11 marca 2022 r. Zaniechanie nie obejmuj części kredytu przeznaczonej na spłatę linii debetowej i inne cele
Umorzenie kredytu mieszkaniowego związanego z nabyciem lokalu mieszkalnego może korzystać z zaniechania poboru podatku od przychodów, o ile spełnia warunki określone w rozporządzeniu, z wyłączeniem części kredytu dotyczącej nabycia miejsca postojowego, które nie jest związane z zaspokajaniem potrzeb mieszkaniowych.
Wypłata kwoty dodatkowej na podstawie ugody dotyczącej kredytu indeksowanego kursem CHF nie stanowi przychodu w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i nie podlega opodatkowaniu, a także wyłącza zastosowanie Rozporządzenia Ministra Finansów ze względu na brak przekształcenia jej w przychód podatkowy.
Zaniechanie poboru podatku dochodowego dotyczy umorzonych wierzytelności z tytułu kredytu mieszkaniowego, jeżeli kredyt zaciągnięto na cele mieszkaniowe, przed 2015 r. oraz spełnia wszystkie wymagane warunki ustawowe i rozporządzenia MF z 11 marca 2022 r.
Umorzenie wierzytelności kredytowej zaciągniętej na cele mieszkaniowe uprawnia do zaniechania poboru podatku dochodowego, pod warunkiem spełnienia określonych przesłanek, zaś zwrot środków, stanowiący korektę nadpłaconego kredytu, nie stanowi przychodu podatkowego osoby fizycznej.
Umorzenia kredytów oraz zwrot środków ujętych wcześniej jako koszty uzyskania przychodów w działalności gospodarczej stanowią przychody podatkowe opodatkowane ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych, jako że są związane z działalnością gospodarczą wnioskodawcy.
Zawarcie ugody sądowej skutkującej zwrotem wcześniejszych wpłat oraz kosztów procesowych na rzecz wnioskodawczyni, a także umorzeniem kredytu, nie powoduje konieczności zapłaty podatku dochodowego. Zwrot wcześniejszych wpłat i kosztów jest neutralny podatkowo, zaś umorzenie kredytu korzysta z ulgi przewidzianej w Rozporządzeniu Ministra Finansów, pod warunkiem spełnienia określonych przesłanek.
Kwota zwrócona przez bank jako nadpłacone raty kredytu nie stanowi przychodu podatkowego w rozumieniu art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, gdyż nie prowadzi do przysporzenia majątkowego po stronie podatnika.
Otrzymanie kwoty dodatkowej z ugody z bankiem oraz zwrotu kosztów sądowych nie stanowi przychodu podatkowego w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tym samym nie rodzi obowiązku zapłaty podatku dochodowego, jeżeli kwoty te nie przekraczają wcześniej poniesionych nakładów.
Wypłata kwoty wynikającej z ugody między kredytobiorcą a bankiem, dotyczącej rozliczenia kredytu hipotecznego indeksowanego do CHF, nie stanowi przychodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym, jeżeli nie przewyższa sumy już dokonanych spłat rat kredytu lub kosztów procesu sądowego.
Umorzenie zadłużenia kredytowego stanowi przychód podatkowy, chyba że spełnione są warunki z rozporządzenia o zaniechaniu poboru podatku dla kredytów mieszkaniowych. Wypłata dodatkowej kwoty wynikająca z rozliczenia nieważnej umowy kredytowej oraz zwrot części kosztów sądowych są neutralne podatkowo.
Otrzymane przez podatnika zwroty świadczeń nienależnych oraz odsetki ustawowe za opóźnienie związane z nieterminową wypłatą takich należności nie stanowią przychodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.
Umorzenie części kredytu hipotecznego przez bank rodzi przychód z nieodpłatnych świadczeń podlegający zaniechaniu poboru podatku dochodowego; natomiast zwrot nadpłaty kredytu przez bank nie generuje przychodu podatkowego. Zatem kredytobiorcy, którzy zawarli ugodę z bankiem, nie są zobowiązani do zapłaty podatku dochodowego od uzyskanych świadczeń.
Zwrot nadpłaconych rat kredytowych, otrzymany na podstawie ugody, nie stanowi przychodu podatkowego w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, gdyż nie zwiększa aktywów podatnika w sposób definitywny i nie podlega opodatkowaniu.