Wydatek na kurs prawa jazdy kat. C+E dla osoby nieformalnie i incydentalnie współpracującej z przedsiębiorstwem, bez wykazania bezpośredniego przyczynowo-skutkowego związku z przychodami, nie może być uznany za koszt uzyskania przychodów.

Objęcie udziałów w kapitale zakładowym spółki poniżej wartości rynkowej w ramach planu opcyjnego przez menedżera generuje przychód ze stosunku pracy w momencie ich objęcia, równy różnicy między wartością rynkową a ceną nabycia, podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Wydatki na nabycie Materiałów Produkcyjnych i Remontowych przez spółkę, zgodnie z ustawą o CIT, uznaje się za pośrednie koszty uzyskania przychodów, zaliczane do kosztów podatkowych w dacie ich ujęcia w księgach rachunkowych, co umożliwia dokonanie korekty tych kosztów do czasu przedawnienia zobowiązania podatkowego.

Wynagrodzenie należne SAWP za bezumowne korzystanie z praw autorskich, zgodnie z umową zawartą z mocą wsteczną, stanowi koszt uzyskania przychodów A. Sp. z o.o., gdyż służy zachowaniu i zabezpieczeniu źródła przychodów, zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o CIT.

Zwiększenie odpisu na Zakładowy Fundusz Świadczeń Socjalnych ponad ustawowy limit, ustalone w regulaminie wynagradzania, stanowi koszt uzyskania przychodu, pod warunkiem spełnienia ram zawartych w ustawie o CIT i ZFŚS.

Wydatki poniesione na kurs programowania, który rozszerza kompetencje i umiejętności podatnika w prowadzonej działalności gospodarczej, mogą stanowić koszty uzyskania przychodów zgodnie z art. 22 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, o ile istnieje związek przyczynowo-skutkowy z podjętymi działaniami biznesowymi.

Opłaty marketingowe uiszczane za konkretne usługi promocyjne świadczone przez związek pracodawców na rzecz przedsiębiorcy mogą być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów, pod warunkiem spełnienia przesłanek art. 22 ust. 1 ustawy o PIT i właściwego udokumentowania, gdyż nie mają charakteru składki członkowskiej.

Wydatek na okulary do bliży z filtrem nie stanowi kosztu uzyskania przychodów z pozarolniczej działalności gospodarczej, gdyż ma charakter osobisty, a nie jest ukierunkowany na uzyskanie przychodu.

Wydatki na opłaty marketingowe mogą zostać uznane za koszty uzyskania przychodów na podstawie art. 22 ust. 1 ustawy o PIT, o ile poniesione są w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą, są definitywne, dokumentowane fakturami VAT i nie mieszczą się w katalogu wyłączeń zgodnie z art. 23 ust. 1 ustawy o PIT.

Opłaty marketingowe ponoszone przez podatnika na usługi marketingowe świadczone przez Związek są kosztami uzyskania przychodów w rozumieniu art. 22 ust. 1 ustawy o PIT, jeśli spełniają przesłanki takich kosztów, i nie są równoznaczne ze składkami członkowskimi wyłączonymi z kosztów uzyskania przychodów.

Przychody z odsetek od weksli kwalifikowane są jako przychody z zysków kapitałowych, podczas gdy odsetki od pożyczek, niebędące partycypacyjnymi, zaliczane są do przychodów z innych źródeł. Koszty związane z uzyskiwaniem takich przychodów wymagają stosowania proporcji podziału zgodnie z ustawą CIT.

Opłaty marketingowe ponoszone przez podatnika na rzecz Związku na kampanie promocyjne sieci B mogą być uznane za koszty uzyskania przychodu, gdyż nie zostały wymienione w art. 23 ustawy o PIT jako składki członkowskie, a spełniają przesłanki racjonalnego i celowego działania w celu osiągnięcia przychodów przewidziane w art. 22 ust. 1 ustawy o PIT.

