Opłaty marketingowe ponoszone przez franczyzobiorców w ramach działań marketingowych nie stanowią składek członkowskich i mogą być zaliczane do kosztów uzyskania przychodów na podstawie art. 15 ust. 1 ustawy o CIT, o ile są związane z realizacją celów przychodowych i prawidłowo udokumentowane.

Niezamortyzowana część wartości początkowej zlikwidowanego środka trwałego, nie wynikająca ze zmiany działalności, stanowi koszt uzyskania przychodu, a koszty rozbiórki zwiększają wartość początkową nowego środka trwałego podlegającą amortyzacji.

Okoliczność, że wydatek wynikający z ugody pozasądowej rozliczenia umowy leasingu może być zaliczony do kosztów uzyskania przychodów w dacie zawarcia tej ugody, pod warunkiem jego prawidłowego udokumentowania, nawet jeśli nie jest tradycyjnie fakturowany.

Elektroniczne skany dokumentów źródłowych mogą stanowić prawidłowe potwierdzenie poniesienia wydatku, a co za tym idzie - uznanie wydatku jako kosztu uzyskania przychodów, pod warunkiem spełnienia definicji kosztów z art. 15 ust. 1 ustawy o CIT.

Wydatki na nabycie materiałów produkcyjnych, remontowych i logistycznych stanowią pośrednie koszty uzyskania przychodów, potrącalne w dacie ich księgowego ujęcia, niezależnie od rodzaju konta, podlegające korekcie przed przedawnieniem zobowiązania podatkowego.

Koszty uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia udziałów spółki z o.o., powstałej z przekształcenia spółki cywilnej, obejmują wydatki historyczne na wkłady, a nie wartość przekształconego majątku, z uwzględnieniem kosztów doradczych i nieodliczonego VAT.

Opłaty marketingowe ponoszone przez franczyzobiorcę za usługi na rzecz Związku Pracodawców mogą być uznane za koszty uzyskania przychodów zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o CIT, o ile ich poniesienie pozostaje w racjonalnym związku z działalnością gospodarczą i przyczynia się do uzyskania przychodów, pod warunkiem braku ustawowych wyłączeń w art. 16 ust. 1.

Wydatki spółki na finansowanie benefitów w postaci dofinansowania nauki języka angielskiego, pakietów medycznych i kart sportowych dla pracowników i współpracowników mogą stanowić koszty uzyskania przychodu w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy o CIT, gdyż są związane z działalnością gospodarczą i wpływają na zwiększenie przychodów przez poprawę efektywności pracy i dobrostanu zatrudnionych.

Opłaty marketingowe, ponoszone na podstawie umowy cywilnoprawnej w związku z działalnością promocyjno-marketingową, mogą być uznane za koszty uzyskania przychodów pod warunkiem spełnienia wymagań określonych w art. 15 ust. 1 ustawy o CIT, gdyż stanowią rzeczywiste wynagrodzenie za usługi zwiększające przychody.

Opłaty marketingowe ponoszone na usługi reklamowe, promocyjne i marketingowe, mogą być zaliczane do kosztów uzyskania przychodów, jeśli spełniają przesłanki art. 15 ust. 1 ustawy o CIT, obejmując definitywność, celowość oraz brak wyłączenia w art. 16 ust. 1 ustawy.

Koszty zakupu energii elektrycznej od Wytwórcy, ponoszone w celu realizacji zobowiązań umownych i mimo braku przychodu z powodu błędów operatora, mogą stanowić koszty uzyskania przychodów w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy o CIT.

Świadczenie wyrównawcze, wypłacone Agencji z tytułu zakończenia umowy agencyjnej przez Bank, stanowi koszt uzyskania przychodu, jeśli spełnia wymogi art. 15 ust. 1 ustawy o CIT, tj. związane jest z działalnością gospodarczą banku i służy zabezpieczeniu przychodów.

