Saldo Dodatnie, wynikające z różnicy między rynkowymi a aukcyjnymi cenami energii, stanowi koszt uzyskania przychodów, przy czym rozpoznanie podatkowe powinno nastąpić po zakończeniu 3-letniego okresu rozliczeniowego jako koszt pośredni związany z działalnością opartą na systemie wsparcia OZE.

Wydatki związane ze studiami psychologicznymi, nie mające bezpośredniego wpływu na uzyskiwanie przychodów z działalności gospodarczej, nie stanowią kosztów uzyskania przychodów na gruncie art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, z uwagi na ich osobisty charakter oraz brak wymogu ich poniesienia dla prowadzenia dotychczasowej działalności.

Saldo Dodatnie powstałe w wyniku różnicy między ceną aukcyjną a rynkową energii elektrycznej, kwalifikuje się jako pośredni koszt uzyskania przychodu w rozumieniu art. 15 ust. 1 CIT, rozpoznawany w momencie ostatecznego rozliczenia 3-letniego okresu wsparcia, niezależnie od bieżących miesięcznych raportów generowanych przez wytwórcę.

Kwota Salda Dodatniego, jako koszt uzyskania przychodu zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o CIT, powinna być uznana za koszt podatkowy w momencie ostatecznego ustalenia jego wysokości po zakończeniu okresu rozliczeniowego w systemie wsparcia OZE.

Saldo Dodatnie z tytułu aukcyjnego systemu wsparcia powinno być uznawane za koszt uzyskania przychodu po jego definitywnym ustaleniu w okresie 3-letniego rozliczenia, stanowiąc koszt pośredni.

Nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków bezpośrednio sfinansowanych z dotacji, które są zwolnione z opodatkowania podatkiem dochodowym. Dotacja na zakup środków nie związanych z amortyzacją wyklucza uznanie tych wydatków za koszty uzyskania przychodu. (art. 23 ust. 1 pkt 56 u.p.d.o.f.).

Kwota Salda Dodatniego, ustalona po ostatecznym rozliczeniu sprzedaży energii w systemie OZE, stanowi koszt uzyskania przychodu podatkowego o charakterze pośrednim, rozpoznawany na zakończenie danego okresu rozliczeniowego zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o CIT.

Saldo Dodatnie, wynikające z różnicy między cenami rynkowymi a aukcyjnymi w kontekście energii elektrycznej OZE, stanowi dla Spółki koszt uzyskania przychodu (koszt pośredni), który należy rozpoznać po zakończeniu całego okresu rozliczeniowego, na podstawie ostatecznych danych Operatora.

Kwota Salda Dodatniego, będąca rezultatem różnic cenowych energii elektrycznej w systemie aukcyjnym OZE, stanowi koszt uzyskania przychodu dopiero po zakończeniu każdego okresu rozliczeniowego, gdy uzyskane są dane ostateczne i niezmienne od operatora X.

Saldo Dodatnie, stanowiące różnicę między rynkowymi a aukcyjnymi cenami energii, traktowane jako koszt pośredni, powinno być uznane za koszt uzyskania przychodu w wyniku ostatecznego 3-letniego rozliczenia, zgodnie z art. 15 ust. 1 oraz ust. 4d ustawy o CIT.

Kwota stanowiąca Saldo Dodatnie, ustalona po zakończeniu danego okresu rozliczeniowego, stanowi koszt uzyskania przychodu na gruncie CIT, z uwagi na jej definitywny charakter i związek z prowadzoną działalnością gospodarczą. Momentem jej rozpoznania jest zakończenie okresu rozliczeniowego, a nie tylko raporty miesięczne.

Kwota Salda Dodatniego z aukcyjnego systemu wsparcia OZE stanowi kosz uzyskania przychodu i powinna być rozpoznawana po zakończeniu okresu rozliczeniowego, w którym to uzyskano ostateczne dane dotyczące rozliczeń.

Kwota Salda Dodatniego, ustalona na podstawie ostatecznego rozliczenia, stanowi koszt uzyskania przychodu dla podatnika w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy o CIT i powinna być rozpoznawana po zakończeniu 3-letniego okresu rozliczeniowego.

