Umorzenie kredytu mieszkaniowego stanowi przychód podatkowy, jednakże kwalifikuje się do zaniechania poboru podatku dochodowego, o ile spełniono ustawowe warunki. Zwrot nienależnie wpłaconych środków nie kreuje przychodu podatkowego i jest neutralny podatkowo.
Zwrot środków dokonany przez bank na podstawie ugody sądowej, mający na celu restytucję nienależnie przekazanych rat kredytowych, nie generuje u podatnika przychodu podlegającego opodatkowaniu, przez co nie podlega wykazaniu w zeznaniach podatkowych oraz nie korzysta z zaniechania poboru podatku na mocy rozporządzenia Ministra Finansów.
Umorzenie części kredytu hipotecznego podlega zaniechaniu poboru podatku zgodnie z rozporządzeniem Ministra Finansów, za wyjątkiem kwot związanych z kosztami ubezpieczenia, które nie korzystają z takiego zaniechania i podlegają opodatkowaniu jako przychód z innych źródeł.
Zwrot środków z tytułu nadpłaty kredytu w ramach ugody bankowej, wykonywanej przez jednego z kredytobiorców, nie stanowi dla współkredytobiorców, którzy nie ponosili kosztów rat kredytowych, przychodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.
Odsetki od kredytu zaciągniętego na zakup akcji oraz wydatki związane z IRS mogą być kwalifikowane jako koszty podatkowe i alokowane do dwóch źródeł przychodów, zgodnie z ustawą o CIT, ale nie mogą być klasyfikowane jako przychody z działalności operacyjnej.
Zwrot środków pieniężnych uzyskany przez kredytobiorcę w wyniku ugody z bankiem, będący zwrotem kwoty zapłaconej ponad kapitał kredytu, nie stanowi przychodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.
Przedawnienie zobowiązania kredytowego nie skutkuje powstaniem przychodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym, nie stanowi bowiem nieodpłatnego świadczenia w rozumieniu art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Podatnik przy spełnieniu wszystkich przewidzianych warunków prawnych, w tym dokonaniu korekty zeznania podatkowego za 2023 rok, może zmienić wybór kredytu objętego zaniechaniem poboru podatku dochodowego, uzyskując prawo do zastosowania zaniechania wobec Kredytu 2.
Otrzymane odsetki ustawowe za opóźnienie w ramach ugody z bankiem, związane ze świadczeniami niepodlegającymi opodatkowaniu, korzystają ze zwolnienia podatkowego zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 95b ustawy o PIT, a zwrot nadpłaconej kwoty kredytu nie generuje dochodu podlegającego opodatkowaniu.
Umorzenie zadłużenia z tytułu kredytu hipotecznego zaciągniętego również na cele inne niż określone w art. 21 ust. 25 pkt 1 ustawy o PIT prowadzi do powstania przychodu podlegającego opodatkowaniu. Zaniechanie poboru podatku dotyczy jedynie tej części umorzonego kredytu, która została przeznaczona na ustawowo wskazane cele mieszkaniowe.
Zwrot środków pieniężnych otrzymany w drodze ugody z Bankiem stanowi nienależne świadczenie i jako taki nie generuje przychodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych zgodnie z ustawą o podatku dochodowym od osób fizycznych, gdyż nie powoduje przysporzenia majątkowego.
Zawarcie porozumienia kompensacyjnego po unieważnieniu umowy kredytowej i zwrot należności głównych nie stanowi przychodu podatkowego podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, jako że nie zwiększa aktywów podatnika.
Umorzenie kredytu hipotecznego nie podlega zaniechaniu poboru podatku dochodowego w pełni; zwolnienie zastosuje się jedynie do części kredytu przeznaczonej na zakup i remont nieruchomości, zgodnie z rozporządzeniem MF z 11.03.2022 r.
Zwrot kwoty wynikającej z ugody kredytowej, stanowiącej uprzednio poniesione nienależne płatności, jest neutralny podatkowo, nie generuje przychodu i nie podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.
Przychód z tytułu umorzenia kredytu bankowego podlega proporcjonalnemu rozliczeniu przez wszystkie osoby będące jego współkredytobiorcami niezależnie od ich faktycznego wykorzystania środków kredytowych, z uwagi na solidarną odpowiedzialność za zobowiązanie kredytowe.
Zwrot odsetek oraz innych kosztów kredytu, naliczonych w ramach umowy objętej sankcją kredytu darmowego zgodnie z art. 45 ustawy o kredycie konsumenckim, skutkuje bieżącą korektą przychodów. Natomiast koszty procesu związane ze sporem o zastosowanie tego artykułu do umowy kredytu nie stanowią kosztów uzyskania przychodu.
Zwrot „udokumentowanie przekazania na rachunek nabywcy” z art. 4a ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku od spadków i darowizn dotyczy formalnej poprawności przelewu, który może być dokonany przez osobę trzecią, gdy przysporzenie następuje kosztem darczyńcy, co uprawnia do zwolnienia z opodatkowania.
Kwota 62.000,00 zł otrzymana na skutek ugody nie stanowi przychodu podatkowego, gdyż nie zwiększa majątku podatników powyżej sumy wcześniej nadpłaconych rat kredytu, a zatem nie podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.
Zwrot nadpłaconych środków pieniężnych w wyniku ugody dotyczącej kredytu frankowego, nie powoduje powstania przychodu w rozumieniu art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i pozostaje neutralny podatkowo.
Zwrot środków otrzymanych z ugody, stanowiących nadpłatę kredytu, nie jest przychodem podatkowym, gdyż nie przysparza podatnikowi trwałego przyrostu majątku, nie podlega zatem opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.
Podatnik, który otrzymuje zwrot nienależnie zapłaconych odsetek będących podstawą ulgi odsetkowej, jest zobowiązany do doliczenia wartości tej ulgi do dochodu za rok, w którym nastąpił zwrot, niezależnie od sposobu prawnego, w jaki do zwrotu doszło.
Kwota otrzymana w wyniku ugody bankowej, będąca zwrotem nienależnie wpłaconych świadczeń, nie stanowi przychodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych zgodnie z art. 11 ust. 1 oraz art. 10 ust. 1 pkt 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Umorzenie wierzytelności z kredytu hipotecznego zaciągniętego na refinansowanie kosztów nie stanowi dochodu zwolnionego z podatku dochodowego. Zwrot nadpłaty po przewalutowaniu kredytu nie podlega opodatkowaniu jako przychód, gdyż nie powoduje przysporzenia majątkowego.
Spółka nie ma obowiązku poboru podatku u źródła od odsetek wypłacanych Europejskiemu Bankowi Inwestycyjnemu, z uwagi na immunitet podatkowy EBI wynikający z prawa unijnego oraz brak konieczności posiadania certyfikatu rezydencji.