Środki finansowe otrzymane od Ministerstwa Klimatu i Środowiska z tytułu zwrotu kosztów, stanowią przychód podatkowy, a koszty związane z niesprzedanymi towarami mogą być uznane jako bezpośredni koszt uzyskania przychodu w rozliczeniowym roku podatkowym, w którym przychód został uzyskany, z wyłączeniem możliwości ich ponownego zaliczenia w przyszłych okresach.
Wydatki spółki z o.o. na szkolenie psychoterapeutyczne wspólnika, obejmujące opłaty w szkole psychoterapii, terapię własną oraz sesje superwizji, mogą stanowić koszt uzyskania przychodów, jeśli przyczyniają się do osiągnięcia lub zabezpieczenia źródła przychodu z działalności gospodarczej w zakresie usług psychoterapeutycznych.
Wydatki na wynagrodzenia doradców transakcyjnych i prawnych oraz na usługi VDD i VDR mogą być uznane za koszty uzyskania przychodów, jeżeli spełniają warunki określone w art. 15 ust. 1 ustawy o PDOP, w tym związanie z działalnością gospodarczą i właściwa dokumentacja.
Odziedziczenie kryptowalut, mimo zwolnienia z podatku od spadków i darowizn, nie stanowi podstawy do uznania wartości tych kryptowalut za koszt uzyskania przychodu przy ich odpłatnym zbyciu na gruncie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Wydatki na AGD do mieszkania nr 1 zwiększające jego wartość są kosztami uzyskania przychodu (art. 22 ust. 6c ustawy PIT), podczas gdy środki na AGD i wykończenie mieszkania nr 2 poniesione przed sprzedażą mieszkania nr 1, nie stanowią wydatków na własne cele mieszkaniowe w rozumieniu art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy.
Spłata kredytu hipotecznego zabezpieczonego na nieruchomości, zaciągniętego przez darczyńcę, nie stanowi kosztu uzyskania przychodu przy sprzedaży nieruchomości nabytej w drodze darowizny; nie wpływa to na obniżenie podstawy opodatkowania zgodnie z art. 22 ust. 6d ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Dochody z zbycia podlegają opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.
Wydatek na szkolenie poniesiony przed rozpoczęciem działalności gospodarczej, bezpośrednio związany z planowaną działalnością, może być uznany za koszt uzyskania przychodów, jeżeli jego celem jest zdobycie niezbędnych umiejętności do prowadzenia tej działalności oraz gdy spełnia przesłanki określone w art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Wydatki na kursy edukacyjne związane z inwestowaniem na giełdzie papierów wartościowych nie mogą być uznane za koszty uzyskania przychodów z tytułu sprzedaży tych papierów, gdyż nie mają bezpośredniego związku z dochodem z tego źródła.
Wydatki poniesione na naprawę szkód górniczych oraz odpisy amortyzacyjne od studni odwodnieniowych, pomimo użyczenia ich Gminie, mogą zostać uznane za koszty uzyskania przychodów na podstawie art. 15 ustawy o CIT, co wynika z ich ścisłego związku z działalnością gospodarczą Spółki i ekwiwalentnego charakteru porozumienia z Gminą.
Wydatek poniesiony przez Spółkę na zakup odzieży służbowej dla personelu, oznaczonej logo firmy, może być uznany za koszt uzyskania przychodów, o ile pełni funkcję reklamową, wspiera identyfikację wizualną Spółki oraz przyczynia się do osiągania przychodów i zabezpieczenia ich źródła.
W przypadku cesji umowy leasingu samochodu osobowego, koszty uzyskania przychodów z tytułu zapłaconego odstępnego oraz rat leasingowych muszą być limitowane na bazie wartości samochodu z pierwotnej umowy leasingu, jeśli przekracza ona 150 000 zł, zgodnie z art. 23 ust. 1 pkt 47a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Wydatki na materiały promocyjne oraz organizację wydarzeń branżowych, pozostające w związku przyczynowym z uzyskaniem przychodu, mogą stanowić koszty uzyskania przychodu zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o CIT, z wyłączeniem wydatków reprezentacyjnych wymienionych w art. 16 ust. 1 pkt 28 tejże ustawy.
