Częściowe wydatkowanie środków zbycia nieruchomości na spłatę kredytu hipotecznego na cele własne uzasadnia zastosowanie ulgi podatkowej. Jednak zakup nowej nieruchomości dla celów własnych, wynajmowanej nadal osobom trzecim, nie spełnia kryteriów ulgi mieszkaniowej.

Umorzenie przez bank części zadłużenia z tytułu kredytu hipotecznego, zaciągniętego na cele mieszkaniowe, przy spełnieniu określonych warunków, nie podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych na podstawie rozporządzenia Ministra Finansów w sprawie zaniechania poboru podatku.

Zaniechanie poboru podatku dochodowego od umorzeń zadłużeń z tytułu kredytów hipotecznych odnosi się wyłącznie do jednej inwestycji mieszkaniowej, bez względu na liczbę kredytów, a wspólność majątkowa małżeńska nie uprawnia do zastosowania zwolnienia dla każdego kredytu oddzielnie.

Zleceniowe usługi kredytowe wykonywane przez bank za wynagrodzeniem od podmiotu trzeciego nie są objęte zwolnieniem VAT w myśl art. 43 ust. 1 pkt 38 ustawy o VAT, jako że obejmują odrębną czynność realizowaną na rzecz Sprzedawcy lub Partnera Finansowego Sprzedawcy, a nie bezpośrednie udzielanie kredytu klientom końcowym.

Zwrot środków pieniężnych, wynikający z ugody dotyczącej kredytu hipotecznego walutowego, przekraczających jego nominalną wartość, nie stanowi przychodu podatkowego, ponieważ zwrot ten nie jest opodatkowany na gruncie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, nie będąc definitywnym przysporzeniem majątkowym po stronie kredytobiorcy.

Otrzymanie od banku kwoty 11 350,92 zł na mocy ugody nie stanowi przychodu podlegającego opodatkowaniu. Jednakże zwrot odsetek nienależnie opłaconych, odliczonych jako ulga odsetkowa, wymaga korekty podatkowej przez doliczenie ich do podstawy opodatkowania za rok zwrotu.

Zwrot nadpłat dokonanych w ramach kredytu hipotecznego waloryzowanego kursem CHF, uzyskany w wyniku zawartej ugody, nie stanowi przychodu podatkowego, jeśli nie przekracza kwoty kapitału uprzednio wniesionego przez podatnika, zatem nie podlega opodatkowaniu na podstawie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Spłata kredytu hipotecznego zaciągniętego na zakup lokalu mieszkalnego środkami uzyskanymi ze sprzedaży innej nieruchomości kwalifikuje się jako wydatek na własne cele mieszkaniowe, umożliwiając zwolnienie z podatku dochodowego w przypadku sprzedaży nieruchomości przed upływem pięciu lat od nabycia, zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Otrzymanie kwoty dodatkowej z ugody z bankiem oraz zwrotu kosztów sądowych nie stanowi przychodu podatkowego w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tym samym nie rodzi obowiązku zapłaty podatku dochodowego, jeżeli kwoty te nie przekraczają wcześniej poniesionych nakładów.

Wypłata kwoty wynikającej z ugody między kredytobiorcą a bankiem, dotyczącej rozliczenia kredytu hipotecznego indeksowanego do CHF, nie stanowi przychodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym, jeżeli nie przewyższa sumy już dokonanych spłat rat kredytu lub kosztów procesu sądowego.

Umorzenie części kredytu, w ramach ugody, stanowi opodatkowany przychód z innych źródeł, chyba że uwzględnione są szczególne zasady zaniechania poboru podatku, dotyczące kredytów refinansowych przeznaczonych na własne cele mieszkaniowe, co umożliwia częściowe zaniechanie w odniesieniu do odpowiedniej części umorzonego kredytu.

Zwrot kwoty nadpłaconej w wyniku ugody pozasądowej związanej z kredytem mieszkaniowym nie stanowi przychodu podatkowego podlegającego opodatkowaniu, gdyż nie wiąże się z przysporzeniem majątkowym po stronie podatnika.