Opłaty marketingowe ponoszone za usługi promocyjno-marketingowe, świadczone przez organizację pracodawców, mogą być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów, pod warunkiem wykazania związku z działalnością gospodarczą i udokumentowania, nie będąc uznane za składki członkowskie.

Opłaty marketingowe, które nie mają charakteru składek członkowskich, lecz dotyczą konkretnych usług promocyjnych, mogą być uznane za koszty uzyskania przychodów w rozumieniu art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, pod warunkiem ich właściwego udokumentowania oraz wykazania związku z działalnością gospodarczą podatnika.

Ryczałty za noclegi przedsiębiorcy w kabinie pojazdu ciężarowego, niewynikające z dokumentów księgowych, nie stanowią kosztów uzyskania przychodów dla potrzeb podatku dochodowego od osób fizycznych, na podstawie art. 22 ust. 1 w zw. z art. 23 ust. 1 pkt 52 ustawy o PIT.

Poniesione przez Wnioskodawcę opłaty marketingowe mogą być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów pod warunkiem, że są uzasadnione i udokumentowane jako wydatki mające związek przyczynowego z prowadzoną działalnością gospodarczą oraz nie są wyłączone z kosztów podatkowych na podstawie art. 23 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Podmiot może przechowywać dokumenty źródłowe wyłącznie w formie elektronicznej, spełniając wymogi dotyczące siły dowodowej, co uprawnia do ich uwzględnienia w kosztach uzyskania przychodów zgodnie z ustawą o CIT. Praktyka ta może mieć zastosowanie, jeśli dokumenty pozostają dostępne i weryfikowalne dla organów podatkowych.

Koszty ponoszone na Opłatę marketingową przez podatnika prowadzącego działalność gospodarczą mogą stanowić koszty uzyskania przychodów w rozumieniu art. 22 ust. 1 ustawy o PIT, pod warunkiem spełnienia przesłanek określonych w tym przepisie, w szczególności istnienia adekwatnego związku przyczynowego z osiąganiem przychodów.

Opłaty marketingowe ponoszone przez franczyzobiorców na rzecz Związku za usługi reklamowe i marketingowe mogą być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów na podstawie art. 22 ust. 1 ustawy o PIT, pod warunkiem istnienia adekwatnego związku przyczynowego z uzyskaniem przychodu i odpowiedniego udokumentowania, nie będąc przy tym uznawane za składki członkowskie wyłączone z kosztów podatkowych.

Dowody księgowe dokumentujące poniesienie wydatków mogą być przechowywane elektronicznie, a nieczytelność wersji fizycznej nie wyklucza możliwości uznania ich za koszt uzyskania przychodów, o ile spełnione zostaną wymogi art. 15 ust. 1 ustawy o CIT.

Wydatki związane z mechanizmem earn-out, jako składające się na ostateczną cenę nabycia udziałów, nie mogą być zaliczane jako koszty uzyskania przychodów w dacie ich poniesienia, lecz dopiero przy zbyciu udziałów, zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 8 ustawy o CIT.

Jednorazowe świadczenie pieniężne wypłacone byłemu pracownikowi na mocy ugody sądowej, związane z zakończeniem stosunku pracy, nie może być uznane za koszt uzyskania przychodów. Wydatek ten nie spełnia wymogu celowości zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o CIT, gdyż nie jest nakierowany na uzyskanie, zachowanie lub zabezpieczenie źródła przychodów Spółki.

Kiedy pojazd, choć oznaczony jako specjalny - karetka sanitarna, nie spełnia warunków dla pojazdu specjalnego w rozumieniu art. 5a pkt 19a lit. c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, należy stosować wobec niego ograniczenia z art. 23 ust. 1 pkt 47a tej ustawy dotyczące rozliczania opłat leasingowych.

Amortyzacji na zasadzie odpisów podatkowych nie podlegają budynki sklasyfikowane jako mieszkalne według pozwolenia na budowę, nawet jeśli w rzeczywistości pełnią funkcję biurową, co wyklucza uznanie ich jako koszt uzyskania przychodu w działalności gospodarczej.