W przypadku wniesienia aportu przedsiębiorstwa w spadku, spółka nabywająca w ramach wkładu niepieniężnego jest uprawniona do zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków związanych z tym przedsiębiorstwem, o ile faktyczne poniesienie ciężaru ekonomicznego następuje po aportowaniu – brak sukcesji podatkowej dla aportu wyklucza zaliczenie kosztów pokrytych przed aportem.
Świadczenie interwencyjne przyznane na mocy art. 22a ustawy o usuwaniu skutków powodzi nie stanowi przychodu w rozumieniu ustawy o PIT, a wydatki poniesione z niego mogą być uznane za koszty uzyskania przychodów. Interpretacja opiera się na wykazaniu związku poniesionych kosztów z uzyskiwanymi przychodami z działalności gospodarczej.
Przychody z refaktury usług paletowania na podmiot powiązany nie mieszczą się w pojęciu gospodarki leśnej i podlegają opodatkowaniu CIT. Natomiast koszty wynagrodzeń działów sprzedaży i logistyki refakturowane na spółkę-matkę można w całości uznać za koszty uzyskania przychodów podlegających opodatkowaniu.
W zakresie podatku dochodowego od osób prawnych, cena zbycia wierzytelności stanowi przychód, zaś koszty faktoringu mogą być zaliczane do kosztów uzyskania przychodów, zgodnie z ustawą o CIT. Wynagrodzenie na rzecz faktora z tytułu faktoringu nie podlega obowiązkowi pobierania podatku u źródła.
Brak sukcesji podatkowej przy aporcie przedsiębiorstwa w spadku do spółki z o.o. powoduje, iż koszty uzyskania przychodów z faktur sprzed aportu, opłaconych przez spółkę po aporcie, nie są kosztem przedsiębiorstwa w spadku.
Raty leasingowe dotyczące wartości samochodu nabytego i zbytego po zamknięciu działalności mogą być uznane za koszty uzyskania przychodu, lecz nie obejmuje to rat odsetkowych. Korekta zeznania podatkowego jest dopuszczalna w zakresie kosztów związanych bezpośrednio z wartością sprzedawanego składnika majątku.
Wniesienie aportu w postaci kontenerów nie stanowi zbycia przedsiębiorstwa ani jego zorganizowanej części, co skutkuje powstaniem przychodu podatkowego zgodnie z art. 12 ust. 1 pkt 7 ustawy o CIT.
Kosztem uzyskania przychodu przy sprzedaży udziałów w Spółce Przejmującej, objętych wskutek neutralnego podatkowo podziału przez wyodrębnienie Departamentu, jest wartość aktywów według ewidencji podatkowej bez pomniejszenia o pasywa, z wyłączeniem nominalnej wartości należności, której koszt ustala się na zasadach ogólnych.
Podatnik może zaliczyć do kosztów uzyskania przychodu ze zbycia akcji wydatki poniesione na ich nabycie od znanego sprzedawcy, jeżeli można jednoznacznie zidentyfikować te akcje i przypisać im faktyczny koszt nabycia, pomijając zasadę FIFO, pod warunkiem, że ustalenie rzeczywistego kosztu jest wykonalne.
Przechowywanie dokumentów księgowych wyłącznie w formie elektronicznej, spełniającej wymogi trwałości, niezmienności i dostępności, jest wystarczające do uznania poniesionych wydatków za koszty uzyskania przychodów w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.
Koszty zakupu, najmu lub użytkowania urządzeń ładujących, jak również koszty audytu energetycznego i montażu/demontażu tych urządzeń, nie podlegają ograniczeniu zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów na podstawie art. 16 ust. 1 pkt 51 CIT, gdyż nie są to wydatki eksploatacyjne związane z używaniem samochodów.
Stanowisko wnioskodawcy dotyczące zaliczania odsetek wedle zasady FIFO oraz rozpoznania kosztów finansowania dłużnego zgodnie z art. 15c ustawy o CIT uznaje się, po uwzględnieniu wyroku WSA, za prawidłowe.