W systemie podatku dochodowego od osób prawnych, Saldo Dodatnie stanowi koszt uzyskania przychodu podlegający rozpoznaniu po zakończeniu 3-letniego okresu rozliczeniowego, co pozwala na jego klasyfikację jako koszt pośredni, niezależnie od miesięcznych raportów do organu rozliczeniowego. Interpretacja gwarantuje stabilność podatnika w ramach aukcyjnego systemu wsparcia OZE.
Dochody uzyskane ze sprzedaży akcji, nabytych w ramach realizacji opcji na akcje będących częścią planu motywacyjnego, w okresie polskiej rezydencji podatkowej, stanowią przychody z kapitałów pieniężnych opodatkowane w Polsce według stawki 19%, z możliwością uwzględnienia zapłaconych wcześniej podatków w USA jako kosztów uzyskania przychodu.
W przypadku otrzymania świadczenia pieniężnego, które nie wpisuje się bezpośrednio w kategorie przychodów zwolnionych określone w ustawie o PIT, należy uznać je za przychód podlegający opodatkowaniu, o ile nie istnieją szczególne przepisy zwalniające dany przychód.
Wydatki poniesione na finansowanie drużyny sportowej pracowników, które promują działalność przedsiębiorcy, mogą być uznane za koszty uzyskania przychodu jako koszty reklamowo-promocyjne, zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.
Wydatki na zakup odzieży i kosmetyków ponoszone w celu poprawy wizerunku podczas prowadzenia działalności gospodarczej, bez szczególnych cech wykluczających ich wykorzystanie prywatne, są wyłączone z kosztów uzyskania przychodów zgodnie z art. 23 ust. 1 pkt 23 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Koszty nabycia aparatów słuchowych, istotnych dla efektywnego prowadzenia działalności gospodarczej, pod warunkiem spełnienia kryteriów ustawowych, można zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów, z wyłączeniem kwoty dofinansowanej przez NFZ.
Podatnik prowadzący działalność gospodarczą ma prawo wprowadzić do ewidencji środków trwałych oraz dokonywać ich amortyzacji samochód nabyty przez małżonka w trakcie trwania wspólności majątkowej. Wprowadzenie do ewidencji może nastąpić przed wpisaniem współwłaściciela do CEPiK, jeżeli pojazd jest wykorzystywany w działalności gospodarczej.
Kwota Salda Dodatniego, będąca wynikiem sprzedaży energii OZE po cenie rynkowej przewyższającej cenę aukcyjną w systemie wsparcia, stanowi koszt uzyskania przychodu. Koszt ten należy rozpoznać w momencie ostatecznego rozliczenia 3-letniego okresu rozliczeniowego, na podstawie danych od Operatora, nie zaś według miesięcznych raportów.
Kwota Salda Dodatniego wynikająca z uczestnictwa w systemie aukcyjnym wsparcia OZE powinna być ujęta jako koszt uzyskania przychodu po zakończeniu okresu rozliczeniowego zgodnie z ostatecznym potwierdzeniem od Zarządcy Rozliczeń. Definitywność i ostateczność rozliczenia tego kosztu następuje z końcem 3-letniego okresu rozliczeniowego.
Saldo Dodatnie, wynikające z systemu aukcyjnego wsparcia, jest uznawane za koszty uzyskania przychodu w momencie jego księgowego rozliczenia jako zobowiązania, po zakończeniu 3-letniego okresu rozliczeniowego, zgodnie z art. 15 ust. 4d ustawy o CIT.
Kwota Salda Dodatniego, ustalona po zakończeniu 3-letniego okresu rozliczeniowego, stanowi koszt uzyskania przychodu na gruncie art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, podlegając rozpoznaniu w dacie jej ujawnienia w księgach rachunkowych jako zobowiązanie wobec B.
Kwota Salda Dodatniego, wynikająca z aukcji OZE, stanowi koszt uzyskania przychodu jako koszt pośredni rozpoznany po zakończeniu 3-letniego okresu rozliczeniowego na podstawie ostatecznych danych księgowych.
