Umorzenie kredytu hipotecznego, przeznaczonego na zakup i wykończenie lokalu mieszkalnego nabytego w stanie deweloperskim, korzysta ze zwolnienia od opodatkowania podatkiem dochodowym na podstawie rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 11 marca 2022 r., z uwagi na spełnienie przesłanek celu mieszkaniowego, nawet przy braku pełnej dokumentacji bankowej.
Zaniechanie poboru podatku dochodowego od umorzonego kredytu mieszkaniowego, zaciągniętego przed 15 stycznia 2015 r., zabezpieczonego hipotecznie i przeznaczonego na jedną inwestycję mieszkaniową, jest możliwe, jeżeli podatnik nie korzystał z zaniechania przy innym kredycie mieszkaniowym. Warunkiem jest również uregulowanie wszelkich zaległości podatkowych zgodnie z Ordynacją Podatkową.
Zaniechanie poboru podatku dochodowego może być zastosowane jedynie do kwoty kredytu hipotecznego zaciągniętego na zakup spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego, natomiast nie obejmuje części kredytu dotyczącej refinansowania poniesionych kosztów.
Z uwagi na rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 20 grudnia 2024 r., zaniechanie poboru podatku dochodowego dotyczy tylko tych części umorzonego kredytu hipotecznego, które są przeznaczone na cele mieszkaniowe zgodne z art. 21 ust. 25 pkt 1 ustawy o PIT. Wypłata kwoty 41.000 PLN jako zwroty nadpłaty jest neutralna podatkowo.
Umorzenie części kredytu hipotecznego stanowi przychód podlegający zaniechaniu poboru podatku dochodowego na podstawie rozporządzenia z dnia 11 marca 2022 r., o ile kredyt zaciągnięto na cele mieszkaniowe zgodnie z określonymi przesłankami prawnymi.
Wypłata kwoty z tytułu umorzenia kredytu oraz dodatkowej kwoty wynikającej z ugody, nie powoduje obowiązku zapłaty podatku dochodowego, jeśli udzielony na cele mieszkaniowe kredyt spełnia warunki rozporządzenia z 11 marca 2022 roku.
Umorzenie części kredytu hipotecznego w wyniku ugody nie skutkuje powstaniem obowiązku podatkowego, pod warunkiem, że spełnione są warunki określone w rozporządzeniu Ministra Finansów o zaniechaniu poboru podatku. Dodatkowe kwoty i zwrot kosztów procesu nie stanowią przychodu podlegającego opodatkowaniu.
Umorzenie kwoty zobowiązania wynikającego z kredytu mieszkaniowego stanowi przychód podlegający zaniechaniu poboru podatku dochodowego, jeżeli spełnione są warunki określone w rozporządzeniu Ministra Finansów, a art. 21 ust. 1 pkt 126 ustawy o PIT nie ma zastosowania jako uchylony.
Przychód z odpłatnego zbycia lokalu, wydatkowany na spłatę kredytu zaciągniętego na nabycie innego lokalu mieszkalnego, znajduje się w zakresie zwolnienia z opodatkowania, o ile zostanie przeznaczony na własne cele mieszkaniowe w terminie określonym przez przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Organ podatkowy potwierdził, że zaniechanie poboru podatku dochodowego od umorzonej kwoty zadłużenia z tytułu kredytu hipotecznego jest możliwe, jeżeli kredyt spełnia wymogi określone w Rozporządzeniu Ministra Finansów z dnia 11 marca 2022 r., a podatnik nigdy wcześniej nie skorzystał z takiego zaniechania dla innej inwestycji mieszkaniowej.
Kwota 57 000 PLN, otrzymana w wyniku ugody z bankiem przez kredytobiorcę, stanowi zwrot środków nadpłaconych i nie generuje przychodu do opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych.
Umorzenie wierzytelności z tytułu kredytu mieszkaniowego stanowi przychód podlegający opodatkowaniu, lecz korzysta ze zaniechania poboru podatku na mocy rozporządzenia Ministra Finansów; zwrot nadpłaty kredytu jest neutralny podatkowo, nie powodując przysporzenia majątkowego.
