Wydatki pośrednie związane z reorganizacją mogą być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów, pod warunkiem wypełnienia przesłanek art. 15 ust. 1 Ustawy CIT, jednocześnie wydatki bezpośrednie związane z podwyższeniem kapitału zakładowego muszą być wyłączone z takich kosztów.

Wydatki na składki ubezpieczeniowe na życie wspólników nie stanowią kosztów uzyskania przychodów, gdyż nie wykazano związku z uzyskiwanymi przez spółkę dochodami oraz nie zostały one określone w umowie spółki ani uchwale wspólników.

Odsetki, zarówno zapłacone, jak i skapitalizowane, stanowią na gruncie podatku dochodowego od osób prawnych koszty uzyskania przychodów pośrednich, zaliczane do kosztów uzyskania przychodu w momencie ich zapłaty lub kapitalizacji, ze względu na ich charakter wynagrodzenia za udostępnienie kapitału.

Wydatki na remontowo-adaptacyjne prace Fit-Outu Wtórnego, służące dostosowaniu niezmiennie użytkowych lokali do potrzeb najemców, stanowią koszty pośrednie uzyskania przychodu w CIT, rozliczane jednorazowo w dacie ich poniesienia, bez zwiększania wartości początkowej nieruchomości.

W świetle ustawy o CIT, koszty zakupu części zamiennych nie związanych bezpośrednio z przychodami są potrącalne w dacie ich poniesienia, tj. zaksięgowania, jako koszty uzyskania przychodów.

Koszty badań technicznych, będące kosztami pośrednimi, które skutkują dopuszczeniem urządzeń do użytku, są traktowane jako jednorazowe koszty uzyskania przychodów, uznawane w dacie ujęcia w księgach rachunkowych, a nie w dniu wykonania usługi.

Wynagrodzenie za rozwiązanie umowy najmu stanowi koszt uzyskania przychodów w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy o CIT, będący kosztem pośrednim, potrącanym zgodnie z art. 15 ust. 4d ustawy o CIT. Wydatek ten został uznany za racjonalny i uzasadniony gospodarczo, niepodlegający wyłączeniu z art. 16 ust. 1 ustawy.

Czynsz za dzierżawę gruntu, na którym powstaje środek trwały, powinien zwiększać wartość początkową tego środka trwałego do momentu jego oddania do używania i być amortyzowany, nie zaś potrącalny jako koszt pośredni, zgodnie z ustawą o podatku dochodowym od osób prawnych.

Koszty kredytu, niezwiązane bezpośrednio z przychodami, mogą być ujęte jako koszty pośrednie podatkowe, rozliczane w dacie poniesienia (art. 15 ust. 4d ustawy o CIT). Przy przypisaniu kosztów do źródeł przychodów przyjmuje się proporcję faktycznego przeznaczenia środków z kredytu; 65% do zysków kapitałowych i 35% do operacyjnych, eliminując tym samym zastosowanie klucza przychodowego.

Wydatki ponoszone przez spółkę ujmowane na koncie RMK czynne, które nie są związane bezpośrednio z konkretnymi przychodami, kwalifikują się jako pośrednie koszty uzyskania przychodów w myśl art. 15 ust. 4d ustawy o CIT, będą potrącalne w dacie poniesienia lub proporcjonalnie do okresu, którego dotyczą.

Wydatki ponoszone na Cash Contribution oraz Fit-Out, jako koszty pośrednie, nie mogą być rozliczane proporcjonalnie do długości okresu obowiązywania umowy najmu, ale powinny być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów na dzień ich poniesienia jako koszty umożliwiające zawarcie umowy.

Zwrot kosztów pośrednich związanych z wydłużeniem czasu realizacji kontraktu budowlanego stanowi opodatkowane VAT wynagrodzenie za usługę, nie zaś odszkodowanie. Obciążenie kosztami winno być udokumentowane fakturą VAT, gdyż nie występuje tu czynny związek odszkodowawczy.

