Podatnik, jako wspólnik spółki osobowej, nie może zaliczyć do swoich kosztów uzyskania przychodów kosztów związanych z przejętymi zobowiązaniami, które faktycznie poniosły spółki przyjmujące aporty. Płatność musi być dokonana przez podatnika, aby mogła stać się kosztem uzyskania przychodu.

Koszt uzyskania przychodów musi być definitywnie poniesiony przez podatnika. Przeniesione na spółki przyjmujące zobowiązania w ramach aportów ZCP, które zostały pokryte przez te spółki, nie stanowią kosztu podatkowego dla wspólnika spółki jawnej dokonującej aportów.

Z art. 16 ust. 1 pkt 8 w zw. z art. 16 ust. 1 pkt 39 ustawy o CIT wynika, iż wydatki na nabycie obligacji mogą być kosztami uzyskania przychodów tylko do wysokości przychodu, zaś straty z ich zbycia nie stanowią kosztów, ponieważ są to obowiązki dłużne inkorporowane w formie wierzytelności.

Odsetki od kredytu inwestycyjnego zaciągniętego na zakup udziałów mogą stanowić koszt uzyskania przychodu w podatku dochodowym od osób prawnych, podlegający alokacji do zysków kapitałowych oraz innych źródeł przychodów, stosownie do klucza przychodowego, jeżeli poniesienie tych kosztów bezpośrednio lub pośrednio wpływa na uzyskanie, zachowanie lub zabezpieczenie źródła przychodu.

Zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 8 oraz 39 ustawy o CIT, przychody z odpłatnego zbycia obligacji korporacyjnych poniżej kosztów nabycia nie kwalifikują pełnej kwoty nabycia jako kosztów uzyskania przychodów. Kosztem mogą być jedynie wydatki do wysokości uzyskanego przychodu, uwzględniając wierzytelnościowy charakter obligacji.

Wydatki na parkingi i autostrady, ponoszone w ramach podróży służbowej przez użytkowników prywatnych samochodów na rzecz podatnika, nie mogą być uznane za koszty uzyskania przychodów w zakresie przekraczającym ustalony limit kilometrówki, zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 30 lit. a) Ustawy o CIT.

Wydatki poniesione na nabycie obligacji korporacyjnych mogą zostać uznane za koszty uzyskania przychodów w momencie ich odpłatnego zbycia zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 8 ustawy o CIT, jednak nie w pełnej wysokości, a wyłącznie do wysokości uzyskanego przychodu, ponieważ przepisy art. 16 ust. 1 pkt 39 wykluczają traktowanie strat ze zbycia jako kosztów, o ile nie były wcześniej zarachowane jako przychód

Wydatki na objęcie lub nabycie obligacji mogą zostać uznane za koszty uzyskania przychodów dopiero przy ich odpłatnym zbyciu, z wyłączeniem strat z tych transakcji, zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 39 ustawy o CIT, obejmującym wierzytelności.

Wydatki na wynagrodzenia doradców transakcyjnych, prawnych oraz usługi VDD, jeśli są racjonalnie poniesione w celu zabezpieczenia źródła przychodów lub jego rozwoju, mogą stanowić koszty uzyskania przychodów na gruncie art. 15 ust. 1 ustawy o PDOP.

Obligacje, jako dłużne papiery wartościowe, podlegają art. 16 ust. 1 pkt 39 ustawy o CIT, co wyklucza potraktowanie całości straty z ich sprzedaży jako kosztu uzyskania przychodów, jeśli nie zostały zaksięgowane jako przychód należny. Organ odrzuca pełną kwalifikację tych kosztów podatkowych przy sprzedaży za wartość niższą niż zakup.

W przypadku sprzedaży udziałów w spółce z o.o. powstałej z przekształcenia spółki komandytowej, kosztem uzyskania przychodów jest wartość bilansowa spółki komandytowej z dnia jej przekształcenia w spółkę z o.o.

Wydatki na objęcie lub nabycie obligacji mogą być uznane za koszty uzyskania przychodu jedynie do wysokości uzyskanego przychodu z ich zbycia, zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 8 i 39 ustawy o CIT. Straty z tytułu odpłatnego zbycia takich obligacji, będących papierami wartościowymi o charakterze dłużnym, podlegają wyłączeniu z kosztów uzyskania przychodu.