Umorzenie kredytu hipotecznego na rzecz celów mieszkaniowych, zaciągniętego przed dniem 15 stycznia 2015 r., skutkuje powstaniem przychodu z innych źródeł, jednak podlega zaniechaniu poboru podatku na podstawie rozporządzenia Ministra Finansów, jeżeli spełnione są wymogi formalne zawarte w tym akcie.
Umorzenie kredytu mieszkaniowego w części dot. zakupu lokalu mieszkalnego można objąć zaniechaniem poboru podatku dochodowego, natomiast kwota umorzona na miejsce postojowe podlega opodatkowaniu. Wypłata dodatkowej kwoty w ugodzie nie stanowi przychodu, gdyż jest zwrotem uprzednio wpłaconych środków.
Umorzenie wierzytelności z tytułu kredytu hipotecznego przeznaczonego na jedną inwestycję mieszkaniową odpowiada kryteriom zaniechania poboru podatku dochodowego, o którym mowa w rozporządzeniu Ministra Finansów, uzasadniając zaniechanie opodatkowania. Zwroty nienależnych środków oraz kosztów procesowych nie podlegają opodatkowaniu jako przychód.
Umorzenie części kredytu hipotecznego zaciągniętego na cele mieszkaniowe podlega zaniechaniu poboru podatku, o ile dotyczy kosztów zgodnych z art. 21 ust. 25 pkt 1 ustawy o PIT. Zwrot nadpłaconych kwot spłaconego kredytu przez bank nie stanowi przychodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.
Zwrot środków pieniężnych i kosztów zastępstwa procesowego w ramach ugody dotyczącej kredytu hipotecznego nie stanowi przychodu w rozumieniu przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ponieważ nie dochodzi do rzeczywistego przysporzenia majątkowego po stronie Kredytobiorcy.
Umorzenie części zadłużenia z tytułu kredytu hipotecznego stanowi przychód podlegający opodatkowaniu, lecz w niniejszej sprawie zastosowanie ma zaniechanie poboru podatku na podstawie rozporządzenia Ministra Finansów, co zwalnia podatniczkę z obowiązku zapłaty podatku dochodowego od uzyskanego przychodu.
Zwrot przez bank nadpłaconych rat kredytu oraz kosztów ubezpieczeń i prowizji, dokonany w ramach ugody, nie stanowi przychodu podatkowego na gruncie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zwrot ten nie kreuje trwałego przysporzenia majątkowego, a odsetki za zwłokę korzystają z odpowiedniego zwolnienia.
Uwzględniając rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 11 marca 2022 r., umorzenie wierzytelności z tytułu kredytu mieszkaniowego może korzystać z zaniechania poboru podatku dochodowego, a zwrot nadpłaty kredytu jest neutralny podatkowo, co zwalnia wnioskodawczynię z obowiązku zapłaty podatku dochodowego.
Umorzenie wierzytelności z tytułu kredytu hipotecznego na podstawie ugody sądowej opartej na abuzywności zapisów umowy skutkuje uzyskaniem przez kredytobiorcę przychodu z nieodpłatnych świadczeń, co podlega opodatkowaniu na mocy art. 11 ust. 1 w związku z art. 20 ust. 1 ustawy o PIT, jako przysporzenie majątkowe zmniejszające zobowiązania wobec banku.
Zwrot przez bank na rzecz podatnika części rat kapitałowo-odsetkowych w ramach ugody nie stanowi przychodu w rozumieniu art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i nie skutkuje obowiązkiem podatkowym, jako że nie prowadzi do rzeczywistego przysporzenia majątkowego.
Wypłata kwoty dodatkowej na rzecz Kredytobiorcy na podstawie ugody pozasądowej nie stanowi przychodu podatkowego w rozumieniu art. 20 ust. 1 ustawy o PIT, ponieważ jest to zwrot nadpłaconych środków, a nie przysporzenie majątkowe.
Kwota zwrócona na mocy porozumienia kompensacyjnego po unieważnieniu umowy kredytu hipotecznego, obejmująca kapitał oraz odsetki ustawowe, nie stanowi przychodu podatkowego oraz korzysta ze zwolnienia od opodatkowania na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 95b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.