Zwrot środków wpłaconych wcześniej jako raty kredytowe oraz zwrot kosztów zastępstwa procesowego, uzyskane w wyniku ugody z bankiem, nie stanowią przychodu w rozumieniu art. 11 ust. 1 UPDOF i są neutralne podatkowo.

Kwota zwrotu wynikająca z ugody bankowej, stanowiąca zwrot nadpłaconych rat kredytu, nie jest przychodem podatkowym w rozumieniu art. 11 ust. 1 ustawy PIT i nie podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Zwrot środków pieniężnych z tytułu nadpłaty i innych kwot w związku z ugodą bankową nie stanowi przychodu w rozumieniu art. 11 ust. 1 PDOF, gdyż nie powoduje przysporzenia majątkowego, zatem nie podlega opodatkowaniu ani wykazaniu w PIT-11.

Umorzenie wierzytelności kredytowej, zaciągniętej na cele mieszkaniowe, skutkuje powstaniem przychodu podatkowego. Jednakże, w części odpowiadającej wydatkom faktycznie poniesionym na cele mieszkaniowe, możliwe jest zaniechanie poboru podatku na podstawie rozporządzenia Ministra Finansów. Wyłączenie obejmuje koszty związane z ubezpieczeniem spłaty kredytu, od których należy uiścić podatek dochodowy

Kwota otrzymana w wyniku ugody jako zwrot nadpłaconych rat kredytu nie stanowi przychodu podatkowego w rozumieniu art. 11 ust. 1 Ustawy o PDOF, gdyż nie jest definitywnym przysporzeniem majątkowym.

Zwolnienie z długu w ramach umowy konsolidacyjnej stanowi opodatkowany przychód z innych źródeł, zgodnie z art. 20 ust. 1 ustawy o PIT, chyba że spełnione są warunki rozporządzenia o zaniechaniu poboru. Zwrot kosztów w ramach ugody nie jest przychodem podatkowym.

Zwrot nadpłaconych rat kredytu hipotecznego, dokonany na podstawie ugody z bankiem, nie stanowi przychodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, gdyż nie ma charakteru definitywnego przysporzenia majątkowego.

Zwrot środków z tytułu nadpłaty kredytu w ramach ugody bankowej, wykonywanej przez jednego z kredytobiorców, nie stanowi dla współkredytobiorców, którzy nie ponosili kosztów rat kredytowych, przychodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Wypłata kwoty 40 000 zł w części 28 106,25 zł z ugody z bankiem nie skutkuje powstaniem przychodu podatkowego, gdyż jest ekwiwalentem wcześniejszych nakładów, a pozostała część, dotycząca odsetek ustawowych, podlega zwolnieniu z opodatkowania na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 95b ustawy o PIT. Umorzenie kredytu z zastosowaniem zaniechania poboru podatku jest prawidłowe.

Zwrot niesłusznie zapłaconych na rzecz banku środków nie stanowi przychodu podatkowego w rozumieniu ustawy PIT; jest sytuacją neutralną podatkowo i nie podlega zwolnieniu zawartemu w Rozporządzeniu Ministra Finansów dotyczącym zaniechania poboru podatku od dochodów związanych z kredytem hipotecznym.

Zwrot środków pieniężnych wpłaconych bankowi na poczet spłaty kredytu mieszkaniowego w ramach ugody nie stanowi przychodu podatkowego na gruncie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, gdyż takie środki są zwrotem nienależnych wpłat, nieprowadzącym do wzrostu majątku, lecz nie mieści się w pojęciu zaniechania poboru podatku.

Zwrot środków pieniężnych przez bank, będący wynikiem przewalutowania kredytu hipotecznego z CHF na PLN, który stanowi zwrot nadpłaconych rat kapitałowo-odsetkowych, nie jest przychodem podlegającym opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, ponieważ nie powoduje wystąpienia definitywnego przysporzenia majątkowego.

Umorzenie wierzytelności z tytułu kredytu hipotecznego, zgodnie z rozporządzeniem Ministra Finansów, skutkuje zaniechaniem poboru podatku dochodowego. Natomiast zwrot nadpłaconego kredytu nie generuje opodatkowanego przychodu, czyniąc zaliczenie tej kwoty do dochodu niemożliwym.

Kwota 90 000 zł otrzymana z tytułu ugody sądowej, stanowiąca zwrot uprzednio wpłaconych przez kredytobiorcę nadwyżek kredytowych, nie jest przychodem podatkowym w rozumieniu art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i jako taka nie podlega opodatkowaniu tym podatkiem.

Umorzenie wierzytelności z tytułu kredytu konsolidacyjnego, wynikające z ugody pozasądowej, stanowi przychód z innych źródeł, opodatkowany zgodnie z miejscem rezydencji podatkowej odbiorcy; nie ma zastosowania zaniechanie poboru podatku określone w rozporządzeniu Ministra Finansów z dnia 11 marca 2022 r.

Otrzymanie przez wnioskodawcę zwrotu nadpłaty oraz kwoty dodatkowej z tytułu ugody z bankiem nie stanowi przychodu w rozumieniu ustawy z 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, wobec czego nie podlega opodatkowaniu.

Zasądzona kara umowna podlega opodatkowaniu jako przychód z innych źródeł, nie korzysta ze zwolnień od podatku dochodowego. Zwrot kosztów procesu wolny jest od podatku. Odsetki od kary umownej są opodatkowane, co uzasadnia wystawienie PIT-11 na całość wygranej.

Zwrot nadpłaconych rat kredytowych przez bank, wynikający z unieważnienia umów kredytowych z powodu abuzywności postanowień, nie stanowi przychodu podatkowego, niezależnie od kwot uzyskanych w ramach ugody sądowej, gdyż nie prowadzi do przysporzenia majątkowego po stronie podatnika.

Kwota dodatkowa wypłacona podatniczce na mocy ugody z bankiem w związku z kredytem hipotecznym z klauzulą abuzywną nie stanowi przychodu podatkowego, gdyż stanowi zwrot nadpłaconych środków, nie kreując przysporzenia majątkowego, którego opodatkowanie wymaga ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zwrot przez bank nienależnej kwoty w ramach ugody, stanowiący zwrot własnych środków Kredytobiorcy, jest neutralny podatkowo i nie powoduje powstania przychodu do opodatkowania w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Kwota 62.000,00 zł otrzymana na skutek ugody nie stanowi przychodu podatkowego, gdyż nie zwiększa majątku podatników powyżej sumy wcześniej nadpłaconych rat kredytu, a zatem nie podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Zwrot kwoty umowy kapitałowo-odsetkowej na mocy ugody z bankiem, będący zwrotem wpłaconej do tej pory kwoty, nie stanowi przychodu podatkowego w rozumieniu art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zwrot środków dokonany przez Bank na podstawie ugody stanowi zwrot wcześniej wpłaconych przez Kredytobiorcę środków i nie kreuje przysporu majątkowego w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tym samym nie rodzi konieczności zapłaty podatku dochodowego.

Korekta rentowności polegająca na przekazywaniu kwot pieniężnych między podmiotami, bez związku z konkretnymi transakcjami towarowymi lub usługowymi, nie stanowi czynności podlegającej opodatkowaniu VAT, zgodnie z art. 5 ust. 1 i art. 8 ust. 1 ustawy o VAT.