Opłaty marketingowe, ponoszone przez podatnika w związku z usługami reklamowymi świadczonymi na jego rzecz, mogą stanowić koszty uzyskania przychodów, jeśli spełniają warunki art. 22 ust. 1 ustawy o PIT, tj. pozostają w adekwatnym związku przyczynowym z generowaniem przychodów działalności gospodarczej.

Działalność wnioskodawcy w zakresie projektowania i budowy prototypów kwalifikuje się jako działalność badawczo-rozwojowa zgodnie z art. 4a pkt 26 ustawy CIT; jednakże, dla celów ulgi badawczo-rozwojowej, koszty projektów muszą być rozliczane jako koszty uzyskania przychodów w sposób jednolity wg metody wskazanej w art. 15 ust. 4a ustawy CIT.

Wydatek poniesiony na polisę ubezpieczeniową dla prokurenta stanowi koszt uzyskania przychodu w rozumieniu art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jeśli wykazano związek wydatku z przychodami z działalności gospodarczej poprzez zabezpieczenie źródła przychodów.

Wydatki na Opłaty marketingowe ponoszone przez podatnika w związku z prowadzoną działalnością gastronomiczną, udokumentowane fakturą VAT i niebędące składkami członkowskimi, mogą być zakwalifikowane jako koszty uzyskania przychodów, jeżeli spełniają przy tym kryterium związku z przychodami oraz pozostają w granicach określonych w art. 22 ust. 1 ustawy PIT.

Wydatki ponoszone na zakup kosmetyków do makijażu oraz biżuterii ezoterycznej, mające charakter reprezentacyjny i służące kreowaniu wizerunku przedsiębiorcy, nie mogą zostać uznane za koszty uzyskania przychodów na gruncie art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Podatnicy mają prawo zwiększyć stawki amortyzacyjne dla pojazdów używanych intensywniej niż przeciętne, zgodnie z art. 22i ust. 2 pkt 2 ustawy o PIT, jeśli wykorzystywane uprzywilejowaną działalność wykazuje intensywną eksploatację lub wymaga szczególnej sprawności technicznej.

Przechowywanie dokumentów księgowych wyłącznie w formie elektronicznej jest zgodne z przepisami prawa podatkowego i rachunkowego, pod warunkiem spełnienia wymogów dotyczących autentyczności, integralności i dostępności, co umożliwia zaliczenie związanych wydatków do kosztów uzyskania przychodów.

Odpisy amortyzacyjne od wartości początkowej środków trwałych sklasyfikowanych w grupie 1 KŚT mogą być zaliczane do kosztów uzyskania przychodu, nawet gdy dla celów bilansowych nieruchomość nie podlega amortyzacji, o ile nie są spełnione kumulatywne warunki ograniczenia z art. 15 ust. 6 ustawy CIT.

Wydatki związane z leasingiem i eksploatacją drugiego samochodu mogą stanowić koszty uzyskania przychodów, zgodnie z art. 22 ust. 1 oraz art. 23 ust. 1 pkt 46a i 47a ustawy o PIT, przy spełnieniu odpowiednich warunków i z uwzględnieniem ustawowych ograniczeń.

Nie uważa się za koszty uzyskania przychodów strat z odpłatnego zbycia obligacji, jako wierzytelności, chyba że wierzytelność została wcześniej zarachowana jako przychód należny; art. 16 ust. 1 pkt 39 ustawy o CIT wyklucza pełne rozliczenie strat z takich transakcji w kosztach podatkowych.

Strata z odpłatnego zbycia obligacji, jako papierów wartościowych o charakterze dłużnym, nie jest kosztem uzyskania przychodów w podatku dochodowym od osób prawnych, chyba że wierzytelność wynikająca z obligacji była wcześniej zarachowana jako przychód należny.

Opłaty marketingowe ponoszone przez podatnika na usługi świadczone przez organizację zrzeszającą franczyzobiorców, w celu promocji działalności gospodarczej, mogą być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów, o których mowa w art. 15 ust. 1 ustawy o CIT, jeśli wykazany zostanie związek przyczynowy z osiąganiem przychodów i spełnione są przesłanki dotyczące charakteru, celu i dokumentacji wydatku.