Usługi najmu lokali mieszkalnych realizowane przez wnioskodawcę na cele mieszkaniowe dla osób fizycznych korzystają ze zwolnienia od podatku VAT, zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 36 ustawy o VAT, spełniając przesłanki wynajmu na „własny rachunek” i wyłącznie „na cele mieszkaniowe”.
Przeznaczenie przychodu z odpłatnego zbycia nieruchomości nabytej w drodze darowizny na zakup lokalu mieszkalnego do majątku wspólnego uprawnia do ulgi podatkowej w celu zaspokojenia własnych potrzeb mieszkaniowych, pod warunkiem spełnienia przesłanek z art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o PIT.
Dochód uzyskany z odpłatnego zbycia nieruchomości, w tym przychody z umowy przedwstępnej, może być zwolniony z podatku dochodowego, jeśli zostanie wydatkowany na cele mieszkaniowe przewidziane w art. 21 ust. 25 ustawy o PIT, nawet przed ostatecznym przeniesieniem własności.
Zasada efektywnego zastosowania ulgi mieszkaniowej na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o PIT wymaga, by środki ze zbycia nieruchomości w Polsce przeznaczono na własne cele mieszkaniowe w innym państwie EOG, co uzasadnia zwolnienie z podatku u polskiego nierezydenta.
Umorzenie przez bank kwoty kredytu mieszkaniowego, zaciągniętego na cele mieszkaniowe i zabezpieczonego hipotecznie, może korzystać z zaniechania poboru podatku dochodowego, gdy wnioskodawca wcześniej nie korzystał z takiego zwolnienia, a kredyt służył realizacji jednej inwestycji mieszkaniowej.
Kwota zwrotu wynikająca z ugody bankowej, stanowiąca zwrot nadpłaconych rat kredytu, nie jest przychodem podatkowym w rozumieniu art. 11 ust. 1 ustawy PIT i nie podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.
Odpłatne zbycie nieruchomości nabytej w spadku, po upływie pięciu lat od nabycia przez spadkodawcę, nie stanowi źródła przychodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych; wobec braku opodatkowalnego przychodu rozważanie zwolnienia podatkowego od przeznaczenia środków na cele mieszkaniowe jest bezprzedmiotowe.
Wydatki ponoszone na spłatę kredytu hipotecznego zaciągniętego na własne cele mieszkaniowe mogą korzystać ze zwolnienia z podatku dochodowego, zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym. Koszty obsługi prawnej związane z obsługą kredytu nie mieszczą się w katalogu wydatków na cele mieszkaniowe i nie podlegają zwolnieniu.
Zwolnienia podatkowe z art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych obejmują jedynie te przychody, które pochodzą ze sprzedaży nieruchomości faktycznie służących własnym celom mieszkaniowym podatnika, i zostały wydatkowane na spłatę kredytu zaciągniętego na te cele.
Dochód uzyskany ze sprzedaży nieruchomości nabytej przed upływem pięciu lat w drodze spadku, może być zwolniony z opodatkowania na mocy art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o PIT, o ile przychód zostanie przeznaczony na zakup nowej nieruchomości służącej własnym celom mieszkaniowym w wyznaczonym terminie.
Kwota wypłacona w ramach ugody jako 'kwota dodatkowa', stanowiąca częściowy zwrot środków wpłaconych z tytułu spłaty kredytu hipotecznego, nie stanowi przychodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych w świetle art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o PIT, zwolnienie podatkowe z dochodu ze sprzedaży nieruchomości przysługuje, gdy przychód ten w całości przeznaczony jest na własne cele mieszkaniowe w ciągu trzech lat od sprzedaży, a podatnik wykorzystuje zakupioną nieruchomość faktycznie na swoje potrzeby mieszkaniowe.
Dochód ze sprzedaży lokalu mieszkalnego przed upływem pięciu lat od nabycia może być zwolniony z opodatkowania, jeśli w ciągu trzech lat przychód zostanie przeznaczony na budowę domu jednorodzinnego na własne cele mieszkaniowe, zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o PIT oraz odpowiednio udokumentowany.