Kwota umorzonej wierzytelności z tytułu kredytu hipotecznego kwalifikowana jest do przychodów z innych źródeł, lecz zaniechanie poboru podatku dochodowego zastosowanie ma tylko do umorzeń bezpośrednio związanych z realizacją celu mieszkaniowego, z wyłączeniem kosztów usług dodatkowych, takich jak ubezpieczenia.

Zwrot świadczeń uzyskanych w wyniku ugody kompensacyjnej po unieważnieniu umowy kredytowej, przyznany na mocy prawomocnego orzeczenia sądowego, nie stanowi przychodu do opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych, jako że jest zwrotem nienależnych świadczeń i nie prowadzi do rzeczywistego przysporzenia majątkowego. Odsetki ustawowe w takich przypadkach są zwolnione z opodatkowania.

Umorzenie zadłużenia kredytowego stanowi przychód podatkowy, chyba że spełnione są warunki z rozporządzenia o zaniechaniu poboru podatku dla kredytów mieszkaniowych. Wypłata dodatkowej kwoty wynikająca z rozliczenia nieważnej umowy kredytowej oraz zwrot części kosztów sądowych są neutralne podatkowo.

Otrzymane przez podatnika zwroty świadczeń nienależnych oraz odsetki ustawowe za opóźnienie związane z nieterminową wypłatą takich należności nie stanowią przychodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Kwota 117 337,96 zł, wypłacona na rzecz podatniczki w ramach ugody z bankiem, nie stanowi przychodu podatkowego z uwagi na brak rzeczywistego zwiększenia majątku oraz fakt, iż wypłata była zwrotem dokonanych wpłat na rzecz spłaty kredytu, w związku z czym nie powstał obowiązek podatkowy.

Umorzenia wierzytelności z tytułu kredytu hipotecznego na cele mieszkaniowe, zaciągniętego przed 15 stycznia 2015 r., podlegają zaniechaniu poboru podatku dochodowego od osób fizycznych zgodnie z Rozporządzeniem Ministra Finansów z 11 marca 2022 r., w przypadku jednego kredytu na jedną inwestycję mieszkaniową.

Umorzenie części kredytu konsolidacyjnego zastępującego kredyt hipoteczny zaciągnięty na cele mieszkaniowe stanowi przychód z innych źródeł, lecz wobec spełnienia warunków z Rozporządzenia Ministra Finansów z 11 marca 2022 r., zastosowanie znajdzie zaniechanie poboru podatku dochodowego od takich przychodów.

Przychód z tytułu umorzenia części kredytu mieszkaniowego, którego cel spełnia warunki określone w art. 21 ust. 25 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, może być zwolniony z opodatkowania podatkiem dochodowym zgodnie z rozporządzeniem Ministra Finansów z 11 marca 2022 r.

Umorzenie części kredytu hipotecznego przez bank rodzi przychód z nieodpłatnych świadczeń podlegający zaniechaniu poboru podatku dochodowego; natomiast zwrot nadpłaty kredytu przez bank nie generuje przychodu podatkowego. Zatem kredytobiorcy, którzy zawarli ugodę z bankiem, nie są zobowiązani do zapłaty podatku dochodowego od uzyskanych świadczeń.

Umorzenie kredytu hipotecznego w części nieprzeznaczonej na cele mieszkaniowe stanowi przychód podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych. Zwolnienie z długu, które obniża zobowiązania podatnika, jest traktowane jako przysporzenie majątkowe zwiększające przychody z innych źródeł.

Zwrot nadpłaconych rat kredytowych, otrzymany na podstawie ugody, nie stanowi przychodu podatkowego w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, gdyż nie zwiększa aktywów podatnika w sposób definitywny i nie podlega opodatkowaniu.

Umorzenie części kredytu konsolidacyjnego nie stanowiącego celu mieszkaniowego skutkuje powstaniem przychodu z innych źródeł, podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym, zaś zwrot nadpłaconych środków nie stanowi przychodu podatkowego i nie podlega opodatkowaniu.