Kwota Salda Dodatniego wynikająca z rozliczeń w aukcyjnym systemie wsparcia OZE, po zakończeniu trzyletniego okresu rozliczeniowego, stanowi koszt uzyskania przychodu w CIT, uznany w księgach rachunkowych jako zobowiązanie wobec Zarządcy Rozliczeń (B.), i kwalifikuje się jako koszt pośredni w rozumieniu ustawy o CIT.
Wydatki ponoszone na nieruchomość mogą stanowić koszty uzyskania przychodów w rozumieniu art. 22 ust. 6c ustawy o PIT. Zakup trwałego wyposażenia AGD zintegrowanego z nieruchomością kwalifikuje się jako wydatek na cele mieszkaniowe, z wyłączeniem elementów nieuzasadniających poprawy wartości nieruchomości, takich jak stoły kuchenne i mikrofalówki.
Kwota stanowiąca Saldo Dodatnie, zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o CIT, jest uznawana za koszt uzyskania przychodu po zakończeniu pełnego okresu rozliczeniowego, jako koszt pośredni niepowiązany bezpośrednio z uzyskanymi przychodami, lecz związany z całą działalnością gospodarczą podatnika w systemie aukcyjnego wsparcia.
Wydatki poniesione przed rozpoczęciem działalności gospodarczej w tym samym roku podatkowym, które są niezbędne dla uzyskania tytułu zawodowego koniecznego do jej prowadzenia, mogą być uznane za koszty uzyskania przychodów pod warunkiem wykazania adekwatnego związku przyczynowego oraz ich właściwego udokumentowania.
Wydatek poniesiony na szkolenie związane z bezpieczeństwem i rozwojem przychodu w jednoosobowej działalności gospodarczej może być zaliczony jako koszt uzyskania przychodów w dacie jego wystawienia, jeśli spełnia wymogi art. 22 ust. 6b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Wydatki ponoszone na dzierżawę gruntów, służebność przesyłu, wycinkę drzew i odszkodowania za zniszczone plony, do dnia przekazania środka trwałego do użytkowania, zwiększają jego wartość początkową w rozumieniu art. 16g ust. 4 ustawy o CIT. Nakłady na drogi gminne i opłata przyłączeniowa są rozpoznawane jako koszty pośrednie w dacie ich poniesienia.
Kamper, pomimo jego rejestracji jako pojazd specjalny, nie spełnia wszystkich warunków do wyłączenia z definicji samochodów osobowych, a więc limit 150 000 zł na odpisy amortyzacyjne ma zastosowanie.
Wydatek poniesiony na zakup i trwałe oznakowanie odzieży firmowej logo i nazwą działalności gospodarczej, jeżeli odzież nie pełni funkcji reprezentacyjnej i nie ma charakteru osobistego, stanowi koszt uzyskania przychodów. Warunkiem jest wykorzystanie odzieży wyłącznie w celach zawodowych, zwiększających rozpoznawalność firmy.
Mały podatnik ma prawo do jednorazowego odpisu amortyzacyjnego zakupionej przyczepy kempingowej jako środka trwałego zaliczonego do grupy 7 KŚT, pod warunkiem zachowania limitu de minimis.
Opłata wyrównawcza poniesiona przez spółkę z tytułu niewywiązania się z warunków umowy dostawy węgla, stanowi pośredni koszt uzyskania przychodów, podlegający rozliczeniu na podstawie art. 15 ust. 4d CIT, w momencie jego zaksięgowania jako kosztu, co potwierdza brak wyłączenia w art. 16 ust. 1 CIT.
Kary umowne wynikające z nieterminowego wykonania umowy, niezależnie od winy, nie stanowią kosztów uzyskania przychodów dla celów podatku dochodowego od osób prawnych, zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 22 ustawy o CIT. Przychód z wykonanej usługi nie może być pomniejszony o kwotę potrąconej kary umownej.
Dodatek za rezygnację z samochodu służbowego, wypłacany pracownikom spółki, może być uznany za koszt uzyskania przychodów zgodnie z art. 15 ust. 1 UPDOP, kiedy wydatek ten ma związek z działalnością gospodarczą a jego poniesienie ma na celu osiągnięcie, zabezpieczenie lub zachowanie źródła przychodów.