Wydatki na zakup i montaż kontenerów, pełniących funkcje magazynowe i biurowo-socjalne dla procesów produkcji, spełniają kryteria kosztów kwalifikowanych na nowe inwestycje, mieszczące się w limicie zwolnienia podatkowego wg art. 17 ust. 1 pkt 34a ustawy o CIT, oraz zgodnie z § 8 ust. 1 pkt 2 Rozporządzenia WNI.

Koszty uzyskania przychodu ponoszone przez spółkę w związku z zamkniętą dywizją w specjalnej strefie ekonomicznej, po formalnym wygaśnięciu zezwoleń, mogą być kwalifikowane jako koszty działalności opodatkowanej, z wyłączeniem amortyzacji budynku i strat niezamortyzowanych środków trwałych, które utraciły przydatność gospodarczą. Wygaśnięcie zezwolenia jest jednoznaczne z momentem złożenia wniosku

Wykazanie różnic kursowych wg metody rachunkowej wymaga kompensaty wszystkich różnic, niezależnie od źródła ich powstania, z wyjątkiem bezpośredniej alokacji. Nadwyżka dodatnich różnic kursowych podlega całkowitemu opodatkowaniu, zaś nadwyżka ujemnych wymaga alokacji do działalności zwolnionej i opodatkowanej wg klucza przychodowego.

Koszt nabycia kontenerów poniesiony przez spółkę komandytową w 2020 r. kwalifikuje się do objęcia wsparciem jako koszt kwalifikowany w rozumieniu § 8 ust. 1 Rozporządzenia WNI, co stanowi podstawę do korzystania z zwolnienia podatkowego, zgodnie z przepisami obowiązującymi przed uzyskaniem przez spółkę statusu podatnika CIT, tj. do 30 kwietnia 2021 r.

Momentem poniesienia wydatków kwalifikujących się do objęcia pomocą publiczną na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34a ustawy o PDOP jest moment faktycznej zapłaty zgodnie z zasadą kasową. Płatności częściowe są uznane za poniesione z chwilą ich faktycznej realizacji, zaś zaliczki w momencie uiszczenia pełnej należności.

Pobranie próbek alkoholu uprzednio objętego akcyzą nie wymaga ponownego naliczenia akcyzy, o ile wcześniejsze zobowiązanie akcyzowe zostało prawidłowo zadeklarowane, zgodnie z art. 8 ust. 6 ustawy o podatku akcyzowym. Zwolnienie z akcyzy na badania nie ma zastosowania do próbek niepodlegających ponownemu opodatkowaniu.

Dla celów kalkulacji wskaźnika rentowności, określonego w art. 24ca ust. 1 pkt 2 ustawy o CIT, należy uwzględniać całkowity dochód Spółki, obejmujący zarówno dochód opodatkowany, jak i dochód zwolniony, zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy o CIT.

Nakłady związane z zakupem i montażem instalacji fotowoltaicznej, które nie zostały określone w dokumentacji PSI jako część nowej inwestycji, nie mogą być traktowane jako koszty kwalifikowane do objęcia pomocą publiczną w formie zwolnienia podatkowego, gdyż nie przyczyniają się do zwiększenia zdolności produkcyjnych ani do dywersyfikacji produkcji.

Wyroki TSUE nie stoją na przeszkodzie krajowym regulacjom odpowiedzialności członków zarządu za zaległości podatkowe spółki, pod warunkiem, że mogą oni skutecznie kwestionować ustalenia organu w procedurach dotyczących ich odpowiedzialności.

Przy kalkulacji wskaźnika dochodowości, na podstawie art. 24ca ust. 1 pkt 2 ustawy o CIT, uwzględnia się całość dochodów, w tym zwolnionych z opodatkowania, co odzwierciedla pełną efektywność ekonomiczną przedsiębiorstwa i odpowiada celowi regulacji.

Organ władzy publicznej, realizując zadanie własne związane z usuwaniem odpadów z miejsca nieprzeznaczonego, nie działa jako podatnik VAT, co wyklucza obowiązek opodatkowania dofinansowania oraz odliczania podatku naliczonego związanego z takim zadaniem.

Spółka nie jest zobowiązana do prowadzenia wyodrębnionej ewidencji rachunkowej dla nowej inwestycji zintegrowanej z istniejącym zakładem produkcyjnym; zwolnienie podatkowe obejmuje cały dochód z działalności prowadzonej zgodnie z decyzją o wsparciu.