Koszty wdrożenia systemów informatycznych w modelu SaaS można jednorazowo zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów w dacie ich poniesienia, zgodnie z art. 15 ust. 4d i 4e ustawy o CIT.

Odsetki od kredytów i pożyczek oraz koszty transakcyjne poniesione w związku z nabyciem akcji lub udziałów powinny być uznane za koszty uzyskania przychodu inne niż bezpośrednio związane z przychodem, alokowane stosownie do art. 15 ust. 2b ustawy o CIT, z uwzględnieniem dwóch źródeł przychodów.

Koszty pośrednie związane z nabywaniem akcji lub udziałów, które dotyczą zarówno działalności operacyjnej, jak i zysków kapitałowych, powinny być alokowane w proporcji przychodów z tych źródeł przy zastosowaniu art. 15 ust. 2b ustawy o CIT, przy uwzględnieniu potencjalnego wpływu akwizycyjnego na działalność gospodarczą.

Koszty kredytu zaciągniętego przez wnioskodawcę mogą być uznane za koszt podatkowy w rozumieniu art. 15 ust. 4d ustawy o CIT, jako pośrednie koszty uzyskania przychodów. Alokacja tych kosztów do źródeł przychodów powinna odbywać się zgodnie z tzw. kluczem przychodowym, jeśli nie da się ich jednoznacznie przyporządkować do konkretnego źródła przychodów, zgodnie z art. 15 ust. 2b ustawy o CIT.

Opłaty związane z usługami faktoringowymi, ponoszone przez faktoranta, stanowią koszty uzyskania przychodów o charakterze pośrednim, potrącane w dacie ich poniesienia zgodnie z art. 15 ust. 4d ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Opłaty za dostęp do programu księgowego w modelu SaaS, nie uprawniające do nabycia praw autorskich lub licencji, nie stanowią wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji według art. 16b ustawy o CIT. Wydatki te powinny być ujmowane jako koszty operacyjne.

Wydatki na prace Fit-Out, wcześniej uznane za niepoprawnie zaksięgowane, muszą zostać skorygowane w odniesieniu do pierwotnego okresu rozliczeniowego, a nie na warunkach bieżących, gdyż błędne księgowanie oznacza wymóg korekty wstecznej.

Wydatki poniesione na tymczasową przebudowę drogi publicznej przez podatnika mogą zostać zaliczone do kosztów uzyskania przychodów jako koszty pośrednie, gdy stanowią konieczny element prowadzenia i realizacji inwestycji generującej przychody, w myśl art. 15 ust. 4d ustawy o CIT.

Wydatki poniesione na budowę tymczasowych dróg i placów składowych na czas inwestycji stanowią wartość początkową środków trwałych, jako że są związane z wytworzeniem budowli na cudzym gruncie i będą amortyzowane jako inwestycje w cudzych środkach trwałych, a nie jako koszty uzyskania przychodów.

Wydatki poniesione na remont, przebudowę i budowę trwałych dróg publicznych, które stanowią inwestycję wspierającą działalność gospodarczą podatnika, mogą zostać zaliczone do kosztów uzyskania przychodów jako koszty inne niż bezpośrednio związane z przychodami, pod warunkiem udokumentowania ich związku z realizowaną inwestycją oraz traktowania ich jako wydatki definitywne i właściwie udokumentowane

Wynagrodzenie dla dostawcy systemu kafeteryjnego stanowi koszt uzyskania przychodu inny niż bezpośrednio związany z przychodami, uznawany w dacie poniesienia, zgodnie z art. 15 ust. 4d ustawy o CIT. Takie wydatki przyczyniają się do ogólnego funkcjonowania spółki, poprawiając efektywność i motywację pracowników.

Wydatki poniesione przez spółkę na modernizację infrastruktury drogowej jako integralny element realizowanej inwestycji niedrogowej mogą być uznane za koszty uzyskania przychodów pośrednio związane z przyszłymi przychodami spółki, zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.