Działalność Spółki w zakresie budowy prototypu jest działalnością badawczo-rozwojową, jednakże koszty kwalifikowane muszą być jednolicie ujęte w kosztach uzyskania przychodów; ich różne ujmowanie w jednym projekcie uniemożliwia skorzystanie z ulgi B+R.

Działalność obejmująca budowę prototypu spełnia definicję działalności badawczo-rozwojowej zgodnie z art. 4a pkt 26 ustawy CIT. Jednakże, aby wydatki związane z taką działalnością mogły być uznane za koszty kwalifikowane, ich rozliczanie musi być dokonane w sposób jednolity dla całego projektu prac rozwojowych.

Działalność wnioskodawcy w zakresie budowy prototypu stanowi działalność badawczo-rozwojową w rozumieniu art. 4a pkt 26 ustawy CIT. Jednakże niektóre wydatki związane z tą działalnością nie spełniają warunków do uznania ich za koszty kwalifikowane w ramach ulgi B+R ze względu na niewłaściwe zastosowanie różnych metod zaliczenia kosztów uzyskania przychodów.

Działalność Wnioskodawcy w zakresie tworzenia prototypów spełnia warunki działalności badawczo-rozwojowej zgodnie z art. 4a pkt 26 ustawy CIT. Jednakże, aby uznać koszty z nią związane za kwalifikowane, konieczne jest jednolite traktowanie tych kosztów w ramach metody jednej zrozumiale wybranej na podstawie art. 15 ust. 4a CIT.

Działalność polegająca na budowie Prototypu stanowi działalność badawczo-rozwojową w rozumieniu art. 4a pkt 26 ustawy CIT. Jednakże odliczenie wydatków poniesionych na tę działalność w ramach ulgi B+R wymaga jednolitego uznania tych kosztów zgodnie z art. 15 ust. 4a CIT, bez kombinacji różnych metod księgowych.

Spółka prowadzi działalność badawczo-rozwojową w zakresie budowy prototypu w rozumieniu art. 4a pkt 26 ustawy CIT, jednakże formy rozliczania kosztów prac rozwojowych muszą być jednolite (według art. 15 ust. 4a) w ramach jednego projektu, co warunkuje możliwość skorzystania z ulgi B+R.

Podatnicy mają prawo zwiększyć stawki amortyzacyjne dla pojazdów używanych intensywniej niż przeciętne, zgodnie z art. 22i ust. 2 pkt 2 ustawy o PIT, jeśli wykorzystywane uprzywilejowaną działalność wykazuje intensywną eksploatację lub wymaga szczególnej sprawności technicznej.

Odpisy amortyzacyjne od wartości początkowej środków trwałych sklasyfikowanych w grupie 1 KŚT mogą być zaliczane do kosztów uzyskania przychodu, nawet gdy dla celów bilansowych nieruchomość nie podlega amortyzacji, o ile nie są spełnione kumulatywne warunki ograniczenia z art. 15 ust. 6 ustawy CIT.

Spółka nieruchomościowa może zaliczać do kosztów uzyskania przychodu odpisy amortyzacyjne od środków trwałych, jeśli dla celów bilansowych nieruchomość nie stanowi środka trwałego, a tym samym odpisy te nie obciążają wyniku finansowego.

Działalność Wnioskodawcy w zakresie tworzenia oprogramowania kwalifikuje się jako działalność badawczo-rozwojowa w rozumieniu art. 18d ust. 1 ustawy o CIT. Niektóre koszty, w tym wynagrodzenia z tytułów B2B, nie spełniają przesłanek uznania ich za kwalifikowane w ramach ulgi B+R, zgodnie z art. 18d ust. 2 pkt 1 i 1a CIT.

Działalność związana z projektowaniem nietypowych szalunków i deskowań stanowi działalność badawczo-rozwojową w rozumieniu art. 4a pkt 26-28 updop, co uprawnia do korzystania z ulgi badawczo-rozwojowej. Koszty związane z tymi projektami, spełniając warunki określone w art. 18d ust. 2-3 updop, mogą być kwalifikowane jako koszty podlegające odliczeniu od podstawy opodatkowania.

Zewnętrznie zorganizowany zespół składników majątkowych stanowi zorganizowaną część przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 4a pkt 4 ustawy o CIT, jeśli wykazuje wyodrębnienie organizacyjne, finansowe i funkcjonalne oraz zdolność do samodzielnego prowadzenia działalności gospodarczej.