Saldo Dodatnie w ramach systemu odbioru energii elektrycznej OZE jest kosztem uzyskania przychodu w podatku CIT. Może być rozpoznane w zakończeniu pełnego okresu rozliczeniowego jako koszt pośredni, gdyż ostateczna wartość rozliczenia jest wiążąca dla księgowania i uznania za koszt podatkowy.

Potwierdzenie zamówienia z portalu internetowego oraz potwierdzenie płatności z banku mogą stanowić podstawę dowodową do ujmowania wydatków jako kosztów uzyskania przychodu, pod warunkiem spełnienia przez nie wymogów dokumentacyjnych przewidzianych w przepisach, a ciężar dowodu prawidłowości spoczywa na podatniku.

Przepis art. 15cb ustawy o CIT umożliwia zaliczenie hipotetycznych odsetek jako kosztów uzyskania przychodów, a stopa referencyjna NBP, istotna dla ich kalkulacji, winna być ustalana na ostatni dzień roboczy roku poprzedzającego dany rok podatkowy, wspierając wariabilność stopy w okresie odliczenia.

Koszt oklejenia samochodu folią ochronną, wykorzystywanego głównie w działalności gospodarczej, stanowi koszt uzyskania przychodu, o ile wydatek ten służy zachowaniu lub zabezpieczeniu źródła przychodów, a nie jego prywatnemu wykorzystaniu. Wydatek musi być właściwie udokumentowany i nie wymieniony w art. 23 ustawy o PIT.

Kary umowne za nieterminowe wykonanie usług, w tym opóźnienia nie z winy podatnika, nie mogą być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów, zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 22 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Rozliczenie nakładów poniesionych przez najemcę na nieruchomość, a wskutek umowy sprzedaży uregulowanych przez sprzedającego, stanowi koszt uzyskania przychodu dla wspólników spółki jawnej, który może zostać rozpoznany w momencie uzyskania przychodu z tej sprzedaży jako koszt bezpośrednio z nim związany, zgodnie z ustawą o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Opłaty marketingowe ponoszone w ramach działalności gospodarczej na rzecz związku pracodawców mogą zostać zaklasyfikowane jako koszty uzyskania przychodów, o ile spełniają przesłanki określone w art. 22 ust. 1 ustawy o PIT i nie stanowią składek członkowskich wyłączonych z kosztów, przy właściwym udokumentowaniu i wykazaniu związku z prowadzoną działalnością.

Otrzymane odszkodowanie z polis komunikacyjnych, mimo cesji praw na rzecz Kontrahenta, stanowi przychód podatkowy Spółki jako właściciela pojazdów objętych ubezpieczeniem. Natomiast koszty usług zarządzania likwidacją szkód powypadkowych nie podlegają limitowaniu na mocy art. 16 ust. 1 pkt 51 ustawy o CIT i mogą być w całości uznane za koszt uzyskania przychodów.

Należności z tytułu niezasądzonych opłat eksploatacyjnych lokalu użytkowego, objęte odpisem aktualizacyjnym, nie mogą być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów na gruncie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, jeżeli ich nieściągalność nie została skutecznie uprawdopodobniona zgodnie z wymogami prawnymi.

Jeżeli samochody osobowe będące przedmiotem leasingu objęte są umową ubezpieczenia, erhapsiczycielem odszkodowania jest leasingodawca, a otrzymane odszkodowanie nie stanowi przychodu podatkowego korzystającego. Wynagrodzenie za usługi zarządzania likwidacją szkód komunikacyjnych nie podlega ograniczeniu wynikającemu z art. 16 ust. 1 pkt 51 ustawy o CIT.

Tokarki nr 1 i 2 oraz związane z nimi maszyny peryferyjne stanowią roboty przemysłowe oraz peryferia funkcjonalnie powiązane, co uprawnia wnioskodawcę do stosowania ulgi na robotyzację, uwzględniając z art. 38eb ust. 1, 2 Ustawy CIT koszty leasingowe oraz amortyzacyjne jako koszty uzyskania przychodu.