Dla skorzystania z ulgi podatkowej z tytułu wydatków na cele mieszkaniowe, lokal musi być formalnie uznany za mieszkalny. Zakup "lokalu obsługi ruchu turystycznego" nie spełnia wymogów zwolnienia z podatku dochodowego od sprzedaży nieruchomości.
Połowa wydatków poniesionych na nabycie lokalu mieszkalnego, w tym kwota nabycia, podatek od czynności cywilnoprawnych oraz koszty notarialne, kwalifikuje się jako wydatki na własne cele mieszkaniowe, co uprawnia do zwolnienia części dochodu ze sprzedaży nieruchomości z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych, zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 131 oraz art. 21 ust. 25 ustawy o podatku dochodowym
Umorzenie kwoty kredytu hipotecznego zaciągniętego na cele mieszkaniowe, spełniającego warunki określone w rozporządzeniu Ministra Finansów z 2022 r., nie skutkuje obowiązkiem uiszczenia podatku dochodowego przez kredytobiorcę. Tym samym, zaniechanie poboru podatku znajduje zastosowanie do przychodów wynikających z umorzenia takiego kredytu.
Dochód z odpłatnego zbycia nieruchomości może być zwolniony od podatku na mocy art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy PIT, gdy środki uzyskane z tego tytułu, wydatkowane w ciągu trzech lat od sprzedaży, są przeznaczone na cele mieszkaniowe, w tym na zakup działki pod zabudowę mieszkalną i instalację stolarki budowlanej, z odpowiednim udokumentowaniem tych wydatków.
Kwota 50.000 zł otrzymana przez podatnika w wyniku ugody z bankiem, jako zwrot świadczenia nienależnego, nie stanowi przychodu w rozumieniu przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i nie podlega opodatkowaniu.
Wypłata kwoty 40 000 zł w części 28 106,25 zł z ugody z bankiem nie skutkuje powstaniem przychodu podatkowego, gdyż jest ekwiwalentem wcześniejszych nakładów, a pozostała część, dotycząca odsetek ustawowych, podlega zwolnieniu z opodatkowania na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 95b ustawy o PIT. Umorzenie kredytu z zastosowaniem zaniechania poboru podatku jest prawidłowe.
Umorzenie kredytu hipotecznego przeznaczonego na cele mieszkaniowe kwalifikuje się do zaniechania poboru podatku dochodowego, z wyjątkiem kwot przeznaczonych na usługi dodatkowe, takie jak ubezpieczenia, które stanowią opodatkowany przychód.
Umorzenie zadłużenia z tytułu kredytu hipotecznego zaciągniętego również na cele inne niż określone w art. 21 ust. 25 pkt 1 ustawy o PIT prowadzi do powstania przychodu podlegającego opodatkowaniu. Zaniechanie poboru podatku dotyczy jedynie tej części umorzonego kredytu, która została przeznaczona na ustawowo wskazane cele mieszkaniowe.
Dochody z odpłatnego zbycia nieruchomości uzyskane przed upływem pięciu lat od daty nabycia mogą korzystać ze zwolnienia przewidzianego w art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o PIT, jeśli zostaną przeznaczone na własne cele mieszkaniowe w przewidywanym ustawowym terminie.
Podatnik, który zbywa część nieruchomości nabytą w drodze darowizny przed upływem pięciu lat od nabycia, może korzystać z ulgi mieszkaniowej, jeżeli przeznaczy cały uzyskany przychód na spłatę kredytu hipotecznego zaciągniętego na własne cele mieszkaniowe, przy czym nie ma znaczenia liczba posiadanych innych nieruchomości.
Środki uzyskane ze sprzedaży nieruchomości wydatkowane na remont mieszkania oraz spłatę kredytu mogą korzystać ze zwolnienia podatkowego, z wyłączeniem wydatków na ubezpieczenia czy materiały malarskie, które nie wypełniają ustawowej definicji celów mieszkaniowych (art. 21 ust. 1 pkt 131 w zw. z art. 21 ust. 25 ustawy PIT).