Koszty budowy budynku mieszkalnego wykorzystywanego częściowo do działalności gospodarczej, poniesione przed uzyskaniem zgody na użytkowanie, nie są kosztem uzyskania przychodów bezpośrednim ani amortyzowalnym, z wyjątkiem niektórych odsetek, które można zaliczyć po uzyskaniu zgody. Koszty eksploatacyjne po użytkowaniu mogą być zaliczane proporcjonalnie do działalności gospodarczej.

Koszty prac rozwojowych w ramach ulgi B+R muszą być jednolicie klasyfikowane jako koszty uzyskania przychodów zgodnie z jednym z dopuszczalnych sposobów rozliczania prac rozwojowych na podstawie art. 15 ust. 4a CIT, bez równoczesnego stosowania różnych metod w ramach tego samego projektu.

Podatnik jest uprawniony do zaliczenia odpisów amortyzacyjnych odnoszących się do wykorzystywanej części nieruchomości do kosztów uzyskania przychodów, przy zastosowaniu wybranej metody amortyzacji. Nie można jednako zastosować indywidualnej stawki amortyzacji po rozpoczęciu amortyzacji środka trwałego, nawet w razie jego ulepszenia.

Amortyzacji podatkowej nie podlegają budynki mieszkalne nabyte przed 2022 r., których amortyzacja rozpoczęła się przed wejściem w życie ustawy Polski Ład. Od 2023 r. odpisy amortyzacyjne od takich nieruchomości nie stanowią kosztu uzyskania przychodów (art. 16c ust. 2a ustawy o CIT).

Nieodpłatne przekazanie infrastruktury wodociągowej stanowi przychód podatkowy zgodnie z art. 12 ust. 1 pkt 2 ustawy o CIT, a odpisy amortyzacyjne od takich środków mogą być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów, pod warunkiem spełnienia wymogów ustawy.

Podatnik nie jest uprawniony do retrospektywnego obniżenia stawek amortyzacyjnych za lata podatkowe zakończone oraz w trakcie bieżącego roku podatkowego, lecz może to uczynić od początku przyszłego roku podatkowego; obniżenie stawki do 0% jest dozwolone.

Wartość początkową środka trwałego, wniesionego jako wkład niepieniężny do fundacji rodzinnej, ustala się zgodnie z art. 16g ust. 1 pkt 3 updop, jako wartość rynkową z dnia nabycia, nie stosując analogii do przepisów dotyczących spółek kapitałowych. Wystąpienie wartości ekwiwalentnej wyklucza przyjęcie analogii legis.

Świadczenia pieniężne pozyskane od osób fizycznych na cel wytworzenia infrastruktury nie stanowią nieodpłatnych świadczeń objętych zwolnieniem podatkowym, przekazano je na podstawie wzajemności świadczeń, co wyklucza prawo do zwolnienia z art. 17 ust. 1 pkt 21 ustawy CIT.

Strata z likwidacji nie w pełni zamortyzowanego systemu "B", nie będącej skutkiem zmiany rodzaju działalności, stanowi koszt uzyskania przychodów, gdy spełnia przesłanki racjonalności ekonomicznej i efektywności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 1 i art. 16 ust. 1 pkt 5 ustawy CIT.

Koszty wdrożenia oraz koszty licencji na oprogramowanie, poniesione do momentu przyjęcia oprogramowania do używania, zwiększają wartość początkową wartości niematerialnej i prawnej, podlegającej amortyzacji, oraz mogą być uznane za koszty kwalifikowane Nowej Inwestycji zgodnie z odpowiednimi przepisami ustawy CIT oraz Rozporządzenia.

Działalność Spółki w zakresie realizowanego Projektu spełnia kryteria działalności badawczo-rozwojowej w rozumieniu art. 4a pkt 26-28 oraz art. 18d ust. 1 ustawy CIT, uprawniając do skorzystania z ulgi B+R, a ponoszone koszty kwalifikowane mogą być odliczone przy zachowaniu określonej ewidencji zgodnie z art. 18d ustawy CIT.

Realizacja projektów projektowania i produkcji systemów transportu wewnętrznego przez Wnioskodawcę spełnia definicję działalności badawczo-rozwojowej w rozumieniu art. 5a pkt 38 ustawy o PIT, uprawniając do ulgi na działalność B+R. Koszty kwalifikowane obejmują wynagrodzenia, materiałowe oraz amortyzacyjne zgodnie z art. 26e ust. 2 i 3 ustawy o PIT.