Dochody osiągnięte z działalności gospodarczej związanej z realizacją nowej inwestycji, o której mowa w decyzji o wsparciu, mogą być zwolnione z podatku dochodowego, pod warunkiem, że są bezpośrednio związane z inwestycją i realizowane na obszarze określonym w decyzji. Dochody z działań realizowanych przez podwykonawców nie podlegają zwolnieniu.

Dochody z działalności gospodarczej objętej decyzją o wsparciu, realizowanej na terenie zakładu przez pracowników, są zwolnione z CIT zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 34a ustawy o CIT. Dochody z działalności angażującej podwykonawców lub poza zakładem nie korzystają z tego zwolnienia.

Dochody uzyskane przez podatnika z działalności gospodarczej realizowanej w ramach nowej inwestycji przed oddaniem kluczowych środków trwałych do używania mogą być zwolnione z CIT na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34a ustawy o CIT, o ile inwestycja jest realizowana zgodnie z decyzją o wsparciu.

Wydatki związane z nabyciem nieruchomości wykorzystywanych bezpośrednio w działalności produkcyjnej kwalifikują się jako koszty kwalifikowane nowej inwestycji w rozumieniu przepisów ustawy o wspieraniu nowych inwestycji, podczas gdy wydatki na cele socjalne i administracyjne takiego statusu nie uzyskują.

Czynności dodatkowe, takie jak montaż i transport, gdy są ściśle powiązane z działalnością główną, mogą być traktowane jako świadczenie kompleksowe, którego dochód podlega zwolnieniu z podatku CIT na podstawie decyzji o wsparciu, niezależnie od sposobu dokumentowania sprzedaży.

Dochody wyodrębnione na podstawie zezwoleń w specjalnych strefach ekonomicznych oraz decyzji o wsparciu muszą być ewidencjonowane i rozliczane oddzielnie, zgodnie z odpowiednimi przepisami, co uniemożliwia ich łączenie w jednej ewidencji podatkowej.

Straty podatkowe z działalności opodatkowanej na zasadach ogólnych mogą być rozliczane z dochodami z działalności prowadzonej na podstawie instrumentów wsparcia, niekorzystającymi ze zwolnień podatkowych z uwagi na niewystarczające limity pomocy, opodatkowanymi na zasadach ogólnych.

Wydatek na nabycie maszyn i urządzeń od podmiotu powiązanego, dokonany po cenie rynkowej, może stanowić koszt kwalifikowany nowej inwestycji w rozumieniu § 8 rozporządzenia ws. pomocy publicznej, na cel zwolnienia określonego w art. 17 ust. 1 pkt 34a u.p.d.o.p., pod warunkiem spełnienia przesłanek formalnych i materiałowych określonych w prawie podatkowym.

Ograniczenia wynikające z art. 15c i 15e ustawy o PDOP, dotyczące zaliczania kosztów finansowania i innych wydatków do kosztów uzyskania przychodów, nie mają zastosowania do kosztów działalności zwolnionej z opodatkowania na podstawie art. 17 ustawy o PDOP.

Wykorzystanie maksymalnej puli pomocy publicznej w trakcie roku nie uprawnia do wyboru Estońskiego CIT w tym samym roku kalendarzowym, jeśli decyzja o wsparciu nie wygasła — możliwość opodatkowania Estońskim CIT następuje dopiero po zakończeniu okresu podatkowego.

Spółka może skorzystać z wyłączenia obowiązku sporządzania lokalnej dokumentacji cen transferowych na podstawie art. 11n pkt 1 Ustawy o CIT dla transakcji dokonanych do 1 stycznia 2026 r., pod warunkiem nieuzyskania dochodów kwalifikowanych. Po tej dacie, posiadanie decyzji o wsparciu skutkuje obligatoryjnością zwolnienia, co wyłącza możliwość skorzystania z powyższego wyłączenia.

W przypadku wykorzystania limitu pomocy publicznej przyznanej w decyzji o wsparciu, podatnik, nie osiągający dochodów zwolnionych na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34a CIT, może wybrać opodatkowanie w formie Estońskiego CIT, zgodnie z art. 28k ust. 1 pkt 3 CIT.