Przychody spółki z windykacji należności z obligacji nabytych od funduszu stanowią przychody z papierów wartościowych, zaliczane do zysków kapitałowych, co wpływa na kwalifikację podatkową tych przychodów i przyporządkowanie kosztów ich uzyskania. Koszty te, w tym zapłata ceny obligacji i wypłaty dla uczestników funduszu, podlegają rozliczeniu w ramach zysków kapitałowych, z zastrzeżeniem ograniczeń

Wypłaty dokonywane na rzecz zagranicznego kontrahenta z tytułu nabycia uprawnień do emisji CO2 nie podlegają podatkowi u źródła, a koszty nabycia tych uprawnień są kosztem uzyskania przychodu z chwilą ich umorzenia, co odzwierciedla bezpośredni związek z osiąganymi przychodami.

Wydatki poniesione na objęcie lub nabycie Obligacji BGK mogą stanowić koszty uzyskania przychodów wyłącznie do wysokości odpowiadającej przychodowi z ich odpłatnego zbycia. Straty z tytułu zbycia obligacji, jako wierzytelności, nie stanowią kosztów na podstawie art. 16 ust. 1 pkt 39 ustawy o CIT, o ile wierzytelność z nich wynikająca nie była wcześniej zarachowana jako przychód należny.

Przychodem spółki z tytułu sprzedaży towarów po cenie promocyjnej 0,01 zł w ramach programu benefitów, jest faktycznie uzyskana kwota, pomniejszona o podatek VAT. Wydatki na zakup towarów sprzedawanych w tej cenie można zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów, ponieważ spełniają one wymagania art. 15 ustawy o CIT.

Wynagrodzenie za obniżkę czynszu wypłacone w trakcie transakcji sprzedaży nieruchomości stanowi koszt uzyskania przychodów dla Zbywcy, spełniając warunki określone w art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, w tym związek z przychodami oraz racjonalność gospodarczą.

Przeniesienie udziału w nieruchomości w zamian za przejęcie długu oraz dodatkową spłatę stanowi odpłatne zbycie w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, co generuje przychód opodatkowany 19% stawką podatku.

Wydatki sfinansowane z funduszu remontowo-modernizacyjnego utworzonego z zysku netto, po spełnieniu przesłanek art. 15 ust. 1 ustawy o CIT, mogą być kwalifikowane jako koszty uzyskania przychodów, pod warunkiem, że nie są wymienione w art. 16 ust. 1 jako wyłączone z kosztów podatkowych.

Wydatki związane z zakupem kanapek udostępnianych pracownikom Spółki nie stanowią kosztów reprezentacji i mogą zostać zaliczone do kosztów uzyskania przychodów na podstawie art. 15 ust. 1 CIT, gdyż ich celem jest poprawa efektywności i lojalności pracowników, co wspiera generowanie przychodów.

Środki pieniężne otrzymane przez finansującego z tytułu odszkodowania oraz ze sprzedaży przedmiotu leasingu i rozliczone na poczet zobowiązań leasingowych Spółki nie stanowią przychodu ani kosztu uzyskania przychodów dla Spółki.

Koszty finansowania przez pracodawcę wyjazdów szkoleniowych i integracyjnych pracowników banku, które przyczyniają się do podnoszenia kwalifikacji zawodowych oraz integracji zespołu, mogą być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów, o ile spełniają warunek związku ekonomicznego i przyczynowego z przychodami podatkowymi.

W przypadku konsorcjum rzeczowego, każdy uczestnik powinien rozpoznać przychody i koszty podatkowe indywidualnie, zgodnie z przydzielonymi zadaniami w umowie konsorcjum, a Lider nie ma prawa zaliczać wynagrodzenia Partnera do swoich kosztów uzyskania przychodów.

W przypadku podziału przez wydzielenie, wydatki poniesione przez Spółkę Przejmującą na materiały i usługi obce zalicza się do wartości początkowej środka trwałego. Spółka Przejmująca ma prawo do amortyzacji nowopowstałych środków trwałych zgodnie z ustalonymi zasadami CIT, modyfikując przy tym sposób rozpoznania kosztów wynagrodzeń.