Umorzenie zadłużenia z tytułu kredytu hipotecznego denominowanego w walucie obcej, zaciągniętego na cele mieszkaniowe, podlega zwolnieniu z podatku dochodowego od osób fizycznych, nawet jeśli nieruchomość wykorzystywana była częściowo na wynajem, pod warunkiem spełnienia ustawowych kryteriów.
Umorzenie części kredytu hipotecznego podlega zaniechaniu poboru podatku zgodnie z rozporządzeniem Ministra Finansów, za wyjątkiem kwot związanych z kosztami ubezpieczenia, które nie korzystają z takiego zaniechania i podlegają opodatkowaniu jako przychód z innych źródeł.
Podatnik faktycznie pokrywający koszty spłaty kredytu zaciągniętego przed 1 stycznia 2007 r. na cele mieszkaniowe, który stał się jedynym właścicielem nieruchomości, ma prawo korzystać z ulgi odsetkowej zgodnie z art. 26b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jeśli spełnia pozostałe wymogi formalne i nie było przerwy w spełnianiu przesłanek.
Umorzenie wierzytelności z tytułu kredytu refinansowego częściowo przeznaczonego na spłatę kredytu mieszkaniowego może podlegać zaniechaniu poboru podatku dochodowego, o ile wartość umorzenia odpowiada kwocie kredytu pierwotnie zaciągniętego na cele mieszkaniowe zgodnie z warunkami określonymi w rozporządzeniu Ministra Finansów.
Kwota otrzymana w wyniku ugody jako zwrot nadpłaconych rat kredytu nie stanowi przychodu podatkowego w rozumieniu art. 11 ust. 1 Ustawy o PDOF, gdyż nie jest definitywnym przysporzeniem majątkowym.
Zwrot środków pieniężnych otrzymany w wyniku ugody sądowej, będący wyrównaniem nienależnie wpłaconych kwot, nie stanowi przychodu podatkowego, gdyż nie powoduje faktycznego przyrostu majątkowego u podatnika w rozumieniu art. 11 ustawy o PIT.
Umorzenie wierzytelności z tytułu kredytu hipotecznego zaciągniętego na dwie inwestycje mieszkaniowe nie kwalifikuje się do zaniechania poboru podatku dochodowego na podstawie rozporządzenia Ministra Finansów, a uzyskane z tego tytułu przychody podlegają opodatkowaniu jako przychody z innych źródeł.
Kwota 50.000 zł otrzymana przez podatnika w wyniku ugody z bankiem, jako zwrot świadczenia nienależnego, nie stanowi przychodu w rozumieniu przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i nie podlega opodatkowaniu.
Zwrot środków z unieważnionego kredytu hipotecznego nie stanowi przychodu podlegającego opodatkowaniu, gdyż nie dochodzi do realnego przysporzenia majątkowego z ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W takiej sytuacji przepisy o zaniechaniu poboru podatku nie mają zastosowania.
Otrzymane odsetki ustawowe za opóźnienie w ramach ugody z bankiem, związane ze świadczeniami niepodlegającymi opodatkowaniu, korzystają ze zwolnienia podatkowego zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 95b ustawy o PIT, a zwrot nadpłaconej kwoty kredytu nie generuje dochodu podlegającego opodatkowaniu.
Umorzenie wierzytelności w wyniku potrącenia nie stanowi przychodu podatkowego, zaś zwrot kosztów zastępstwa procesowego nie rodzi obowiązku podatkowego, gdyż nie przewyższa faktycznie poniesionych wydatków.
Zwrot środków pieniężnych otrzymany w drodze ugody z Bankiem stanowi nienależne świadczenie i jako taki nie generuje przychodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych zgodnie z ustawą o podatku dochodowym od osób fizycznych, gdyż nie powoduje przysporzenia majątkowego.
Zwrot nadpłaty rat kapitałowo-odsetkowych nie stanowi przychodu podatkowego, lecz podatnik jest zobowiązany do doliczenia odliczonych ulg odsetkowych w przypadku ich zwrotu, zgodnie z art. 45 ust. 3a ustawy o PIT.
Umorzenie kredytu hipotecznego nie podlega zaniechaniu poboru podatku dochodowego w pełni; zwolnienie zastosuje się jedynie do części kredytu przeznaczonej na zakup i remont nieruchomości, zgodnie z rozporządzeniem MF z 11.03.2022 r.
Umorzenie kredytu hipotecznego zaciągniętego na remont domu, jeśli spełnia warunki wskazane w Rozporządzeniu Ministra Finansów z dnia 11 marca 2022 r., nie podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, z uwagi na zaniechanie poboru podatku dochodowego od określonych przychodów związanych z kredytem mieszkaniowym.
Umorzenie części kredytu hipotecznego zaciągniętego przed 15 stycznia 2015 roku na cele mieszkaniowe, zabezpieczonego hipotecznie, realizowanego na jedną inwestycję i nieobjętego wcześniejszym zwolnieniem, może korzystać z zaniechania poboru podatku dochodowego zgodnie z Rozporządzeniem Ministra Finansów z dnia 11 marca 2022 roku.
Umorzenie wierzytelności z tytułu kredytu hipotecznego zaciągniętego na realizację jednej inwestycji mieszkaniowej, które spełnia wymogi ustawy i rozporządzenia Ministra Finansów, nie podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym, z zastrzeżeniem dopełnienia określonych formalności.
Kwota zwrócona podatnikowi jako nadpłata kredytu z tytułu ugody z bankiem nie stanowi przychodu podlegającego opodatkowaniu, jako że nie skutkuje przyrostem majątku i jest zwrotem uprzednio poniesionych wydatków.
Wnioskodawczyni, która uprzednio skorzystała z zaniechania poboru podatku od umorzonej wierzytelności z kredytu hipotecznego na cele mieszkaniowe, nie może ponownie skorzystać z tej ulgi przy umorzeniu kolejnego kredytu, co skutkuje opodatkowaniem umorzonej kwoty jako przychodu z innych źródeł.
Kwota 62.000,00 zł otrzymana na skutek ugody nie stanowi przychodu podatkowego, gdyż nie zwiększa majątku podatników powyżej sumy wcześniej nadpłaconych rat kredytu, a zatem nie podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.
Przeznaczenie środków ze sprzedaży udziału w nieruchomości na spłatę kredytu hipotecznego zaciągniętego na nabycie jedynego miejsca zamieszkania uprawnia do ulgi mieszkaniowej na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, niezależnie od posiadania innych nieruchomości.
Dochód z odpłatnego zbycia nieruchomości wraz z prawem do użytkowania miejsca postojowego podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym, z wyłączeniem tej części przychodu, która została legalnie wydatkowana na własne cele mieszkaniowe zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o PIT; waloryzacja kosztów nabycia możliwa jest od roku nabycia własności.
Zwrot nadpłaconych środków pieniężnych w wyniku ugody dotyczącej kredytu frankowego, nie powoduje powstania przychodu w rozumieniu art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i pozostaje neutralny podatkowo.
Zwrot środków otrzymanych z ugody, stanowiących nadpłatę kredytu, nie jest przychodem podatkowym, gdyż nie przysparza podatnikowi trwałego przyrostu majątku, nie podlega zatem opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.